Hoe het allemaal begon
November 2023 werd er bij mijn moeder voor de 3e keer kanker geconstateerd, deze keer betrof het een uitzaaiing van de eierstokkanker. Eerder al borstkanker en dus eierstokkanker gehad. In april heeft ze de chemo's afgerond. De kanker zal niet meer weggaan, maar is voor nu gesluimerd. Aan de parpremmers en zo verder...
Vanuit haar begeleidend oncologisch team werd er geadviseerd om bij ons als kinderen toch maar eerder dan het bevolkingsonderzoek te gaan starten met controles. Ze is geen gen-drager. Maar wel al 3x kanker.
Dus via de huisarts verwijzing aangevraagd en de mammografie stond gepland. Donderdag 23 mei stap ik nietsvermoedend met mijn man het ziekenhuis binnen. Beetje spanning, maar meer voor het onderzoek dan dat er iets gevonden zal worden. Ik heb tenslotte nog nooit wat gevoeld.
'Mevrouw Dijkman, kom verder.' Na een korte uitleg volgen de foto's. Tijdens het aankleden toch nog even terug, even wat extra foto's. Weer terug aankleden komt 1 van de dames om het hoekje, 'mevrouw de radioloog wilt graag nog even een echo maken. Dit gebeurt wel vaker hoor. Beter het zekere voor het onzekere.....'
Met deze boodschap loop ik naar mijn man in de wachtkamer, die trekt wit weg. We verplaatsen ons naar de wachtkamer ernaast en na een korte wachttijd worden we naar binnen geroepen voor de echo. De radioloog valt gelijk met de deur in huis. 'Ja dit is duidelijk, er is iets niet goed. We gaan een afspraak inplannen voor een stereotactische biopsie. Een dubbele afspraak, want ik zie op 2 plaatsen een afwijking.'
De wereld staat even stil. We kijken elkaar aan.... Dit meen je niet.... We mogen terug naar de wachtkamer om de afspraak van de biopsie af te wachten. Na 5 minuten komt er een vrouw naar ons toe, 'mevrouw Dijkman, de radioloog wilt toch nog even een echo maken van uw andere borst. Hij meent daar ook een afwijking te hebben gezien.' We kijken elkaar aan, en lopen een soort van verdoofd achter haar aan. Deze afwijking bleek een cyste te zijn, die hij ter plekke leeg heeft gezogen. Dan is daar geen verwarring meer over tijdens alle onderzoeken die gaan komen.
2 reacties
Zo herkenbaar.....zo ga je nietsvermoedend het ziekenhuis in een tel later staat heel je leven op zijn kop.
Ik kreeg in juni mijn diagnose in NWZ Alkmaar, nu onder behandeling in het AvL.
Heel veel sterkte en kracht toegewenst!
Youdidit,
Ook voor jou heel veel sterkte en kracht toegewenst 🩷