De laatste keer?

Ik ben nog niet eens volledig hersteld als de pijn in mijn keel en oor weer begint toe te nemen. De nieuwe plekken worden groter voor mijn gevoel.

Mijn specialist wil er meer van weten. We maken een afspraak voor weer een onderzoek onder narcose. Tijdens dit onderzoek zal hij verschillende biopten nemen. Op die manier wil hij kijken of we het gebied met onrustige cellen kunnen afbakenen en daardoor beter kunnen behandelen. Hij zal het onderzoek zelf doen. We reserveren de o.k. langer zodat er ook genoeg tijd is voor laserresectie.

Noodgedwongen moet ik mij dus weer ziek melden op maandag 17 oktober. Dit is de dag van de operatie.

Dinsdag 1-11-2011
Vanmorgen staat er een afspraak met de bedrijfsarts op de agenda. De eerste na de behandeling van 17 oktober. Leuk om er even tussenuit te zijn met dat mooie weer.

Aansluitend ga ik meteen de griepprik halen. Eigenlijk kan het personeel de prik pas vanmiddag halen maar mijn leidinggevende heeft geregeld dat ik deze prik nu alvast kan halen. Echt super. Als ik het kantoor van de doktersassistenten binnenloop zie ik dat ik verwacht word, de spuit ligt al klaar. Ik krijg ook altijd een uitnodiging via de huisarts maar als het hier ook kan is dat net zo makkelijk. Bij de huisarts staat altijd zo’n lange rij.

Voordat we naar huis gaan wil ik nog even een paar collega’s gedag zeggen. Ik vind het ook raar om ze zomaar voorbij te lopen als ik toch op de gang ben. De bedrijfsarts en de doktersassistenten hebben hun kantoor in dezelfde gang als waar ik zit. Eigenlijk heb ik al teveel gepraat maar even zwaaien kan altijd. Ik kan mijn tranen niet in bedwang houden. Als we weer thuis zijn heb ik het helemaal gehad. Ik had me erop verheugd om er even tussenuit te zijn en wat bij te kletsen maar dat valt vies tegen. Ik ben hartstikke moe en heel emotioneel.

Donderdag 17 november
Mijn ad interim leidinggevende nr. 5, tevens casemanager komt vanmiddag op de thee. We zitten best gezellig en ik vertel haar hoe ik me voel en hoe het met me gaat en natuurlijk komt het gesprek ook op het werk.

Ik ben nu 5 weken thuis en net als de voorgaande keren word ik ook nu weer door mijn werkgever doodgezwegen. Van zowel mijn leidinggevende nr. 7, hoofd afdeling kwaliteit als van haar en mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur AOK heb ik nog niets gehoord. Voor de behandeling niet en na de behandeling ook niet, dit terwijl mijn ad interim leidinggevende nr. 5, tevens casemanager hen telkens volledig op de hoogte houdt.

Eigenlijk zijn nummer 6 en 7 alleen mijn leidinggevenden als het hen uitkomt. Toen ik tijdens mijn vorige ziekteperiode weer aan het werk wilde heeft nummer 6, tevens directeur AOK bevestigd dat ik niet hersteld gemeld mocht worden. Toen heb ik hem op mijn verzoek wel gesproken. Tijdens dat gesprek schertste hij de werkzaamheden die hij voor mij in petto had maar daar is het ook bij gebleven. Van leidinggevende nummer 7, hoofd afdeling kwaliteit heb ik één keer een email ontvangen waarin stond dat ze mijn vakantie in 2011 goedkeurde. Ook bij haar is het daarbij gebleven.

Ad interim leidinggevende nummer 5, tevens casemanager is naar mij toe heel duidelijk. Ik ben je casemanager in verband met je ziekte maar ik heb geen bevoegdheden als je leidinggevende, daar moet je voor bij nummer 6 en 7 zijn. Ze vertelt dat leidinggevende nr. 7, hoofd afdeling kwaliteit en mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur AOK wel met regelmaat vragen hoe het met mij gaat. Ik geloof haar niet maar begrijp wel dat ze tegen mij natuurlijk een positieve houding moet laten zien.

Mijn ad interim leidinggevende nr. 5, tevens casemanager wil nummer 6 en 7 wel op hun gedrag aanspreken. Ik vraag haar dit niet te doen. Stel je voor dat ze me bellen. Ik ben bang dat ik me dan niet in kan houden en dat ze de wind van voren krijgen. Ik vertel haar dat ik soms droom van mijn werk. Volgens haar is mijn naam bij de kantoor- indeling van de tekening gehaald. Dat zou betekenen dat ik niet naar Purmerend hoef als ik weer beter ben.

Tijdens de onderhandelingen in 2007 over mijn positie als salarisadministrateur was het werken in Alkmaar één van de voorwaarden waarvoor ik mijn functie op wilde geven. Tot nu toe heb ik stand gehouden en werk nog steeds in Alkmaar maar wat de toekomst brengt?

Ook vraag ik mijn ad interim leidinggevende nr. 5, tevens casemanager of ik met de feestdagen naar Tsjechië mag om zoon Stefan te bezoeken. Ze heeft er geen bezwaar tegen en vraagt mij om de datum door te geven zodra ik die weet. Het is nog niet zeker of we gaan want Leo wil alleen die kant op als ik knap kan eten.

Dinsdag 22-11-2011
Vandaag heb ik een belafspraak met de bedrijfsarts. Ze belt keurig op de afgesproken tijd en vraagt hoe het gaat en waarom ik nog niet aan het werk ben. De operatie is nu 5 weken terug. Ik vertel haar dat ik er nog niet aan toe ben om te gaan werken. Ik heb nog steeds dagelijks pijn, gebruik nog veel medicijnen en voel me de ene dag beter dan de andere. Ik vertel dat ik van de morfinespray en morfinepleisters af ben en dat ik alleen nog 4x per dag de paracetamol 1000 mg gebruik, aangevuld met Tramadol.

Wat doe je zoal de hele dag? Nou, eh niet zoveel eigenlijk, de dagen zijn zomaar om. Gisteren heb ik bijna de hele dag op bed gelegen omdat ik me niet zo goed voelde. Oh, dat moet je zeker niet doen hoor, dat is niet goed. Het is echt beter voor als je weer gaat beginnen met werken. De vorige keer ging dat ook goed dus waarom zou je dat nu niet kunnen? Ik vertel dat ik niet halfbakken aan het werk ga. Als ik ga werken dan wil ik er ook zijn en mijn werk doen en niet dat ik bang hoef te zijn dat ik om niets in huilen uitbarst.

Ach, een paar uurtjes werken kan je best wel. Weer zeg ik dat ik daar echt nog niet aan toe ben. Wanneer ben je dat dan wel? Over 2 weken? Laten we dan afspreken dat je over 2 weken weer gaat beginnen. Ik zeg dat ik dat niet kan beloven omdat ik niet weet hoe ik me over 2 weken voel. Dan roep ik je over 2 weken op voor mijn spreekuur. Dat vind ik prima. Ze moet duidelijk nog punten scoren bij de baas. Het enige wat belangrijk voor haar was in dit gesprek is de vraag wanneer ik weer ga beginnen met werken. Hoe ik me daarbij voel is blijkbaar helemaal niet belangrijk.

Een tijd terug was ik bij de huisarts en vertelde dat ik nog steeds ziek thuis ben. Ik voelde me daar toch wel schuldig over. Zeker na het opdringerige gedrag van de bedrijfsarts. De huisarts vond het helemaal niet vreemd en vond zelfs dat ik al hartstikke ver ben in het genezingsproces. Je moet goed beseffen dat ik natuurlijk met een heel andere pet op zit dan een bedrijfsarts, zegt hij.

Donderdag 02-12-2011
De post! Er is weer een mailing verstuurd door de afdeling PSA. Deze brief verwijst naar de nieuwe wetgeving, verkorte ziekteverzuim procedure en de nieuwe vakantiedagenregeling per 1 januari 2012. Zonder me er in te verdiepen vallen mij direct 2 dingen op.

1. Het ziekengeld ORT wordt nog steeds niet standaard uitbetaald. Over het ziekengeld meerwerk, bereikbaarheidsdienst en andere structurele vergoedingen wordt zelfs niet eens gepraat. De leidinggevende en de afdeling PSA zullen beslissen of je hier wel of geen recht op hebt. Bullshit natuurlijk. In het Burgerlijk Wetboek artikel 629 lid 1+9 en in de CAO VVT hoofdstuk 8, artikel 8.1, 2 sub a+b staat uitgelegd hoe dit ziekengeld berekend moet worden.

2. Over de mensen met een min/max contract wordt in het verkorte ziekteverlofprotocol niet eens gesproken maar ook die mensen hebben hun rechten. Meer hierover in het CAO VVT artikel 4.2 min/max contracten, artikel 4.3 nul urencontracten, artikel 8.1.1 loondoorbetaling bij ziekte en arbeidsongeschiktheid bij min- max contract

3. Als je niet op vakantie gaat tijdens je ziekte worden de uren afgeschreven die je op zou nemen als je niet ziek zou zijn. Wat een onzin!!! Tijdens ziekte wordt in geval van vakantie het volledige aantal uren afgeschreven die nodig zijn voor je vakantie. Uiteraard mag dit alleen als je daadwerkelijk vakantie hebt genoten. Dit is nieuw ten opzichte van voorgaande jaren en is gewijzigd en vastgelegd in het CAO per 01-01-2012.

Vrijdag moet ik weer op controle in het AVL ziekenhuis. Ik heb alweer een tijd behoorlijk last van mijn tong en keel maar ik denk niet dat mijn arts zo snel alweer wil opereren. Ik verwacht dat hij zo lang mogelijk wil wachten. Volgens de bedrijfsarts is dit geen reden om langer thuis te blijven en kan ik makkelijk weer voor een paar uur per dag aan het werk. Volgende week moet ik er weer heen. Bij het vorige bezoek heb ik om toestemming gevraagd om naar Stefan te gaan. Het was goed maar als je dat kan dan kan je ook wel te werk zei ze.

Dinsdag 13-12-2011
Vandaag moet ik weer op consult bij de bedrijfsarts. Ik vertel haar eerlijk over mijn laatste bezoek aan het AVL. Dit keer is ze wel begripvol en heel geïnteresseerd. Al snel komt de aap uit de mouw. Terwijl ze tot nu toe nog heel stellig was en mijn mening deelde dat mijn doel 100% herstel is reageert ze nu heel anders. Volledig herstel zit er misschien niet meer in zegt ze. Als ik wel weer 100% hersteld gemeld wil worden dan is het misschien raadzaam om te kijken hoe de UWV arts hier tegenover staat. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat je telkens ziek bent en dat de werkgever de financiële last moet dragen.

Deze boodschap moet ik even op me in laten werken. Leo is met me mee en we gaan langs mijn ad interim leidinggevende nr. 5, tevens casemanager. Als ik vertel wat de bedrijfsarts gezegd heeft over mijn terugkeer en volledig herstel is zij net zo verbaasd als ik. Ze was toch heel duidelijk over de mogelijkheid om 100% te herstellen. Vanwaar deze ommekeer?