Bij de oncoloog

Bij de oncoloog

Het is vandaag 2 augustus en ik moet voor controle weer eens naar het ziekenhuis. Er staat een spannend gesprek op de planning vandaag. Maar eerst bloedprikken, gelukkig vloeit het bloed rijkelijk uit mijn port-a-cath. Daarna moeten we weer een uurtje wachten en gaan we naar het restaurant van het ziekenhuis. Kopje thee, kopje koffie en een lekker amandelbroodje. Manlief neemt een soepje, het is inmiddels al lunchtijd. Ik krijg niet zo veel door mijn keel, het is een combinatie van spanning en het sowieso minder trek hebben in eten. Nu maar wachten.

Het is tijd om ons boven te gaan melden, ook hier weer wachten tot dat we aan de beurt zijn. In de wachtkamer zitten nog meer mensen. Er komt een wat ouder stel terug in de wachtkamer, zij moeten wachten op de oncologie verpleegkundige. De arts vertelt dat de verpleegkundige hen zo ophaalt en wenst ze sterkte. Ik probeer ze een bemoedigend knikje te geven. Ik weet nog goed dat ook wij die mededeling kregen. 😢 Dan komt mijn oncoloog en mogen we hem volgen naar zijn kamer. Jeetje, hij heeft zijn turbo aan. Zo snel loop ik niet meer hoor. Hij glimlacht, grote stappen snel thuis. 😉 Hij valt met de deur in huis, mijn bloedwaardes zijn goed genoeg om door te gaan met kuur 6. Whoop Whoop!! Dat zijn goede berichten. 🎉 Super blij mee. Hij vraagt hoe het met mij gaat, of ik erg veel last heb van bijwerkingen.  Ik geef aan dat ik erg moe ben, last van zure oprispingen enzovoort enzovoort. De hele waslijst van bijwerkingen geef ik aan hem door. Maar opzich is het nog wel vol te houden. Dan vraagt hij of ik kuur 6 dan als laatste chemo wil? (Vanwege de nieuwe richtlijnen is 6 kuren de nieuwe standaard.)  Eerlijk gezegd wil ik gewoon 9 kuren en zolang mijn bloedwaardes goed blijven en ik niet nog meer last krijg van alle bijwerkingen gaan we daarvoor. De oncoloog geeft aan dat hij het met me eens is. We spreken af dat we per kuur gaan bekijken of we doorgaan met de chemo. Als de bijwerkingen te erg worden kunnen we altijd stoppen. Ook hebben we het nog eens over de bijwerkingen van dag 8. Bij de vorige afspraak had ik begrepen dat dag 8 een zwaardere kuur is. Had ik het toch verkeerd begrepen, kuur 8 is helemaal niet zwaarder. Je lichaam is nog aan het bijkomen van dag 1 en krijgt alweer een verse aanslag. Vind je het heel vreemd dat je lichaam dan protesteert? Ik schiet in de lach, chemobrain!!  We lachen met ze allen, zo eindigt een spannend gesprek toch met een lach. Gelukkig maar. Als we bij de deur staan, drukt hij nogmaals op mijn hart dat als er iets is dat ik altijd mag bellen of mailen. Dag en nacht.  Dat is een geruststellende gedachten.

We gaan met een opgelucht en met een gerust hart naar huis. Op naar kuur 6 😊