De biopt en de uitslag

De maandag erop, 27 mei, volgt de stereotactische biopsie. Dat was een hele ervaring. Liggend op je buik, borst ingeklemd. Naald erin hoppa, dat was gebied 1. Even wat verschuiven. Platen anders instellen, opnieuw ingeklemd.... En toen dacht de computer ik stop ermee.... 'Gaat het nog mevrouw Dijkman?' Tja lekker is anders, maar je geeft je over aan alles wat ze met je doen. Het zal toch moeten.......Na een paar minuten ben ik losgehaald en werd er voor de 2e biopt een nieuwe afspraak ingepland de volgende dag. Deze verliep gelukkig voorspoedig.

Na de eerste biopt mochten we gelijk even door naar de borstkliniek. Alvast wat informatie uitwisselen. De verpleegkundig specialist zei nog, 'laten we hopen dat alles met een sisser afloopt.' Ik dacht op dat moment alleen maar, mijn leven staat al 5 dagen stil. Diverse scenario's zijn al door mijn hoofd gegaan. We moeten nog tot vrijdag wachten op de uitslag..... Wat kan die sisser daarin nog goedmaken.....

En dan komt op vrijdag het telefoontje. 'Mevrouw Dijkman, helaas heb ik slecht nieuws. Er is inderdaad borstkanker geconstateerd. De ene biopt gaf aan DCIS en de andere is al een invasieve tumor. Her2 positief. Dit betekend dat we gaan starten met chemo....' Er komt weinig reactie van mijn kant, mijn man staat om me heen te draaien en gebaart 'en en en ' ik kan alleen maar nee schudden. Herhaal het woord chemo en zie hem ligt in paniek raken.....