Mr. Hoofdpijn

Het is vandaag 2e kerstdag. En ik baal. Ik baal van mijzelf en ik baal hoe ik me voel. Ik heb vanaf dag 1 na de 1e chemo hoofdpijn. Continue hoofdpijn. Het is 2 dagen af en toe weg geweest maar vanaf zondag ben ik verkouden en de hoofdpijn is er de hele dag. En hij verpest alles! Mijn positiviteit, mijn humeur, mijn vechtlust. Als je me vorig jaar had gevraagd "Ga je nog iets leuks doen met de kerst?" dan had ik op zijn "moppersmurfs" geantwoord: "ik hou niet van kerst". Maar door de kanker ga je kleine dingen waarderen, supercliché, maar waar. En ik had zin om kerst te vieren en bij mijn hele familie te zijn. Maar het was afzien want Mr. Hoofdpijn weigerde van mijn zijde te wijken. Ik heb geprobeerd hem te negeren, Ik heb hem geprobeerd te verdoven met medicijnen, Ik heb hem zelfs streng toegesproken, maar Mr Hoofdpijn was met geen leger weg te krijgen. Ik heb zelfs mijn mutsje voor hem afgezet waardoor ik voor het eerst mijn geschoren koppie openbaar heb gemaakt, maar Mr Hoofdpijn kent geen genade en beukt erop los. Dus na 2,5 uur heb ik mij gewonnen gegeven en zijn we naar huis gegaan en ik mijn bed in gedoken. Vannacht weer 4 x wakker geweest, maar uiteindelijk bij elkaar toch 9 uur slaap gepakt. Ik ga straks toch maar even het ZH bellen of zij weten hoe ik Mr. Hoofdpijn een dagje vrij kan geven?

Zaterdag zijn trouwens mijn zus en schoonzusje bij mij gekomen en hebben op professionele wijze mijn haar afgeknipt. Hieronder de foto's. Okay de foto is zwaar gefotoshopt, maar in die illusie kan ik er mee leven. En het zal toch niet lang duren voordat mijn haar zelf los zal laten dus dan liever zo. Morgen gaan mijn haren naar Toupim en wordt er een mooie haarband gemaakt met mijn eigen haar. Ik ben de hele weg naar het moment van knippen toe heel sterk geweest en dacht dit ook echt te zijn. Wat moet moet, het is wat het is. Maar telkens als ik nu langs een spiegel loop schrik ik van mijzelf en springen de tranen in mijn ogen. Ik vind het werkelijk afschuwelijk mijn korte koppie. En nog erger vind ik het voor mijn man die zo van lang haar houdt. Dus als hij even weg is, mutsje af, komt hij er weer aan, mutsje op..... Ik hoor jullie denken..... Hij houdt van je zoals je bent, ook zonder haar. En dat zegt hij zelf ook. Maar dit is weer zo'n proces waar je even doorheen moet en geef het een paar dagen en we weten niet meer beter als mutsje af. En als ik dit nu zo teruglees denk ik, waar maak jij je in godsnaam druk om. Het gaat erom dat je beter wordt en dat haar is bijzaak. 

Vandaag ga we ons verlekkeren bij Verschuur Watersport. Lekker bootjes kijken, wellicht wel eentje inruilen voor onze sloep. Maar misschien ook niet. We zijn er even lekker uit en daar gaat het om. 

Iedereen nog fijne kerstdagen en tot snel! X 

5 reacties

Lieve jij,

Heel confronterend hè om jezelf in de spiegel kaal te zien. Dan ben je opeens kankerpatiënt en dat komt binnen, iedere keer weer. Maar bedenk: als de chemo achter de rug is, dan komt de haargroei weer op gang. Het is maar tijdelijk. Eerst die kankercellen aanvallen.

Liefs, Monique 

Laatst bewerkt: 26/12/2023 - 10:23
26 december 2023 om 13.42

Mijn hoofdpijn aan de start van het traject kwam puur door spanning en het letterlijk schrap zetten van mijn lichaam. Door ontspanningsoefening en regelmatig simpel de schouders naar de oren optrekken en met een diepe zucht (met zoveel mogelijk geluid 🤪) laten vallen, was het in een paar dagen weg. Nu let ik bewust op die ontspanning. 

Ik gun jou dat je hoofdpijn ook gauw verdwijnt.

En dat je in zijn geheel wat meer ontspanning voelt. Het is ongemakkelijk en pijnlijk maar vertrouw op je man die ook met dit korte koppie van je houdt. De weg naar acceptatie wat is, is voor iedereen anders en ik gun je wat goede stappen op deze weg. 

🍀💕

Laatst bewerkt: 26/12/2023 - 13:42