Thuis....

Lieve mensen, 

Sommigen stuurden me een lief berichtje via de whatsapp en soms reageer ik maar soms vergeet ik het ook. Dus mocht je dit hebben : sorry! Ik vind het super lief als je bericht en blijf dat vooral doen, alleen kan het soms even duren tot ik antwoord. 

Ik probeer wel via deze weg zoveel mogelijk iets te laten weten, zodat je ook op de hoogte bent. 

Sinds gisteren ben ik weer thuis. Het was alleen een heel gedoe. De dag daarvoor was rond half 10 in de ochtend de katheter eruit gehaald. Helaas ging de plassen helemaal niet zoals het zou moeten. Ik was dus echt wel ruim 20 minuten steeds bezig om te plassen met heel veel moeite. En dan komen ze met zo een echo apparaat om de blaas te meten : nog vol. Ik kon zelf niks leegplassen. 

In de nacht hebben de verpleegkundigen zelf even moeten laten legen want het was te vol. Ze zagen wel dat ik steeds mijn best deed om het te willen laten lopen, maar helaas. 

Dus ik zal moeten leren om te zelf-katheteriseren. Nou dat kwam even hard binnen. Want ja hoe gaat dat ? Is dat moeilijk ? Doet het pijn ? Hoelang ? Alle vragen kwamen naar boven wat je erg onzeker maakte. Nou de eerste keer ging vrij gemakkelijk, gelukkig ! Daarna nog twee keer zelf gedaan en toen een echo weer en was helemaal leeg, dus ik kon het wel! Super fijn. 

Maar omdat het allemaal niet goed voelde en ik zelfs mijn urine niet erg aangenaam vond ruiken vroeg ik dus om een blaasontsteking-check te doen. En ja, het was heel goed raak. Ook dat er nog bij. Ik snap niet het niet standaard is dat je voordat je naar huis gaat dat het even gecontroleerd wordt. Mensen hebben pijn en denken hier niet aan. Dus kuurtje erbij, nog meer bijwerkingen. 

Ook was een hele gedoe met het bestellen van die katheter dingen om thuis te hebben. Ik kan niet bellen  dus een van mijn bestie deed dat even, maar ze kwam er niet echt in en besloot vandaag weer verder te gaan. De ziekenhuis had me daar niet eens aangemeld wat wel zo hoort want anders heb ik geen klantnummer. Maar kort gezegd, het wordt geregeld maar het was echt heel slecht dat de ziekenhuis er niet voor zorgt dat je de weekend genoeg op voorraad hebt om daar even mee door te kunnen gaan. 

De zaalarts vertelde dat het waarschijnlijk tijdelijk is, er zit nu een soort zwelling die eerst moet zakken voordat ze echt pas kunnen zien of het wel of niet schade heeft aangericht tijdens de operatie. Dat is dus nog even afwachten ook. Je voelt je echt ineens niet vrouwelijk meer. Je baarmoeder is er al uit en dan kun je niet zelf plassen ? Dat was echt even een flinke domper! 

Had gister en vandaag echt voor het eerst ook gehuild. Al die maanden niet, ook niet toen ik de woord kanker te horen kreeg. Maar nu komt alles er wat uit. Ook door alle complicaties die er bij komen en de pech.... 

Vandaag een dag wat met meer pijn. Vanmorgen was gelukt eindelijk de ontlasting ook weer op gang te krijgen wat super fijn was. Alleen moet je wel wat druk erop zetten (persen) en dat helpt bij de wond ook niet zo goed. Dus denk dat het even een kleine klap heeft veroorzaakt, maar dat het eindelijk weer op gang is gekomen, super!

Best fijn thuis te zijn. Het is wel af en toe een gekkenhuis maar ik moet zeggen dat je in het ziekenhuis ook nauwelijks je rust krijgt. Er komen wel tig mensen langs of mensen op je kamer met vragen of controles. Slaap ik net, wordt je alsnog gewekt en dat was ook niet altijd even fijn. Hier kan ik mijn ding gelukkig weer doen, alleen het is even zoeken hoe ik het lekkerste op de bank zit/lig. 

lieve mensen, een fijne weekend gewenst !

Liefs,

Femke