Alles went….of niet

Nummer 15 immuuntherapie vandaag en over 4 weken krijg ik de laatste. Het infuus prikken went niet, ik ben nog steeds angstig. Blij als het volgend jaar misschien maar 4x hoeft. De verpleging is lief, ze kennen me en vragen hoe het was in Malta, waar ik binnenkort weer naartoe ga op vakantie en hoe het met mijn vriend gaat. En of ik gezellig blijf lunchen 😉

Gisteren bij de longarts geweest ook voor uitslag ct scan en gelukkig is alles nog steeds stabiel. Eerder hoorde ik dat er geen uitzaaiingen in mijn hoofd gezien waren op de mri. Allemaal goed nieuws dus wat ik heb gekregen.

Toch niet helemaal happy ook al wil ik dat zo graag, want de onzekerheid en angst blijft. Altijd op de achtergrond. Ik vroeg hem wanneer ik genezen ben en of mijn conditie beter gaat worden en mijn klachten minder. 

De longarts gaf als antwoord dat hij het ook niet weet en dat ik moet proberen te accepteren hoe het nu is, ook al is dat moeilijk. 

Volgens hem stonden we aan het begin met 7-0 achter op de kanker en is het nu bijna gelijk spel. Maar de wedstrijd is helaas nog niet uitgespeeld. 

Gelukkig sta ik weer op de wachtlijst voor het vervolgtraject met een psycholoog. Hoop dat ik snel terecht kan. 

Wat wel helpt….de ontmoeting met een patiënte op de longafdeling vandaag, die vertelde dat ze ook longkanker heeft gehad in 2003 en dat ze nog wel klachten heeft van de chemo en lijdt aan COPD maar er nog steeds is. Ze vertelde niet welk stadium maar wel dat er ook uitzaaiingen lymfeklieren waren. Dat ze in 2003 dacht dat ze dood ging en dat dit bijna 20 jaar geleden is. 

Yes!!!

Ik durf ook wel plannen te maken voor volgend jaar. Met vriend op vakantie, over n jaar misschien samenwonen? Een nieuw hondenvriendje? Het lijkt allemaal wel ver weg maar over bijna 8 weken is het een nieuw jaar. Ik krijg dan geen behandeling meer, alleen nog mijn controles. Spannend maar ook fijn. Ook de fysio stopt dan en ik moet zelf wat gaan zoeken om te sporten. 

Op het eind van ieder jaar kijk ik terug. Ik heb helaas last van een winterdip, de korte donkere koude en natte dagen en ik verlang dan ontzettend naar zon en warmte. Vriend heeft gezegd dat we in januari of februari een week naar de zon kunnen als ik dat wil. Lief van hem. 

We kabbelen voort en ik tel mijn zegeningen. Nu even uitrusten van de immuuntherapie en vanavond kook ik….

Lieve groetjes

Elly🍀☀️😘