Nog eentje dan.....

We zijn weer een aantal weken verder na de bloedtransfusie. Ik voel me op dit moment redelijk goed. Vorige week maandag heb ik de laatste dubbele kuur gehad. Dit was duidelijk een laatste loodje, een heel zwaar laatste loodje. Ik ben het ziekst geweest tot dan toe. Maar gelukkig hebben we dat gehad. Eergisteren heb ik mijn een-na-laatste kuur gehad. Deze kuur hebben ze op 75% gezet omdat ik last heb gekregen van neuropathie.

Neuropathie ontstaat als de chemo je zenuwen beschadigt. Daardoor werken de zenuwen niet goed meer en krijg je te maken met veranderingen in gevoel, tintelingen en zenuwpijnen en dan met namen in de vingers en tenen. Uiteindelijk kan dit zoveel schade aanrichten dat je geen gevoel meer hebt in je vingertoppen of in je tenen. Deze schade kan blijvend zijn dus in het ZH zijn ze hier heel alert op en vandaar dat ik nog maar 75% van de normale hoeveelheid chemovloeistof heb gekregen. 

Mochten de klachten deze week nog verergeren dan kan het zijn dat ze de laatste kuur helemaal skippen. En hoe aantrekkelijk dit ook lijkt ik hoop toch dat ik de behandeling helemaal af kan maken. Tot nu toe gaat het goed.

Deel 1 zit er dus bijna op. Maar denk nou niet dat ik achterover kan gaan leunen. Er staan inmiddels alweer een hele batterij aan afspraken voor mij klaar. Eerst krijg ik een kennismakingsgesprek met de chirurg. Daarna mag ik op gesprek bij een verpleegkundige van de “mammacare”  Zij kan mij alles vertellen over de komende operatie, de bestralingen en wat hierna nog eventueel volgt. Op 6 juni wordt er een soort draadje in mijn borst geplaatst waardoor de exacte plek van de tumor gelokaliseerd wordt zodat er uiterst precies weefsel verwijderd kan worden op de plek waar de tumor zich bevond. 7 juni zal er dan een borst besparende operatie plaats vinden en zal er 1 van de 3 “besmette” lymfeklieren verwijderd worden. Twee weken later hoor ik de uitslag. Aan de hand van deze uitslag krijg ik ongeveer 6 weken na de operatie een aantal bestralingen. Omdat de uitslag van de tussentijdse MRI al liet zien dat de tumor zo goed als verdwenen was verwachten ze dat ik niet heel veel bestralingen zal krijgen. Een stuk of 5. En mocht de uitslag zo goed zijn als we denken dan ben ik daarna klaar! Maar zover wil ik nog niet vooruit denken.

Dus eerst volgende week de laatste kuur vieren en dan even 6 weken helemaal niets. Geen kuren, geen bloedafnames, geen bijwerkingen, gewoon even helemaal niets en bijkomen van de 4 zwaarste maanden van mijn leven. Op naar deel twee.

10 reacties

Volgende week eindelijk die "laatste ronde" bel waar je al vanaf je eerste chemo naar uitkijkt.  Wat ga ik voor jou juichen. Want ik weet echt niet hoe je het hebt volgehouden. 

Na volgende week eerst even "rust"  en bijkomen. Dat is je enorm gegund. En die volgende fase even parkeren. 

Love you sis. 

Laatst bewerkt: 24/04/2024 - 20:04

Geloof mij, dat is ze zeker! 

Want het pad naar genezen is behalve de hoop dat die genezing gebracht word door dat  genomen pad, vooral een  van weg is naar destructie van het goede wat je lichaam je nog te bieden had.  Je verliest niet alleen je haar, maar je hele lichaam verandert ook door medicijnen die de klachten van de chemo zouden moeten verlichten. 

Bij de laatste chemo waren Essie's  man, dochter, moeder, ik en nog wat andere aanwezig om haar die laatste ronde bel te zien klingelen en haar toe te juichen.

Wat mij het meest bij blijft van dat moment is dat ze me een knuffel gaf en liet blijken hoe zwaar het eigenlijk was door 3 x te herhalen "nooit meer". 

Ik hoop dat zo hard met haar mee; "nooit meer" en ik hoop dat ook voor ieder ander die de strijd vecht om deze vreselijke ziekte  te overwinnen.

 

 

Laatst bewerkt: 02/05/2024 - 00:46