Mijlpaal

Gistermiddag maandag 5 september 2022 15.30 uur klikte ik bij kanker.nl op blogs en tot mijn verbazing zie ik 2 ronde getallen staan: 1300 blogberichten op kanker.nl en Hannes heeft er die dag precies 100 geschreven. Hoe verzint hij het. Maar volgens volger Willy moet ik blijven schrijven, dus doen we dat maar. Komt er weer eentje.

Gisteren dus een beetje lamgeslagen, waarschijnlijk door het drukkende weer (hopenlijk). En natuurlijk mijn omstandigheden.

Heb gistermiddag voor het eerst sinds maanden weer eens ontspannen in een bad kunnen liggen. Met een boek. En dat 1,5 uur lang. Bijna opgeweekt. Velletje begon al los te laten, maar.... ik voel me weer als nieuw. En dat nieuwe brilletje bezorgde mij veel leesplezier. Ik hoefde niet meer zo te turen. Welterusten.

Als ik eens een aspirientje (paracetamol of ibubrufen) moet innemen vanwege hoofdpijn, heb ik naderhand ook zo´n fijn gevoel. Als de pijn weg is, ben je herboren. Gelukkig hoef ik die niet vaak te gebruiken. 

En nu: nu is het 03.45 uur en ik ben gewoon wakker vanaf 01.45 uur. Was wel rond 22.00 uur al in slaap. Ik probeer al 2 uur weer in te slapen, rammelende maag, het is benauwd binnen, ik moet morgen dit en dat niet vergeten. O de gedachtes schieten weer alle kanten op. Ook het moment van overlijden van Marion komt weer langs, maar niet op een paniekerige angstige manier, Het gekke is ik voel me best wel rustig, alsof het zo hoort. Ik post nu alvast en ga dan nog even proberen te slapen.