Better safe than sorry!

De AC kuren zitten erop. Op maandag 5 februari krijg ik een tussentijdse MRI om te zien of de kuren iets gedaan hebben. Ik maakte mij hier niet zo druk om omdat ik heel duidelijk kon voelen dat de tumor geslonken was. Sterker nog. Ik moest er zelfs naar zoeken. Dus dat de kuren zijn werk doen dat is mij wel duidelijk

Vrijdag 9 februari krijgen we de uitslag. Steef gaat met mij mee. Ondanks dat ik weet dat we op de goede weg zijn, zijn we toch wel wat nerveus. We zijn een kwartiertje later dan afgesproken aan de beurt maar worden verwelkomd door een zeer enthousiaste en blije oncoloog die ons al zwaaiend en met haar duimen omhoog staat op te wachten. En voor we goed en wel binnen zijn roep ze enthousiast… Ik heb heel goed nieuws! Hij is weg!!! De tumor in je borst…. Hij is gewoon niet meer te zien op de MRI! HuH?? Zeggen we in koor? Ja, zegt ze, dat is toch fantastisch.. Steef en ik schieten allebei vol. Zo blij zijn we. We kunnen het bijna niet geloven, maar het is echt waar. Ze zegt er wel bij…. we hebben het nog niet op microscopisch niveau onderzocht dus er kunnen nog kwade cellen zitten en ook hebben we de lymfeklieren niet bekeken dus we gaan gewoon door met de behandeling. We zijn nu zo op de goede weg dat het zonde is om nu niet door te pakken… Helemaal mee eens. Better safe than sorry!

Dus… op maandag 12 februari gaan we door met het 2e deel van de behandeling. Elke week 1 kuur.  12 weken lang.

De 1e  week krijg ik een dubbele kuur met eerst Carboplatin en daarna Paclitaxel, meestal Taxel genoemd. Voor de Carboplatin krijg ik dezelfde zware medicijnen tegen de misselijkheid als bij de AC kuren. Dus ook deze kuur zal niet lekker vallen, misschien zullen de bijwerkingen korter duren, maar ik krijg niet voor niets 4 dagen medicijnen tegen de misselijkheid. En dat blijkt te kloppen. Ik voel mij echt niet lekker en kan alleen maar liggen en lig al vroeg op bed. Niet dat ik kan slapen maar het bed ligt toch lekkerder dan de bank. Vandaag begin ik de dag goed maar merk bij alles wat ik doe dat ik daarna weer moet rusten. Ik knap wel steeds snel weer op dus het lijkt beter te gaan dan bij de AC kuren. Moet er wel bij zeggen dat ik vandaag heb besloten 1 pil van Dexamethason te nemen ipv van de voorgeschreven 2 en dat bevalt goed. Hopelijk morgen weer wat beter en misschien dat ik dan dag 4 de dexamethason wel helemaal skip.

Volgende week en de week erop krijg ik alleen Taxel. Hierbij geen medicijnen tegen de misselijkheid dus ik verwacht dat deze kuren weinig problemen gaan geven. 

De vierde week krijg ik weer de dubbele, de vijde en zesde week weer een enkele en zo gaan we 12 weken door. Hierna wordt er normaal weer  een MRI gemaakt maar dat is bij mij niet meer nodig omdat er niets meer te zien is. Ik verwacht dat ik vrij snel na de laatste kuur, die als alles op schema blijft lopen, op 29 april zal zijn, de operatie zal krijgen. Ze gaan dan 1 van de drie klieren waar de tumoren zitten (zaten) verwijderen en het weefsel in het gebied waar de tumor in mijn borst zat verwijderen. Dit gaat naar de patholoog, die het weefsel onder microscoop zal onderzoeken. Aan de hand van wat hij vind zal ik óf klaar zijn, óf nog bestraling krijgen óf, in het slechtste geval ,eerst nog weer chemo, in de vorm van pillen, krijgen. Ik durf stiekem te hopen dat dat laatste me bespaart zal blijven.

Al met al een heel technisch verhaal geworden maar dan zijn jullie weer een beetje op de hoogte.

Ik zeg;  1 down…. 11 to go, and counting.