MUCINEUS ADENOCARCINOOM OVARIUM, ZIELSGELUKKIG MET UITSLAG!

IK HEB GOED NIEUWS VOOR U!! Dat zei gisteren de gynaecologische oncoloog tegen me bij de uitslag van wat die extreem grote cyste nu uiteindelijk bleek te zijn. Het is een mucineus adenocarcinoom van het ovarium. Oftewel eierstokkanker stadium 1. Wat heel uitzonderlijk blijkt te zijn op mijn leeftijd. Ik ben nog nooit zo blij geweest met een uitslag. Ik hoef verder geen chemo, want er waren verder helemaal geen uitzaaiingen gevonden in het buikvlies of in de lymfeklieren of op andere plekken. Het is een zeldzame vorm van eierstokkanker en ik voel me erg dankbaar dat dit het dan blijkt te zijn.

Over 3 maanden moet ik weer op controle en dat gebeurt dan 5 jaar lang om de zoveel tijd. Ik vroeg waarom die controles dan toch moeten plaatsvinden nu echt alles is verwijderd en er uit de onderzoeken blijkt dat er geen uitzaaiingen zijn. Zijn antwoord was dat er ergens microscopisch klein toch misschien een celletje is achtergebleven en dat ze dat scherp in de gaten willen houden gedurende de komende 5 jaar. Nou prima dus, dat wil ik dan ook graag dat ze dat in de gaten houden.

Op mijn leeftijd blijkt het heel vaak te gaan om een andere vorm van eierstokkanker met een heel ander stadium. Dus ik ben enorm opgelucht nu blijkt dat het deze vorm is. Dat kan dus blijkbaar ook! Ik voel me zo blij en dankbaar, ik ga met mijn gezin opeens heel anders de kerstdagen en de toekomst in.

Weg doodsangst, welkom dankbaarheid, blijdschap en opluchting!

Nabewerking: Iemand zei vandaag tegen me: hoe kun je nu blij zijn, het is toch kanker?!  En ja, ik kan me voorstellen dat iemand dat heel raar vindt. Maar die iemand wist niet hoe verschrikkelijk bang ik ben geweest dat dat hele grote enge geval in mijn buik helemaal kwaadaardig en vreselijk agressief zou zijn. En dat ik doodsbang was dat ik niet veel tijd meer zou hebben om met mijn geweldige man en kinderen door te brengen. Dus ja, naar mijn beleving was dit een relatief gezien goede uitslag; eierstokkanker met stadium IA. Misschien inderdaad naïef, maar desondanks blijf ik toch dankbaar en hoopvoller gestemd over de toekomst dan een paar dagen geleden toen ik de uitslag nog niet wist. Terecht of niet, dat zal de tijd uitwijzen. Ik klamp me vast aan een positieve benadering, dat geeft me nu een beter gevoel.