Vergeten of verdrongen
Gisteravond tijdens mijn mijmeruurtje schoot mij plotseling te binnen dat er nog een onbeantwoorde brief aan het crematorium lag. De zgn. Asbestemmingsbrief.
Je krijgt wettelijk gezien 1 maand de tijd om aan te geven wat er met de as van een overledene moet gebeuren. En dat moet je schriftelijk kenbaar maken. Nu was de laatste wens van Marion dat haar as op een strooiveld uitgestrooid zou worden. Dit heb ik ook al kenbaar gemaakt, maar het geven van de toestemming hiervoor moest nog gebeuren.
Ik vraag mij vanmorgen steeds maar weer af of dit nu het vergeten van die brief is of dat ik nog in een verdringingsfase zit. Ik hoop dat ik daar nog uitkom, dan kan ik er wat aan doen.
Momenteel probeer ik ook zoveel mogelijk niet thuis te zijn, ik zoek de ruimte op, wandel veel en steeds langere stukken. Wel of geen mensen om me heen interesseert mij niet zo veel, alhoewel mij is opgevallen dat ik vreemden vaker gedag zeg en een praatje probeer te maken.
O, wat is het STIL en die stilte spreekt de waarheid.
Na deze beoogde asuitstrooiing is het afscheid echt definitief. Ergens achter een mooie regenboog zien we je terug.
11 reacties
Een maand is erg snel Hans. Ikzelf kan na 30 dagen contact opnemen met het uitvaartcentrum. Zij hebben Wil dan bij het crematorium opgehaald. Daarna moet je zelf bellen om de as op te halen. Bel je niet dan blijft hij daar een jaar. Daarna bellen ze jouw om te bespreken wat je zou willen.
Ja stil is het zeker. Ondanks dat ik mijn jongens nog thuis heb ben ik wel veel alleen. En dat is heel raar. Je bent wel bezig maar niet met je gedachten erbij. Veel wandel plezier vandaag Hans.
Hi Hans, ik heb begrepen, dat het as van de overledene altijd een maand bewaard moet blijven bij het crematorium voordat je het zou mogen ophalen.
En dat het crematorium de urn sowieso een jaar voor je bewaart totdat je aangeeft wat ermee mag gebeuren danwel dat je de urn ophaalt.
Zoveel mensen, zoveel wensen, zoveel mogelijkheden.
Fijne dag allemaal.
Helemaal correct, duikvrouw. Maar omdat de wens van Marion was om op het strooiveld behorende bij de begraafplaats uitgestrooid te willen worden, heb ik besloten om direct na afloop van die dertig dagen (10 juli) onze bestemming kenbaar te maken.
Hi Hannes, als de wens duidelijk is zijn er natuurlijk geen belemmeringen meer.
Vorig weekend was ik nog op de begraafplaats. En heb ik eens een rondje gelopen. Iets met 10.000 stappen per dag of zo ;). Toen kwam ik ook langs de strooivelden. Ik was er niet eerder geweest. Dat is een mooie bestemming. Bij ons mogen er alleen maar natuurlijke bloemen bijgelegd worden, geen beeldjes, geen kaarsen, geen nepbloemen. Her en der staan wat zuilen met mooie spreuken/gedichten.
Altijd gedacht dat het verstrooien van de as , of het plaatsen van de urne gebeurde tijdens de begrafenisplechtigheid .
Bij alle uitvaarten die ik gezien heb was dat toch zo . Laatste begrafenis was die van mijn vader , en die heb ik dus zelf geregeld , en het uitstrooien is daar automatisch , dus zonder enige vraagstelling , onmiddellijk gebeurd na de plechtigheid . Een klein plaatje tegen een gedenkmuur op het strooiveld , en dat was het .
Er was alleen gevraagd of we eventueel een klein beetje as wilden houden , als aandenken.
Om op de schouw te zetten of zoiets.
Is dat in Nederland dan anders ?
Waarschijnlijk is de afscheidsceremonie in Nederland anders. Daar nemen de aanwezigen afscheid van de overledene in gesloten kist die aanwezig is in de kerk of aula crematorium. Aansluitend vindt crematie plaats en wordt de as (wettelijk geregeld) na 30 dagen vrijgegeven voor bestemming aan de nabestaanden. Urn in graf of muur of mee naar huis of uitstrooiing. Combinatie mag/kan op wens ook.
Ja, in Nederland is dat anders.
Gevonden op het internet:
Waarom duurt het lang voordat je as krijgt?
In Nederland wordt na een crematie niet meteen het as vrijgegeven. Hiervoor is een vaste periode van 1 maand vastgelegd in de As-wet. Een reden hier van is dat de overheid hierdoor nog een maand de mogelijkheid heeft het as te onderzoeken.
----
In hele grote lijnen: Bij ons in Nederland is er een uitvaartplechtigheid waar de kist centraal staat. Na diverse toespraken/muziekstukken nemen de aanwezigen afscheid van de (meestal) gesloten kist.
De mensen zijn nog even samen, condoleren elkaar, drinken nog een kopje koffie en gaan weg. Ondertussen wordt de kist naar de ovenruimte gebracht. Indien gewenst kunnen er mensen mee naar die ruimte.
Na een maand wordt dus pas de as vrijgegeven en daarna is men "vrij" om daarmee te doen wat men wil.
Ik ben nu ook benieuwd hoe het in Belgie gaat.
Heb ook wat op internet rondgekeken.
https://www.uitvaart.nl/juridisch/cremeren/overig-cremeren/termijn-asbe….
Geeft interessante verklaring voor het verschil tussen beide landen .
Alleen ingeval van een verdacht overlijden mag je in Belgie niet laten cremeren . Dan heb je toestemming nodig van de procureur des Konings.
Maar ik vermoed dat in Nederland ook wel zo is .
Willy, waar ik dan wel benieuwd naar ben. Hebben jullie dan geen plechtigheid met een kist of pas als de urn er is?
Of eerst plechtigheid met kist, daarna wachten vanwege de feitelijk crematie en dan vervolg?
Ik ben benieuwd.
Beide .
Meest gebruikelijk en veruit het goedkoopste is een plechtigheid met urn , dwz dat de crematie vooraf reeds heeft plaats gevonden .
Maar een plechtigheid met kist , dan crematie , al dan niet in aanwezigheid van de directe familie is best mogelijk .
Maar dat heb ikzelf nog niet meegemaakt .