Het onbekende
Woensdag 15-10-2014
Ik stuur mijn leidinggevende een e-mail. Een klein citaat: Gisteren ben ik naar het AVL geweest voor controle. Alles geneest goed. Er is wel een advies uitgekomen en dat is bestralen. Mijn arts heeft me aangemeld bij de bestralingsarts om zijn oordeel te horen. Ik kon daar meteen terecht. Deze arts heeft mij onderzocht en uitgelegd wat bestralen inhoudt. Omdat het op zo’n rotplaats zit is de behandeling vreselijk pijnlijk. Ik zal snel aan gepureerd en vloeibaar eten moeten en waarschijnlijk (tijdelijk) gevolgd door sondevoeding.
Omdat ik niet weet of ze ook mijn website leest geef ik ook nog even het adres van mijn website door. Ik ben benieuwd naar haar reactie. Ik krijg een automatische e-mail terug dat ze afwezig is en vanaf donderdag haar e-mail weer leest. Nou, dan hoor ik morgen wel wat denk ik.
Donderdag 16-10-2014
Helaas, ik heb geen antwoord gehad vandaag. Leo spreekt er schande van maar ik verdedig haar door te zeggen dat het altijd heel hectisch is na een paar dagen vrij. Niets mee te maken zegt Leo. Als dit één van je medewerkers overkomt behoor je meteen te reageren. En laatst dan, je had toch een Excel bestandje gemaakt? Heb je daar al iets op gehoord, was het goed? Ik haal mijn schouders op. Geen idee, niets op gehoord dus het zal wel goed geweest zijn. Het is niet leuk maar dat is op dit moment wel het laatste waar ik me druk om maak.
Eigenlijk denk ik dat ik vrijdagmiddag iets van haar zal horen. Iedere vrijdagmorgen heeft ze namelijk overleg met de directeur kwaliteit en veiligheid. Misschien wil ze eerst met hem bespreken hoe ze zich moet opstellen tegenover mij. Dat vind ik wel vreemd want het is een aardige vrouw die echt wel meeleeft. Maar ja, ook zij moet zich verantwoorden denk ik dan maar.
Zondag 17-10-2014
Vanmiddag krijg ik bezoek van 2 collega's uit Alkmaar. Zo lief dat ze op hun vrije zondagmiddag naar mij toe komen. Ik wil natuurlijk weten hoe het ervoor staat met de procedures en zo. Ik had al van mijn leidinggevende gehoord dat dat stil ligt op dit moment maar dat kan toch niet? Er zijn 3 medewerkers die iets kunnen doen op dat gebied en daar ben ik er één van. Nu hoor ik dat we alle 3 langdurig ziek zijn. Kijk dat verklaart een hoop. Mijn leidinggevende kwam al om in het werk en als je dan ineens 3 medewerkers moet missen is dat niet leuk.
Ze zijn lang gebleven en het was een hele gezellige middag. Natuurlijk heb ik weer veel te veel gepraat en ben ik bekaf als ze weg zijn. Maar gezellig was het wel en dat is minstens zo belangrijk.Het is al bijna vrijdagavond 18.00 uur als ik een e-mail terug krijg van mijn leidinggevende. Zo, die is nog laat aan het werk voor de vrijdag. Of mijn bestandje van 8 oktober goed was weet ik nog niet.
Dinsdag 21-10-2014
Het wordt een spannende dag want ik verwacht nu toch wel een reactie uit een protonenkliniek. Mijn leidinggevende op mijn werk is inmiddels ook van alle plannen op de hoogte. Straks moet ik naar de bedrijfsarts en dan zal ik het er ook met haar over hebben. De bedrijfsarts is heel geïnteresseerd en wil van alles weten over de bestraling. Ze ziet gelukkig in dat werken niet aan de orde is op dit moment. Dit zal ze ook in het evaluatierapport zetten. Ze gaat ervan uit dat ik het 1e halfjaar niet kan werken. Ik kan dat niet bevestigen want ik heb geen idee.
Ook heeft ze genoteerd dat ik zo af en toe thuis wat kan doen voor mijn werk. "Toevallig kreeg ik net vanmorgen weer een klein opdrachtje in mijn mailbox. Het bestand wat ik gemaakt had wordt gebruikt en moet nog een klein beetje worden aangepast". We spreken met elkaar af dat ik haar op de hoogte houd van de ontwikkelingen. Ze wil graag weten of ik naar het buitenland ga of dat ik in Nederland blijf zodat ze dat in mijn dossier kan opnemen.
Mijn leidinggevende is inmiddels ook op de hoogte en leeft met ons mee.
Vrijdag 14-11-2014
Mijn leidinggevende stuurt me weer een email om te informeren hoe het gaat en of ik al iets meer weet. Helaas niet. Dan krijgen we in de loop van de ochtend bericht dat de protonenbestraling in Amerika doorgaat. Ik breng mijn leidinggevende en de bedrijfsarts direct op de hoogte. Vervolgens krijg ik een paar hele lieve e-mails terug.
Van mijn leidinggevende: Heel heel veel sterkte! Ik denk aan jullie. Van de directeur Kwaliteit en Veiligheid: Fijn dat het nu rond is met de toestemming voor protonenbestraling. Ik wens jullie goede reis en heel veel succes met de behandeling! En tot slot van de bedrijfsarts: Heel veel sterkte!
Ook in de week die volgt ontvang ik weer een email van de directeur. Heel hartelijk en gemeend. Ik moet toegeven dat het me veel goed doet.