28 september 2023

Ik ben net thuis van een verjaardag en dacht, laat ik maar weer eens een blogje schrijven. Lekker op de stoel aan de tafel, laptoppie erbij en typen maar. 

Wat een week. Nou ja, de afgelopen weken dan. Wil ik eens een dagje rust, gebeurd dat bijna niet. Ook al heb ik geen werk, omdat ik 80-100% afgekeurd ben, betekent het niet dat ik met 3 kinderen niks te doen heb. 

Sinds we terug kwamen uit Turkije, is Q (middelste zoon) van de fiets gevallen. Liep een schaafwond op. Niks ergs aan denk je, maar dat ging dus niet over en werd maar erger. Dus ik zat week maandag bij de dokter, met Q. Het was nog niet echt ontstoken, dus geen kuurtje. Alhoewel ik het er wel ernstig uit vond zien. Maar ja, ik ben geen dokter. 

Een weekje aankijken, wel koelen want er zat vocht in. Dus over een weekje terug, mocht het erger worden dan even aan de bel trekken. Nou vrijdag zaten we dan weer bij de huisarts in opleiding. Ja maar het ziet er beter uit. Nou ik vond het juist WEER niet, maar ook er kwamen meer vlekken (zelfs op zijn kin leek het alsof hij er op gevallen was, een joekel van een korst / wond) waardoor ik me zorgen maak. Nou advies : vettige gaasjes er op en met verband er om heen tapen. Doen we allemaal maar weer even. Maar Q begon meer jeuk te krijgen. Maar dat nam ik niet meteen serieus, want dacht, hoort er vast bij. Zo een wond en dan kun je kostjes krijgen en dat jeukt. Maar maandag vond ik het er niet goed uit zien, want zijn gezicht werd erger door middel van bultjes. Dus hupsakee, huisartsen post. En die zag het meteen, zijn wond was juist meer schade aan het gaan verrichten, het was dus ook krentenbaard bij gekomen op zijn gezicht en sommige delen van zijn lichaam door de wond aan zijn enkel. Nou lekker is dat, kuurtje van 4x daags, 7 dagen lang. Ik dacht nog, waarom had die vrouw van afgelopen vrijdag toen niet al een kuurtje uitgeschreven. Het zag er toen al niet goed uit ! Gelukkig gaat het nu een stuk beter !

En zo was er dus vorige week ook dat ik met de oudste bij de huisarts zat en doorverwezen werden voor een foto. Leve voetbal, vind het best een gevaarlijk sport. Gelukkig niks gebroken, maar het waren me dus twee weken met al die huisartsen bezoekjes wel !

Hopelijk mag het nu wat rustiger worden.... 

Immers heb ik twee vrijwilligersgesprekken er op zitten. Beide zijn vanuit ziekenhuizen. Beide klinken goed. Maar ik moet nog even goed over nadenken en met eentje ga ik a.s dinsdag meelopen. De ander denk ik niet dat ik het ga doen, het klinkt leuk, maar voor mijn gehoor kan het een probleem worden. 

Ook heb ik volgende week nog een gesprek bij een anders instelling. Daar wonen zelfs ook doof-blinden. Dus misschien dat ik daar iets meer kan betekenen voor een paar uurtjes per week. 

Afgelopen dinsdag naar de oedeem therapie geweest. Een heel lieve mens was dat. Ze zei dat het echt een combi is van de operatie en bestralingen. Er zijn wel 32 lymfleklieren weggehaald. Maar dat er een zenuw beschadigd is, is dus een ding nog. Ik heb niet veel vocht, maar ze heeft wel wat weggemasseerd. Bedoeling is nu dat ik even moet bijhouden wanneer de pijn komt, vanuit waar en hoelang ik dan aan lopen was (rustig, snel etc). Kan zijn dat het door de zenuw komt en dan moeten we bespreken wat eventueel nog meer mogelijk is. Ik voelde me gelukkig heel erg begrepen door haar en ook dat ze mee wilde denken. Dus dat is nog even wordt vervolgd....

Verder ben ik lekker druk bezig met van alles. Soms moet ik wel even een stapje terug doen en even rustiger aan doen. Maar eerlijk gezegd, het lukt me de afgelopen dagen wat lastig. Ik vind alles te leuk... 

Alvast een hele fijne weekend lieve volgers....