Muziek als medicijn

Gisteren heb ik mijn 7e kuur gehad. Nog 9 te gaan. Vervelen doe ik mij nooit als ik een kuur krijg. Er gebeurt altijd wel iets op de afdeling. 

Op de afdeling oncologie staan in totaal 25 relax stoelen die in elke gewenste stand te zetten zijn. Uiteraard volledig elektrisch. De stoelen staan bijna allemaal naar het raam gericht. Het gedeelte waar ik meestal zit kijkt uit op de Cruquius. In de verte kan ik zelfs de ringvaart zien liggen en mijn gedachten dwalen dan heerlijk af naar het aankomende vaarseizoen. Er lopen altijd een aantal vrijwilligers in de rondte. De ene geeft je een heerlijke handmassage, als je dit wil, de andere is van het Adamas inloophuis en maakt altijd even een babbeltje met je, als je dit wil en de derde, en die kennen jullie al, komt langs met een kar vol lekkers, als je dit wil. Wanneer iemand zijn laatste kuur heeft gehad wordt er altijd aan de bel getrokken. Zo een kroegbel die daar gebruikt wordt als iemand een rondje wil geven. In ons geval, het laatste rondje. Ik kan niet wachten op de mijne. Meestal zijn alle stoelen bezet aan mijn kant maar vandaag ben ik de enige en ik geniet van de rust.

Soms lees ik een boek, soms doe ik een spelletje op mijn mobiel, soms kijk ik gewoon wat naar buiten of om me heen en luister naar de verhalen van mijn lotgenoten. Vandaag heb ik zin in muziek. Ik doe mijn oortjes in en kies als eerste een nummer van de Cranberries, Dreams. Van de week heb ik bijna in 1 dag de nieuwe hitserie van Netflix ONE DAY gekeken en daar kwam dit nummer voorbij. Ik heb het album van de Cranberries waar dit nummer op staat maar was het eigenlijk alweer vergeten. Heerlijk om dit nummer weer te horen…. Als ik een goeie bui heb ploppen de nummers in mijn hoofd  met gemak omhoog en weet ik altijd wat ik als volgende nummer wil horen. Na de Cranberries kies ik voor Birdy, without a word, gewoon omdat ik het mooi vind. Maar ook een beetje triest en daar heb ik nu toch even geen zin in. Dan moet ik denken aan een nummer waar mijn zus en ik het laatst over hadden. Ze heeft dit nummer een paar jaar geleden aangevraagd tijdens de Serious Request actie van 3fm en we besluiten het ons Anthem nummer te maken in de strijd tegen kanker. Ik zet het nummer op zijn hardst op en ik voel de energie door mijn lichaam stromen. Wat geeft dit nummer een kracht. Het is het nummer Walk van de Foo Fighters. Het is geschreven door de voorman van de band, Dave Grohl, voormalig drummer van de band Nirvana, en er wordt gespeculeerd dat het zijn eigen herstel zou symboliseren na de dood van vriend en bandlid van Nirvana, Kurt Cobain. In mijn geval symboliseert het mijn eigen herstel en de strijd tegen mijn ziekte. Ik luister hem nog een keer en ik voel dat ik dag hiermee weer aan kan. 

Voor ik het weet is het uur weer voorbij en mag ik weer naar huis. Volgende week maandag weer een zware kuur en na deze kuur zijn we precies op de helft.