Poeh......
Soms denk je, wat is de zin van het leven als zoiets als dit gebeurd. Je staat op, functioneert op automatische piloot, loopt doelloos rond en denkt...is dit het nou.... Hoe ga je al die jaren die je (hopelijk) nog hebt doorkomen zonder je lieve Wil. Ik weet het niet. Het is allemaal nog zo vers. Ik praat met mijn 2 mooie lieve zonen. Ik kan zelfs met hun lachen. Ik hou ontzettend veel van hun. Wil leeft in hun verder dat weet ik. Maar diep van binnen ligt een grote zware steen op mijn hart. Mensen zeggen je red het wel, maar nu weet ik even niet hoe. Hoe is de toekomst. Dat weet niemand. En je bent zelf verantwoordelijk voor je eigen geluk zeggen ze. Maar we weten wel dat zoiets niet bestaat. Natuurlijk ga ik mijn best doen om mijn leven weer op te pakken en nieuw vorm te geven. Dat ben ik Wil en mijn jongens verplicht. Maar moeilijk is het wel.
Sorry voor dit depressieve bericht.
9 reacties
Helemaal niet. Nooit sorry voor wat je overkomen is. Je huis is leeg, je leven lijkt nu leeg. Dat overkomt je als relaties stoppen. In welke vorm ook. Van het ene op het andere moment sta je alleen. Geen geluiden meer in het huis waarvan je wist: Dat is Wil. Geen vraag meer: Schenk ik jou ook wat in? Niets. Leeg. Weg. Voor altijd.
Tijd heelt alle wonden. Zo gemakkelijk geschreven. Maar dat duurt zo verdomde lang en je wilt dat eigenlijk helemaal niet. Je wilt gewoon je eigen Wil terug.
Ik kan je geen raad geven. Ik kan alleen met je meevoelen en naar je luisteren als je het moeilijk hebt.
Liefs, Zweef
Dit bericht van beansgirl en zweef overmant mij met tranen (geen geintje). Herkenning herkenning herkenning.
Dankje zweef. Ik weet het. Ik lig hier nu huilend je bericht te lezen. Zo fijn dat jullie er allemaal zijn.
Alsjeblieft geen sorry zeggen, wij zijn hier allemaal op dit platform juist om onze gevoelens en verhalen kwijt te kunnen. Jij omschrijft mijn grote angst. En ik leef met je mee. Ik zoek troostende woorden, maar vindt ze niet.
Je hebt gelukkig je zonen van hem. En zo te lezen is dat contact heel goed en zijn zij er voor jou. Dat is kostbaar en een reden om deze gitzwarte tijd door te komen. Want “tijd” haalt de scherpe kantjes eraf. Althans dat zie ik om me heen. En dat hoop ik ook voor jou. ❤️
Beste Beansgirl,
Wat fijn dat je zo open en eerlijk met ons deelt wat je dezer dagen bezig houd.
Je staat niet alleen in wat je mee- en doormaakt. Het is een gezonde reactie op wat je is overkomen. ALs je een jarenlange fijne relatie hebt dan bouw je ongemerkt een soort van gezamenlijk lichaam op. Als je partner dan komt te overlijden dan wordt dat gezamenlijke lichaam uiteengetrokken en laat een wond achter die je bijna fysiek kan voelen. Het bijzondere is dus hoe beter jullie band was des te meer het pijn doet. Geef die wond tijd om te helen, trek er een maand voor uit voor ieder jaar dat jullie samen zijn geweest. Het helen van die wond is een proces. Kijk dadelijk regelmatig even over je schouder om te zien hoeveel verder je al weer bent dan, bijvoorbeeld, drie maanden geleden. Niemand heeft hiervoor geleerd en er is rust ook best nogwel een soort van taboe op rouwen. Schroom niet om het er eens met je huisarts over te hebben en te kijken of professionele hulp iets voor je is. Ik heb er destijds veel aan gehad.
Wat mij destijds heeft geholpen is mij af-en-toe de vraag te stellen of Letty trots op mij zou zijn als ze mij zo bezig ziet. En als het antwoord daarop nee was dan wist ik dat ik ergens mee aan de slag moest.
Ik wens je veel sterkte en wijsheid toe en hoop dat je je blog blijft schrijven.
Warme groet
Rob
Ik zal deze woorden van Rob lezen als waren ze ook voor mij bedoeld. Dankjewel Rob.
Rob bedankt voor je mooie bericht. Ik zal zeker pr mijn blog te blijven schrijven. Ook als niemand het leest. Ik vind het fijn dingen van me af te kunnen schrijven. Ook dat heeft vaak een helende werking.
De vraag die jij jezelf stelt of jouw Letty trots op je zou zijn geweest vind ik en hele goeie. En als je zolang bij elkaar bent geweest. (Wij 32 jaar) vind je daar het antwoord ook op. Die vraag ga ik nu ook zeker vaker aan mezelf stellen. Dankje voor de tip.
Hier word je gelezen. 😘
Oh lieve schat je hoeft hier echt helemaal nooit maar dan ook echt nooit sorry te zeggen ,dit is hoe jij je voelt en het mag er zijn ,en wij lezen je en willen je zo graag troosten alleen kan dat niet ,jij hebt meegemaakt waar wij angstig voor zijn dus hoe dan dit gaat niet zomaar weg ,jullie waren vergroeid met elkaar en je mist wil vreselijk ,en het enigste dat ik kan zeggen schrijf het van je af wij zijn er hier voor je en houden je in gedachten stevig vast ,
Dikke knuff en liefs hes ❤️🤗