Blue Monday

Gisteren is mijn derde AC kuur erin gegaan. 3 down, 1 to go! Maar dan moet je nog wel even die derde verwerken. Daarover zo meer.

Zoals jullie al gemerkt hebben zit er wat meer tijd tussen mijn blogs. Dat komt, hoe raar het ook klinkt, omdat ik tussen de kuren niet zoveel meemaak. En ik wil natuurlijk wel wat te vertellen hebben. Afgelopen vrijdag, zoals elke vrijdag voor een kuur, ben ik naar het ZH geweest voor een gesprek met de medisch specialiste, Suze, van de afdeling Oncologie. Hiervoor moet ik altijd bloed laten prikken om te bepalen of mijn bloedwaardes goed genoeg zijn om de volgende chemokuur te mogen ontvangen. De buisjes bloed worden in een speciaal zakje gestopt en dan moet ik het zelf naar het Laboratorium brengen en het daar in een rieten mandje leggen waar een A4-tje is opgeplakt waar met grote hoofdletters “SPOED ONCO” op staat. En ik vind daar wat van. Het rieten mandje staat in de wachtkamer van het lab en die zit altijd afgeladen vol. Als ik daar dan binnen kom met mijn zakje met buisjes bloed zeg ik altijd, uit beleefdheid, “goedemorgen”. Hierdoor kijkt de hele meute jou kant op en zien dan dat ik mijn zakje in het rieten mandje met de schreeuwende tekst “SPOED ONCO” leg. Hiermee is gelijk voor iedereen duidelijk wat mij mankeert. Hoe zit dat met de wet op de privacy. Dit is toch helemaal niet AVG??? Dit moet toch anders kunnen lijkt mij. Ik ga hier serieus over na denken. Wie weet heeft iemand nog een tip?

Nadat ik het bloed heb ingeleverd moet ik een uurtje wachten en heb dan de afspraak met Suze. We behandelen de vragen die ik heb en hoe het de afgelopen twee weken gegaan zijn. Ik slaap slecht en Suze schrijft meteen een recept voor me uit. Ook geef ik aan dat ik het soms mentaal wat slecht heb en graag eens met een medisch psycholoog zou willen praten. Gewoon om wat hulp te krijgen hoe ik hier mee om kan gaan en ook om mijn dagen wat meer structuur te geven. De afspraak wordt gemaakt. Je kunt veel zeggen maar ze doen er wel echt alles aan om deze tijd zo goed mogelijk door te komen. Ook kijkt Suze naar de uitslagen van mijn bloedonderzoek (vandaar dat bordje SPOED ONCO). De uitslagen zijn goed dus ik mag door naar ronde 3.

En die derde kuur heb ik gisteren gekregen. Hij zat er binnen het uur al in dus dat was fijn. Betekende wel dat ik die kar maar 1 x voorbij heb zien komen en ze was nog uitverkocht ook, maar misschien maar beter. Er is wel een lekker kopje cappuccino voor me gehaald. Helemaal goed. Eenmaal thuis voelde ik me al snel anders dan de andere keren. Duizelig, grieperig, beetje hoofdpijn, en vooral last van prikkels. Teveel geluid, teveel licht. Ik besluit naar bed te gaan. Ik kom er even uit om wat te eten, maar kruip er daarna weer lekker in. Maar kan de slaap niet vatten. De dexamethason geeft je een gejaagd gevoel en ook hier heb ik meer last dan bij de vorige kuren dus besluit nog even lekker naar beneden te gaan. Uiteindelijk pas om 23.30 uur naar bed gegaan maar goed geslapen en goed opgestaan dus het is goed geweest dat ik gisteren mijn rust heb gepakt. Vandaag heb ik ook geen prikkels in huis. Iedereen is aan het werk en de hond is naar de opvang.

Net de prik met het “gouden” spul gehad. Daar zal ik morgen en overmorgen weer wat last van hebben maar daarna ga ik me vast weer beter voelen. Ik mag nog steeds niet klagen.

4 reacties

Wat goed dat je aangeeft dat je behoefte hebt aan wat mentale  ondersteuning. Ik hoop dat je deze ook snel krijgt. Je geeft zo goed aan wat je krachten maar ook je mindere momenten zijn (vooral in dit blog) .Jij bent nu even het middelpunt voor veel mensen om je heen en hebt behoefte aan zorg en vraag om hulp heb je een bloedhekel aan maar je doet het omwille van je welzijn toch (wat zo niet in jouw comfort zone is).

Blijf vooral aangeven wat je nodig (of juist niet) hebt. Bij je gezin, je zorgverleners, je familie en bij je vrienden. Wij/zij willen niets liever dan jou hier doorheen proberen te slepen zo goed als dat wij dat kunnen. 

En laat dat mandje  SPOED ONCO los: als of jij je zou moeten schamen voor een ziekte waar jij niet om hebt gevraagd (jou woorden). Fuck that!!! 

LU2bits  to the moon and back

 

 

Laatst bewerkt: 16/01/2024 - 21:19

Stel je eens voor dat iemand anders, met jouw zakje daar binnen was gestapt.
Je weet niet of het ook bij die persoon hoort, wel vreemd geregeld dat je daar zelf mee aan de wandel moet, heb ik in al die jaren nog nooit meegemaakt.

Je zou kunnen aangeven dat je je daar niet prettig bij voelt, of dat het heel erg confronterend is.
Misschien kunnen ze daar een andere methode bedenken.
De mensen die er zitten zouden beter moeten weten, dan aannames te doen, en zelfs als ze dat al doen, wat maakt het uit, zolang jij maar beter wordt.

En eh dat ga je toch worden, BETER

Peter (verhip dat rijmt)

Laatst bewerkt: 16/01/2024 - 21:38