Het begin

Eind februari 2022  voelde Wil (mijn man) zich niet zo lekker. Melde zich ziek op zijn werk. Dat was niks voor hem. In de 32 jaar dat wij samen zijn heeft hij zich nog nooit ziek gemeld. Dat was toch wel even schrikken. Hij had last van maagpijn en een opgezette buik. Kon niet meteen terecht bij de huisarts. Pas na een paar dagen. Deze dacht in eerste instantie aan obstipatie. Recept voor laxeermiddel. Na een paar dagen geen resultaat. Dosis verhoogd maar ook dit mocht niet helpen. Verschillende klisma's geprobeerd maar helaas. Achteraf natuurlijk niet zo vreemd. Want in de darmen zat niks. Wel is de navel rood en een beetje opgezwollen.

De huisarts heeft dan toch maar een doorverwijzing gemaakt voor de MDL arts. Daar konden we later die week terecht. De vrijdag vol spanning naar het ziekenhuis. De MDL arts had het dossier al doorgelezen en kwam met de mededeling dat ze toch verder onderzoek wilde doen. Wil heeft op 3-jarige leeftijd een Willems-tumor gehad in zijn nier (waardoor deze is uitgenomen) en in 2013 een melanoom op zijn hand. Dit is ook helemaal verwijderd. De MDL arts plant een CT scan in. Hierop moeten we dus weer wachten.

In het weekend krijgt hij steeds meer ongemakken. Omdat de buik dikker word heeft hij problemen met bewegen, lopen gaat moeizaam, eten gaat bijna niet en hij is kortademig. Maandagmorgen bellen met het ziekenhuis en we mogen naar de eerste hulp. Hier constateert de verpleegkundige dat er veel vocht in de buik zit. Na 4 uur besluiten ze hem op te nemen om het vocht dmv een drainage af te laten en met spoed een scan te maken.

Ondertussen ga ik thuis wat spullen ophalen. Als ik terugkom zit de drain er in en is de scan al gemaakt. Na 1 nacht ziekenhuis bleek er 12 (?) liter vocht in zijn buik te zitten. 

De uitslag van de CT scan komt een dag later. Hierop zien ze dat er plekken zitten op zijn lever, longen, buikwand en lymfeklieren in het buikvlies. Je wereld stort op dat moment helemaal in. Je hebt geen idee wat er allemaal op je afkomt.

De arts verteld wel een verhaal maar in eerste instantie gaat dit volledig langs je heen. De schok als dit verteld word dat het uitgezaaide kankercellen zijn is niet te beschrijven. Geen behandeling mogelijk. Alleen maar levensverlengende chemotherapie. 

De wereld stopt even met draaien......