Survival Tune for a Crazy World (II)
Onze leefwereld, boordevol met plannen, is een onvoorspelbare achtbaan geworden. Augustus 2022 begon een zoektocht langs klinieken en ziekenhuizen, met darmklachten als aanleiding. Maar onderzoek liet meer zien. Mijn partner bleek een kwaadaardige tumor te hebben, die gelukkig door toeval op tijd ontdekt werd. Wat later bleek deze baarmoederkanker een van de ergste in zijn soort: een carcinosarcoom. Verwijdering in het centrumziekenhuis van baarmoeder, eileiders en eierstokken was het begin van de oplossing. Omdat er al sprake was van lymfeoedeem in de benen, werden hierbij verder alleen de poortwachtersklieren verwijderd. Dat heeft gewerkt; het lymfeoedeem is door de operatie niet verergerd. Maar wel zaten er uitzaaiingen in de verwijderde klieren. Na een herstelperiode van een maand volgde dan ook in januari 2023 een programma van 23 bestralingen. Dat ging goed, maar wel kregen de weer opgebouwde conditie en de al kwetsbare darmen een flinke tik. Gevolg: sterke vermoeidheid en bij actieve darmwerking veel pijn, aangevuld met een chronische pijn in de onderrug, die lopen bijna onmogelijk maakte. Onderzoek hiernaar bracht toevallig weer iets nieuws aan het licht: mijn partner heeft kleine vlekjes in het vetschort, direct onder de lever. En één plus één is twee, zo zei de meelevende gynaecoloog. Daarmee veranderde de curatieve behandeling per direct in een palliatieve, passieve aanpak: maatregelen als er zich klachten gaan voordoen. Omdat elke vezel in onze lijven zich verzet tegen lijdzaam afwachten, stuurden wij aan op een second opinion door het Antoni van Leeuwen Ziekenhuis (AvL). Dat leverde, behalve een meeluisterend oor van een meelevende arts, geen nieuwe perspectieven op.
Wel werd de situatie ons weer wat duidelijker. Bij de medische keuzen wordt voortdurend afgewogen tussen medisch handelen, leeftijd van de cliënt en kwaliteit van leven. Daarbij is er op dit moment vooral heel veel niet duidelijk; de tijd moet en zal het leren. De arts van het AvL weigerde trouwens, net als wijzelf, uit te gaan van een strikt palliatieve situatie. Samen blijven mijn partner en ik dan ook invulling geven aan onze brede complementaire aanpak. Zij vult veel praktische kanten in met zo nodig mijn hulp. Ik ben meer de analyticus, die internet afstruint naar bruikbare en betrouwbare info, waarmee onze aanpak verder gefinetuned kan worden, zoals dat tegenwoordig zo 'mooi' heet. Speerpunt binnen onze benadering is een hoge dosis vitamine C, in de vorm van Ester C, zo mogelijk nog gevolgd door intraveneuze toediening.
Persoonlijk blijf ik tijd inruimen voor mijn schrijvende, beeldende en muzikale liefhebberijen, waarmee mijn eigen leven ook in balans blijft. Daarbij geef ik er nu een invulling aan die mij alleen maar sterker en weerbaarder maakt. Graag deel ik daarvan een muzikaal en bloemrijk voorbeeld via YouTube. Bestemd voor iedereen die hartstochtelijk houdt van overleven in een achtbaan, met strijdbare muziek en vrolijke bloemenkleuren. Spreekt dit je aan?
Volg dan deze route naar de 'Survival Tune for a Crazy World'.
Wil je het zelf ook delen en weet je toevallig meer liefhebbers die een steuntje in de rug kunnen gebruiken? Zie dan hierna ook de complete url: https://www.youtube.com/watch?v=DWVIXCtnt2Y.