Overpeinzingen in een bubbelbad

Vanavond nog even voor het slapen gaan in mijn opblaasbare jacuzzi gezeten in de serre naast mijn slaapkamer. Klinkt decadenter dan het is😉

Ik dacht aan mijn leven tot nu toe en dat het in ieder geval niet saai is geweest:

Getrouwd, kind gekregen, ouders vroeg verloren, gescheiden, geld verloren, een “ware” nieuwe liefde proberen vast te houden en toch kwijt geraakt, veel gereisd, veel gedate, een paar korte relaties, heel veel vrienden en vriendinnen gekregen, een verhuizing van een oud appartement in de stad naar een vrij nieuwbouwhuis in een dorp, een foute projectontwikkelaar, weer veel geld verloren, advocaat genomen, toch verhuisd, kanker gekregen, gestopt met werken, alle kankerbehandelingen gehad en nu waarschijnlijk de tumor terug…..

En ik ben vast nog wat vergeten. Mijn werk was stressvol maar ik bleef vanaf 1985 en de baas was tevreden. Een stabiele factor. 

Ambitieus was ik niet en totaal ongeschikt om leiding te geven. Wel vond ik het leuk om allerlei opleidingen te volgen en mijn werkgever betaalde graag deze (korte) HBO opleidingen. Ik heb nog even gedacht om mijn woning te verkopen en te emigreren naar Thailand maar dit ging zelfs mij te ver. In 2019 besloot ik te gaan  verhuizen wat uiteindelijk gebeurde in september 2020 en dan maar tot mijn pensioen te blijven werken. 

En toen kwam KANKER in mijn leven eind april 2021. Ik heb maandenlang met een onwerkelijk gevoel rondgelopen en gereden. Dit ging toch echt niet over mij. Ik leefde gezond, ik sportte een paar keer per week. Ik wilde 100 worden. Daarnaast pakte ik alles aan om beter te worden. Chemokuren, bestralingen, operaties, immuuntherapie. Ik had mijn levensverwachting aangepast aan 80 jaar.  

Mijn vrienden en vriendinnen geloven dit nu nog en ook mijn zoon en zijn vriendin gaan er nog steeds van uit dat ik zo goed als “beter” ben. Voor hen en anderen is de eerste schrik voorbij en zijn er weer andere belangrijke dingen. Ik zie er blijkbaar heel goed uit, maar ik ben wel diegene die mijn angsten en beperkingen voelt en kent. 

En dit telt ook voor werken. Ik kan weinig onthouden, kom soms moeilijk uit en op woorden, kan me slecht concentreren en snap heel veel niet meer. Komt het door de chemo of is het toch door de TIA die ik volgens de petscan heb gehad? Ik heb weinig kracht en weinig lucht bij inspanning. 

Werk waarbij ik mijn verstand nodig heb of werk met fysieke belastbaarheid valt af. 

Tja…..

Mijn leidinggevende heeft me spontaan geholpen met de aanvraag IVA. Nu is het wachten op een gesprek met de keuringsarts. 

Ik lees over kankerpatiënten die hardlopen en klimmen en zou het ook weer willen. Ik ben al uitgeput van het verschonen van mijn bed. Zou het misschien ooit?

In mijn jacuzzi bedacht ik dat ik mijn werkkamer boven ook kan gaan gebruiken als een soort van atelier. Als alle thuiswerkmeubels en computers van de werkgever zijn opgehaald is de kamer zo goed als leeg. Ik vind het leuk om te schilderen. of misschien  iets anders creatief? 

Nog niks concreets, maar alleen de gedachten eraan zijn al leuk.  

Ik bubbel nog even…..