De laatste chemo 🎉🎉

De laatste chemo🎉🎉

Het is een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb. Maar het gaat gewoon even niet.  Ik kan me gewoon er niet toe aan zetten om iets te schrijven. Mijn lontje is te kort, mijn concentratie is verdwenen enzovoort enzovoort. Toch wilde ik het weer even proberen. Als het niet lukt, jammer dan! Opslaan en morgen weer verder.😉

Maar goed, we maken even een sprongetje in de tijd. Kuur 7 en 8 waren prima vol te houden, het was eigenlijk hetzelfde als alle andere keren. Bloed prikken, gesprek met de oncoloog en door naar de volgende kuur. Geen extra bijwerkingen, gewoon de bijwerkingen die er altijd zijn. Gelukkig worden ze niet veel erger. Al beginnen mijn handen als het koud is wel eerder te tintelen.

Op naar kuur 9. De allerlaatste chemokuur. Wat een vreemd gevoel, je moet blij zijn dat het er bijna op zit. Maar het is zo tegenstrijdig. Er gaat van alles door mijn hoofd. Wat als: de chemo’s toch niet het gewenste resultaat hebben gehad, of dat ze wel een werk hebben gedaan tot dat de chemo’s stoppen en dat de tumor direct weer begint te groeien. Wat als, wat dan. PFFF niet te veel nadenken.

7 oktober 2021, ik heb slecht geslapen. De wekker gaat weer vroeg, pilletjes innemen en hop naar het ziekenhuis. Op naar de laatste lange chemodag. Ik word zoals altijd allervriendelijkst begroet door de verpleging. Port-a-cath aanprikken was geen pretje, maar hij zit. Infuuspomp aansluiten en daar gaan we dan. Rond een uurtje of 10 gaat de kap er weer op. Mijn haren worden nat gespoten, tegenwoordig heeft de verpleging geen kramp meer als ze dat moeten doen. Ondanks de kap heb ik toch een hoop haar verloren, ik denk dat ik nog een derde over heb. Voorheen had ik echt wel een flinke bos met krullen, ik vind alleen dat ik niet mag klagen. De kap heeft echt goed werk geleverd en zo erg vond ik het niet.  Ondertussen is de mist weer over mij heen gedaald en leef ik een soort van roes. Nog even volhouden. Het is tijd voor het laatste kroketje, smaakt weer niet. De kap mag eraf, manlief staat al beneden te wachten.  Dat was het dan de laatste lange kuur. Volgende week de laatste korte kuur en dan zit het er echt op, geen chemo meer voor mij!

De week ging snel, geen bijzondere dingen gebeurt. Alleen dat ik tegenwoordig eerst mijn bestek in een servertje op de verwarming leg of in de borden warmer. Het is niet te doen, het metaal is echt koud! 🥶 Dat word nog wat in de winter. 😱

Gisteravond even naar de stroopwafelmuur geweest en daar een aantal pakjes verse stroopwafels van Markus wezen halen voor de verpleging. Ze hebben wat moeten afzien met mij als patiënt. 🤣 En deze stroopwafels zijn nou eenmaal de lekkerste van Nederland. Het is 14 oktober de allerlaatste chemo!! De vlag mag uit, al vind ik het zelf. Bij iedere handeling denk ik, dit is de laatste keer. De laatste keer de kap op, de laatste keer met infuuspomp en kap naar de wc. De verpleging zit te smullen van de stroopwafels, ik ben zo blij met hun. Wat een toppertjes!! De kap is af, het is tijd voor het afscheid. 6 weken rust! Geen behandeling, alleen nog wat onderzoeken. Ben benieuwd wanneer de operatie is, dat hoor ik op 22 oktober.

Wat fijn  6 weken geen pruts aan mijn lichaam. 6 weken herstellen voor de operatie. Maar eerst ga ik samen met manlief 4 weken naar Curaçao, heerlijk een huis gehuurd met zwembad in de tuin. De warmte is zoveel beter voor mijn lijf. Zodra ik terug ben dan begint het ziekenhuis leven weer.

💪☀⛱