Het 3e gesprek
Donderdag, 19-07-2012
Om 13.00 uur word ik weer geacht te verschijnen voor een gesprek met de inmiddels bekende delegatie op de gouden gang. Voordat het zover is heb ik eerst nog afgesproken met mijn ex casemanager zodat ik haar even kan bijpraten. Ik vertel haar over het deskundigenoordeel, het niet nakomen van gemaakte afspraken door nr. 6 en het telefoontje naar de bedrijfsarts door nr. 7. Leo heeft zijn tablet mee zodat ze het verslag van de voorgaande dagen kan lezen alsook de email van de mevrouw van het UWV. Ik vertel haar dat ik helemaal klaar ben met nr.6 en de HRM adviseur. Nummer 7 krijgt nog even het voordeel van de twijfel.
Nr. 6, tevens directeur kenniscentrum ATP en HRM houdt zich nog steeds niet aan zijn afspraken. Ik ben nog net zover als bij ons 1e gesprek in 2008, ook toen zijn beloftes gedaan. De HRM adviseur liegt bewust en probeert mij te manipuleren en te intimideren door mij uitspraken te ontlokken. Door op mijn gevoel in te praten probeert ze me ertoe te bewegen om mee te gaan in het niet hersteld melden. En dan hebben we nog leidinggevende nummer 7, tevens hoofd afdeling kwaliteit. Hoewel zij degene is geweest die naar de bedrijfsarts heeft gebeld krijgt ze van mij toch het voordeel van de twijfel. Mijn gevoel zegt dat ze van goede wil is. Je moet als leidinggevende toch blind kunnen varen op het woord van een HRM adviseur? Ik denk dat zij ook niet de juiste informatie ontvangt en gewoon niet weet wat wel en niet toegestaan is.
Terwijl ik bij het vorige gesprek nog heb overwogen om voor de goede orde mee te gaan in het niet hersteld melden is dat nu niet meer aan de orde. Dit keer zijn ze net iets te ver gegaan en komen ze niet meer geloofwaardig op mij over. Ik speel dit spel niet meer mee. En dan is het 13.00 uur en gaan we richting "de gouden gang". Ik hoop dat ik me kan beheersen.
De volgende personen zijn aanwezig:
- Leidinggevende nummer 6, tevens directeur Kenniscentrum ATP en HRM
- Leidinggevende nummer 7, tevens hoofd afdeling kwaliteit
- HRM adviseur
- Ex Case manager
- Marga, salarisadministrateur vervallen
Als wij aankomen is iedereen al in positie dus we kunnen meteen beginnen. Nr. 6, tevens directeur kenniscentrum ATP en HRM pakt nog even zijn telefoon en legt deze demonstratief voor hem op tafel. Ik zit naast de directeur. Ik denk dat hij het hele gesprek opneemt met zijn telefoon. Hij begint met de vraag hoe het is en ik antwoord naar waarheid “goed”. Zo dat hebben we ook weer gehad. Ik ben heel erg zenuwachtig.
Het concept van de functieomschrijving ligt op tafel. Er moet nog iets aan de werkzaamheden toegevoegd worden, de controle op de “Administratieve Organisatie en Interne Controle” (AO/IC) en de vraag is of ik het ermee eens ben. Ik zeg dat ik dat goed vind, waarop mijn ex casemanager vraagt of er indien nodig scholing zal worden geboden. Het antwoord is ja.
Dan begint leidinggevende nummer 6 over het hersteld melden. Ik wil met jou werken aan je herstel en samen een plan maken om tot volledig herstel te komen. Dat hoeft niet hoor, zeg ik. Ik ben al hersteld vanaf 25 maart en het is nu juli. Ja, zegt de HRM dame spottend, de vorige keer zei je nog dat je moe was en ging slapen. Ik vraag haar meteen waarom ze zomaar aangenomen heeft dat ik deze uren ziek was en mij zelfs gekort heeft op mijn salaris zonder mij iets te vragen of te zeggen. Há, moet ik dat vragen roept zij honend. Natuurlijk ben je gekort op je salaris. Ik beheers me en zeg niets. Herrekenen kan altijd achteraf nog!
Ik had al een opmerking hierover verwacht en richt me tot leidinggevende nummer 6, tevens directeur kenniscentrum ATP en HRM. Je hebt de email van het UWV toch gelezen. Ik heb me niet ziek gemeld en ben steeds beschikbaar voor werk geweest. Dat ik een aantal keren eerder naar huis ben gegaan komt inderdaad door vermoeidheid maar dan vermoeidheid door verveling, het niet aanleveren van werk en het gepieker over alle tegenwerking tijdens mijn re-integratie. De bedrijfsarts weet hiervan en vindt net als ik dat dit geen reden is voor een ziekmelding. Hier reageert hij niet op. Maar hoeveel uur werk je dan? Hoewel ik hem dit eerder zowel mondeling als schriftelijk gemeld hebt geef ik maar antwoord. Gewoon 8,5 uur per dag. Ja, maar werk je die uren dan ook echt. Ja natuurlijk dat zeg ik toch? Oké, dan melden we je vanaf vandaag wel beter. Nee, ik ben hersteld vanaf 25 maart, pùnt. Ik ben er nu helemaal klaar mee en als jullie dat niet juist in de administratie verwerken dan is dat niet mijn probleem.
We hebben het nog over de urenverdeling. Nu werk ik op papier deels (28 uur) voor de afdeling kwaliteit en veiligheid en deels (6 uur) voor de FEZ. Deze kostenverdeling zal door mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur kenniscentrum ATP en HRM verder geregeld worden maar daar zal ik niets van merken. In de praktijk werk ik alle uren voor de afdeling K&V zegt hij.
Leidinggevende nummer 7, tevens hoofd van de afdeling kwaliteit stelt voor om 2 dagen in Alkmaar en 2 dagen in Purmerend te werken. Nou 2 dagen per week naar Purmerend lijkt me wel wat veel hoor. Mijn werk is hoofdzakelijk administratief, en dat doe je achter een computer. Of deze computer nu in Alkmaar staat of in Purmerend maakt niet uit.
De HRM dame springt er meteen weer tussen. Ho even, we hebben afgesproken dat het 2 om 2 zou worden dat staat duidelijk in het verslag. Ze pakt het verslag van het vorige gesprek leest een klein stukje voor, zie je wel. Luister, er kan zoveel in dat verslag staan maar dat zegt niets. We hebben besproken dat als de TFO klaar is dat leidinggevende nummer 7, tevens hoofd afdeling kwaliteit zou nadenken over de plaats van de werkzaamheden. Niet waar, het staat hier toch roept ze en ze wijst naar het verslag.
Nu valt leidinggevende nummer 7, tevens hoofd afdeling kwaliteit mij bij en zegt dat het waar is dat zij erover na zou denken en dat dit het voorstel is. Ik ben het daar echt niet mee eens hoor. Ik vind het echt niet redelijk dat jullie van mij verlangen om mijn werkdag van 8,5 uur te verlengen met een extra reistijd van 2,5 à 3 uur per dag. Wat stel jij dan voor vraagt mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur? Ik denk aan maximaal eens in de 14 dagen 1 dag als het nodig is. Dat moet genoeg zijn want de werkzaamheden zijn hoofdzakelijk administratief.
De HRM dame trekt haar grote mond weer open en doet heel beledigend. Wat denk je wel? Je mag blij zijn dat we je nog een baan aanbieden. Sorry? Volgens mij heb ik een baan hoor en die is op locatie Alkmaar. Een baan? Nou wat is dat dan??? Je hebt geeneens een functie, hoor maar, salarisadministrateur vervallen, hier staat het. Ik ben witheet en dat was natuurlijk precies de bedoeling. Leidinggevende nummer 6, tevens directeur kenniscentrum ATP en HRM houdt zijn mond.
Toentertijd was het een deel van de onderhandelingen. Ik heb toen met leidinggevende nummer 2, tevens manager FEZ besproken dat ik mijn baan als salarisadministrateur op wilde geven als daartegenover stond dat ik in Alkmaar kon blijven werken. Leidinggevende nummer 6, tevens directeur kenniscentrum ATP en HRM mengt zich weer in het gesprek. We hebben je uitgelegd dat het contact met je collega’s erg belangrijk is en dat gaat nu eenmaal beter als je persoonlijk contact hebt i.p.v. via de telefoon of computer. Één keer per 14 dagen naar Purmerend is onbespreekbaar. Dan moeten we misschien maar uitzoeken of het inderdaad redelijk en billijk is om mij naar Purmerend te sturen. Iemand vraagt hoe dat dan gaat en nummer 6 legt het uit.
We zitten in de afrondende fase en nr. 6 stelt voor dat ik alvast 2 dagen per week naar Purmerend ga omdat het reizen toch nog in de baas z’n tijd is. Ik vraag hoe het zit met de reiskostenvergoeding en de HRM adviseur springt er meteen weer in. De onkosten worden vergoed volgens sociaal plan. Schei nou toch eens uit over dat sociaal plan. Er is geen sociaal plan meer. We leven in 2012 en niet in 2007/2008. Reiskosten krijg je vergoed op basis van openbaar vervoer net als iedereen. Voor het gemak vergeet ze me weer te vertellen dat er een eigen bijdrage van rond de € 95,00 per maand is en dat ze spreekt over woon/werk verkeer. Een volledige vergoeding van de reiskosten lijkt me redelijker. Het is namelijk geen woon werk verkeer maar het zijn zakelijke reiskosten.
Mijn standplaats is Alkmaar en als ik naar Purmerend moet dan valt dat onder dienstreizen en dat wil ik net als ieder ander volledig vergoed hebben. Ze zegt dat ze gaat uitzoeken wat de vergoeding dan zal zijn en zal dit op papier zetten. Zolang er niets op papier staat ga ik niet naar Purmerend. Moet je luisteren, het is voor mij erg belangrijk om in Alkmaar te blijven werken en daar heb ik best wel wat voor over. De werkzaamheden die jullie voorstellen lijken mij heel leuk en ik zal me er voor 500% voor inzetten. Maar als het niet anders kan dan moeten jullie mij maar iets anders bieden.
OK, dan word je toch voedingsassistent roept de HRM dame meteen, die zitten in schaal 30, dan moet je daar maar op solliciteren. Nou, dat solliciteren zal niet gebeuren. Maar het maakt mij niet zoveel uit wat ik moet doen hoor, zet maar een voorstel op papier. Heb je beperkingen vraagt de HRM dame. Nee hoor, helemaal niets, ik kan alleen niet iets doen waar ik veel bij moet praten of telefoneren. Deze opmerking sticht wat verwarring. Leidinggevende nummer 7, tevens hoofd afdeling kwaliteit weet het even niet meer. Wat moet ik nu doen met de TFO? Moet ik die nog aanpassen ja of nee? Ja, natuurlijk roept de grote mond meteen. Als zij het niet doet dan is er een vacature.
De laatste 10 minuten van het gesprek zijn een regelrecht drama. De HRM adviseur blijft maar doorgaan met melken en ik ga eropin. Omdat ze merkt dat ik mij nogal opwind sterkt dit haar. Je liegt me recht in mijn gezicht voor zeg ik op een gegeven moment. Dat vind ik nogal zware woorden zegt mijn leidinggevende nr.6, tevens directeur kenniscentrum ATP en HRM. Ik wil graag dat je die woorden terugneemt. Absoluut niet, het is toch waar. En trouwens zelf kom je ook je afspraken niet na, zeg maar dat het niet waar is.
En jawel hoor, daar begint de HRM adviseur weer. Nou ja zeg bladiebladiebla, ze raast maar door over het gesprek met de mevr. W van het UVW. Ik heb haar vanmorgen nog gesproken en in jouw geval is het wel mogelijk om je ziek te laten staan. Weet je wel hoelang je al ziek bent geweest? We kunnen wel even gaan rekenen hoor. Gelukkig ga ik er nu niet meer op in maar volgens mijn case manager sprak mijn gezicht boekdelen en gaf mijn lichaamstaal precies weer wat ik dacht.
Ik vind het zwak van mijn leidinggevende nr. 6, tevens directeur kenniscentrum ATP en HRM dat hij als directeur niet ingegrepen heeft. Gelukkig komt mijn case manager tussenbeide en vat het gesprek van vanmiddag kort samen. Daarna sluit nr. 6 af en bedankt mij voor het gesprek. We staan op en gaan. Nr. 6 en nr. 7 bedank ik ook voor het gesprek en de HRM adviseur negeer ik. Ik denk dat de keuze om juist deze HRM adviseur erbij te zetten heel bewust gemaakt is. Het is er één met een enorme grote bek, die constant probeert om je onderuit te halen, te manipuleren en te intimideren.
Als we naar buiten lopen zeg ik al meteen tegen mijn case manager, dat ging niet zo goed hè? Nee, de laatste 10 minuten zeker niet. Jullie (de HRM adviseur en ik) stralen zo’n spanning naar elkaar uit dat is echt niet normaal. Persoonlijk vind ik dat de HRM adviseur vervangen moet worden door iemand anders zegt ze. Volgens mij heeft dit niet zoveel zin omdat er een beleid uitgevoerd moet worden wat niet deugt. Als een andere HRM adviseur ditzelfde beleid uitvoert is het zinloos om deze dame in te wisselen voor iemand anders.