Afslag 22/22
We slaan deze afslag maar over. We hebben het gevoel dat we alleen nog maar rechtdoor op de snelweg zitten. Er is geen tijd en mogelijkheid meer om even rustig een afslag te pakken, eens rondkijken wat er te vinden is. We moeten door. Geen afslagen meer.
De aangeboden mogelijkheden helpen niet tot nauwelijks. We mogen de oramorph 2ml ophogen tot 6x per dag. M. wil nu van 3 naar 4.
Ze heeft vanochtend weer minder gegeten en na het eten pijn in maagstreek.
De palliatieve verpleegkundige van vrijdag belde tegen 20.00 uur dat het wel erg laat was om nog op huisbezoek te komen. Wordt nu maandagmiddag. En we hebben veel vragen. Ik heb gisteren transport geregrld voor naar de notaris a.s. dinsdag 200 meter verderop. Vandaag geeft ze al aan dat zij daar liever niet meer naar toe wil. Zij heeft de energie niet meer. Ik hoop dat dit een van de vervelende bijwerkingen is van de morfine. Morgen maar even bellen of dit een huisbezoek kan worden. Is maar 200 meter.
16 reacties
Wat gaat dit hard waarde vriend. Ik had jullie toch zo graag nog een tijdje in betrekkelijke rust gegund. Met 50 keutelend over de vluchtstrook. Ik hoop dat één en ander op medicijngebied nog ingeregeld moet worden om dit te bereiken.
Zweef drukt het perfect uit . Kan ik niets aan toevoegen
Notaris zal wel op huisbezoek komen , zeker ?
Is toch het minste dat hij kan doen .
💕, Willy
Ik bid.
XX
Lieve H&M,
Tjeetje, wat gaat dit allemaal bizar snel. Weet wel, dat er nog allerlei mogelijkheden zijn om het jullie makkelijk/aangenamer te maken. Tot mijn verbijstering lees ik, dat jij je vrouw zou moeten helpen met douchen. Ik zou morgen meteen de huisarts thuiszorg laten regelen. Mijn man heeft 2 jaar lang thuiszorg gehad. Het begon met een team van twee dames die afwisselend elke ochtend kwamen om mijn man te helpen douchen. (We hadden zo'n douche krukje gekocht! Aanrader). De ene dag hielpen ze m'n man aankleden, en de andere dag gaf hij dat hij nog liever even naar bed wilde en zorgden ze ervoor dat hij fris en fruitig weer in bed kwam te liggen. Wilde hij helemaal niets: dan werd er alleen bijgekletst en even een washandje gedaan. Wat ik hier ook mee bedoel te zeggen is dat het fijn is als je vanaf het begin verzorgsters krijgt die het hele proces met je meegaan.
Toen er op een gegeven moment meer hulp nodig was, bijvoorbeeld in de middag een injectie, kwamen zij ook daar even voor langs.
En 's-avonds was er een ander team om mijn man slaapklaar te maken, in de laatste fase.
De band die wij met deze dames hadden was en is zo bijzonder. Doordat je langere tijd in een emotionele periode van je leven omgaat groeit er een bepaalde band. En ja hoor. Er wordt ook vaak gelachen. Het was niet alleen maar kommer en kwel.
De dames waren bij de uitvaart en nu, bijna 3 jaar later, heb ik nog regelmatig contact met ze. ALs ze in de buurt zijn en ik niet aan het werk ben niet en toevallig thuis ben en zij hebben een kwartiertje over: wippen ze even langs om iets te drinken.
Maar goed ik dwaal af, maar adviseer dus: thuiszorg regelen.
Mijn man gebruikte ook die fentanylpleister, maar had daarnaast ook oxycodon pillen, kort- en langwerkend. Als de pijn echt niet leuk meer was mocht hij zo'n pilletje erbij nemen om verlichting te krijgen. Dat zou ik ook adviseren om te bespreken.
Belangrijkste advies: zorg goed voor elkaar, zeg dat je van elkaar houdt en zeg soms ook niets: gewoon hand in hand zitten of in elkaar nabijheid.
Veel liefs.
Hallo,
M. wil en kan nog wel wat zelfstandig hoor, maar die verdomde pijnstilling werkt nog niet optimaal. Opstaan, staan en lopen gaat niet zonder pijn. We hebben het aantal doseringen van 3x daags naar 4x daags gebracht. Het schijnt wat effect te hebben. Bedenk daarbij dat M. suffer en trager is van de morfine en de chaos is compleet. Zij wil nog ,maar haar lijf niet. Verder is zij heel stoer in die zin dat zij denkt nog geen hulp en hulpmiddelen nodig te hebben van thuiszorg. Rollator en of rolstoel wil ze (nog) niet. Persoonlijke verzorging doet ze nog zelf onder mijn toezicht.
Momenteel kan ik het nog wel aan. Ik was toch al goed bekend met het huishouden hoor. Alleen ben ik heel bezorgd hoeveel minder zij volgende week weer kan.
Lief dat je gereageerd hebt, Hannes.
Hoi Hannes, ik realiseer me heel goed, dat jullie leven volledig op z'n kop staat. Een maand geleden was er ogenschijnlijk nog niets aan de hand en ongewild ben je in een karretje van een achtbaan geduwd en heb je geen idee of je de volgende bocht links of rechts afgaat en wanneer er weer een plat stukje komt waar je een op adem komt.
Ook snap ik heel goed, dat M nog zoveel mogelijk zelf wil doen, en dat moet ze vooral ook doen, maar het is fijn om iets achter de hand te hebben en de thuiszorg hoeft ook niet elke dag te komen ;). Als het goed ging redden we ons zelf en als we een keertje in het weekend wilden uitslapen en we stonden om 08.00 uur gepland zeiden we ook: "We redden het zelf wel ;)".
Welterusten voor straks, en de notaris wil vast wel op huisbezoek komen, zeker als het voor hem/haar maar 200 meter is.
Beste Hannes,
Het is goed dat je nog kan doen wat je vrouw van je vraagt. En ook fijn dat ze het nog kan aangeven.
Je wilt haar kracht geven door te eten. Zij wil vooral rust.
De momenten dat je bij haar bent zijn nu zo waardevol.
Ik stuur je een virtuele omhelzing.
Lieve Hannes en M
Grote god wat gaat dit met een snelheid ,en wat vind ik het erg dat de beoogde pijnstilling niet datgene doet wat julliie zo hard nodig hebben nl nog wat pijnvrije liefdevolle tijd voor samen ,nog n wandelingetje maken of even in de zon op een terrasje ,mn hart huilt hier gewoon om ,ik denk elke dag aan jullie .
Warme dikke knuffel en liefs hes 😘😘
Velen noemen het hier een trein of achtbaan (rollercoaster). Ikzelf vond het een snelweg die was te overzien. Maar nu heb ik het gevoel in een raket te zitten die zijn baan om de aarde volledig kwijt is. Wij hebben al aan diverse mensen aangegeven dat er een explosie heeft plaatsgevonden. Ik heb gelukkig vanf 20.00 uur geslapen tot 01.00 uur. M. Slaapt gelukkig vrij rustig nu. Mijn hoofd staat niet stil. Dit moet, dat moet, hieraan denken, niet vergeten te.... .
Gisteren heeft zij ook aangegeven dat ik moet laten noteren dat zij gecremeerd wil worden en haar as op een strooiveld uitgestrooid moet worden en waar.
Zij wil geen vast voedsel meer, omdat dit pijn doet. Straks maar eens inkopen gaan doen. Pap maken, soep maken, yoghurt. (Daar zit toch het engelse woordje hurt in).
Ik hoor dat M. wakker is of onrustig slaapt, ga maar eens luisteren.
Hoi Hannes,
Wat is dit toch verdrietig. Ik zou willen dat ik tips of raad kon geven, maar die heb ik niet. Wel goed dat je hier blijft schrijven.
Xx
Lieve Hannes
Ik , wij allemaal , leven intens met jullie mee .
En , zoals annamie zegt , blijven schrijven .
❤️
Beste Hannes, dat van die raket snap ik helemaal. Ben ik nog aan het zoeken naar wat er nog zou kunnen...(wandelen met rolstoel, samen in de tuin) is W. al bezig met wanneer komt de dokter zodat ze kan kijken of de euthanasie aanvraag versneld kan worden. Hij is op. Kan niet meer. Slaapt hele dagen. En heeft er gewoon geen zin meer in. Praten gaat steeds slechter waardoor ook de gesprekken achterwege blijven (Ik probeer dit wel maar krijg weinig respons). Je bent gewoon al bezig je partner te verliezen en dan heb je het einde nog niets eens bereikt.
Sterkte Beansgirl! Ik begrijp dat jullie dat ook goed kunnen gebruiken.
Hoi Hannes, ik reageer soms heel primair uit eigen ervaring met praktische tips.
Wellicht is het een idee om de huisarts te vragen om een voorschrift flesjes Nutridrank. Deze zijn verkrijgbaar in vele smaken, maar geven net even die calorieën en energie die M. nu goed kan gebruiken.
Pas ook goed op jezelf!
💗💗
De nutridrank en nutri pudding heeft W. ook. Maar na 3 maanden kan hij die niet meer zien. Kan ik me wel iets bij voorstellen. Eet zelf maar eens 3 maanden pudding en yoghurtdrank. Bleeehhhh 😝