Afscheid voor altijd

Ja....en dat was het dan. 

Wat waren dat moeilijke dagen 😢. Bij de wake heb ik amper tijd gehad om adem te halen. Veel mensen die Wil een laatste groet wilde brengen. Mooi dat ze er waren. 

En dan is het moment daar. Het sluiten van de kist.......         

Zijn bril en ketting gaan met mee naar huis. Een brief als afscheid met hem mee. En laatste keer zijn gezicht bekijken en dan is het zover. Wat een vreselijk moment. Je hebt gewoon geen woorden die beschrijven hoe je je voelt......

Dan een nacht van slecht slapen en aanhikken tegen het moment van de uitvaart. 

Samen met Wil heb ik mooie bloemen uitgezocht die de genodigden zich uitzoeken en op de kist mogen leggen. Een mooi gezicht. Zoals de bloemen in onze tuin. 

Hier in Limburg is het gebruikelijk na een uitvaart met genodigden een koffietafel te nuttigen als afsluiting. Wil en ik hebben de mogelijkheid genomen dit samen te voegen. Het lijkt raar maar achteraf was dit echt perfect.

We hadden mooie foto's uitgezocht van zijn leven. Deze werden op een groot scherm getoond. Mijn brief aan Wil (die ik ook aan hem zelf heb voorgelezen op zijn sterfdag) heb ik samen met mijn jongens voorgelezen. Ook mijn moeder heeft een gedicht voorgedragen en Wil's broer had ook een stukje gelezen. Alles telkens afgesloten met een door Wil uitgekozen muzieknummer.

Als afsluiting de brief die Wil zelf geschreven had. Dat was moeilijk. Maar fijn dat hij dat nog heeft kunnen doen. En mooie herinnering. En dan word het echt definitief. We hebben de kist zelf naar de rouwauto gebracht en er in gezet. Het laatste wat we voor hem kunnen doen.

Een laatste groet........

Lieve Wil, ik zal je zó erg missen. Je leeft voor in mijn hart en natuurlijk in onze kinderen.