Geen ochtendgloren
Goedmorgen Hannes, nog wakker? Want er is feest met een tent bij ons in de stad, zou zomaar kunnen. Nee ik ben al wakker. Net geen paniekvoetbal (ik bedrijf die sport niet eens) in mijn droom waar ik uit wakker schiet. De oude Hannes begint weer terug te komen, maar M. niet meer.
Ik schoot vaker uit dromen wakker, maar stond sinds 3 weken in een andere stand. Gisteravond zat ik nog even met de tablet rechtop in bed en dommelde steeds wat weg. En telkens schrok ik wakker en zocht M. naast mij. Fractie van een seconde om terug te keren naar de werkelijkheid.
Ik heb gistermiddag een teleurstellend telefoontje gehad van M's beste vriendin: zij wil niet naar haar uitvaart komen omdat zij teveel negatieve energieën zou oppikken.
Enerzijds kan het begrijpen, want zij heeft ook borstkanker gehad. Anderzijds is het wel verdrietig dat ze niet zal komen. Zij hebben er wel vaker onderling over gesproken, gemaild en geappt, dat wel. Lotgenoten, hè.
Gisteren toch maar gewaagd om alvast de enveloppen voor de rouwkaarten te schrijven, wat is dit moeilijk zeg, vooral als je uitstelgedrag vertoont. Vergeet ik niemand die M. graag erbij zou willen hebben. De adressenlijst heeft zij niet meer aan mij kunnen geven en ik kan een aantal spulletjes van haar niet vinden: haar adressenboekje, haar uitgegeven gedichtenbundeltje in drukvorm en onze trouwringen.
Ik heb het halve appartement al omgedraaid, maar dat woont zo lastig.
Ik probeer nog wat te slapen, met mooie barokmuziek op de achtergrond. Wat fijn dat er internet is.
Welterusten.
10 reacties
Ach Hannes.🌹
Mijn moeder heeft een vriendin gehad. 70 jaar lang zijn die met elkaar opgetrokken wekelijks bij elkaar op bezoek of telefoneren of zoiets .
Mijn moeder is 3 jaar geleden dement geworden . Sindsdien heeft die vriendin volledig met haar gebroken . Kan die pijn niet aan . Zij belt nog regelmatig met mijn vrouw , praten over koetjes en kalfjes , maar over moeder wordt niet gesproken , met geen woord . Voor haar is moeder dood .
Om maar te zeggen dat ik de reactie van M's vriendin volledig kan begrijpen .
gr , Willy
Lieve Hannes,
Ook ik ben bezig geweest alle adressen te verzamelen. Als ik iemand vergeten ben dan is dat jammer. Er zijn zelfs mensen die ik niet uitnodig omdat ze ons gewoonweg niet na aan het hart liggen. Zelfs familie. Uiteindelijk moeten wij ons er prettig bij voelen. De dag wordt al moeilijk genoeg.
Is er niemand die je kan/wil helpen met het schrijven?
De spullen die je zoekt zullen niet ver weg liggen. Daarvoor zijn ze te belangrijk. Even rustig nadenken en dan valt het wel weer in.
Ik denk aan je Hannes.
Lieve groet Susan
Lieve Susan,
De kaarten komen morgen, enveloppen zijn al geschreven. Het gaat ook niet om "haar" adressen, zij had geen geheime vriend of vriendin, hoor.☺☺. Wie weet met zo'n vent.
Ach en familie..... ik lees dat dat bij jullie ook niet allemaal koek en ei is.
De uitvaart is voor degenen die achterblijven en belangrijk voor jou zijn. M ervaart het niet meer. Stel dat je het adressenboekje nog vindt, hoe actueel is dat. En hoe scheid je vrienden van (vage)kennissen. En moet de glazenwasser en melkboer ook een kaartje, bij wijze van spreken. Je moet hen uitnodigen die jou kunnen steunen.
Sterkte Hannes, en een goede nachtrust.
Lieve Hannes, wat fijn om elke dag iets van je te lezen. Op de een of andere manier zijn we toch vertrouwd met elkaar geraakt in zeer korte tijd. Volgens mij doe je het prima.
Regel en organiseer de uitvaart zoals M en jij het gewild zouden hebben. Uiteindelijk moet jij er de rest van je leven een goed gevoel over hebben.
Nodig de mensen uit die er volgens jou toe doen op dit moment in jullie leven. En ik kan helemaal eens met Susan zijn dat ze geen mensen uitnodigt die hun niet na aan het hart liggen.
Ik heb toentertijd voor een openbare condoleance gekozen en een besloten uitvaart. Ik wilde de eigenlijke uitvaart zo intiem mogelijk hebben (waren toch nog 60 mensen), maar geen mensen die na jaren weer eens op zouden komen dagen vanwege het overlijden van H en tijdens zijn ziekte nooit of weinig van zich hebben laten horen.
Rare tijden, ook vandaag weer, de hemel huilt een beetje mee met jullie.
Sterkte.
Voor iedereen: soms heb je alleen maar een knuffel nodig. Geen meningen, geen advies, geen wijze raad. Gewoon een knuffel!
Ik heb het gevoel dat ik alles naar wens van M. (Is ook mijn wens) heb gedaan. Het kleine conflict met uitvaartverzorger is uit de wereld. Hij doet zelfs iets extra's voor me. Schuldgevoel wegwerken? De tekst bij het afscheid van M. heb ik zelf samengesteld zodanig dat een derde persoon deze kan voordragen. De uitvaartverzorger vond het perfect geworden.
Het dagelijks bloggen doet mij goed, zolang ik niet in herhaling val. Dan wordt het een makkelijke invulblog voor de lezer.
Mijn directie buurman komt dagelijks even poolshoogte nemen. Dat zegt hij dan niet zo direct, maar dat voel ik. Hij belt elke dag aan met de krant in de hand ipv bij de deur te leggen. En vandaag kreeg ik een extra landelijke zaterdagkrant van 'm. Want vandaag is geen krant. En voor morgen vroeg hij of zijn vrouwelijke levenspartner eens even mocht komen. Welkom.
Toch goed dat je buren zo meeleven , niet ?
Alsjeblieft een knuffel voor jou
Lieve Hannes
doe en regel idd gewoon alles waar jij je goed en tevreden bij voelt jij weet het beste wat M zou willen ,en als je er met de tijd op terug kijkt het je herrinert als zo was het goed ,heel veel sterkte en een dikke knuffel liefs hes xxx