Werk in overvloed
Vrijdag, 10-07-2012
Vandaag heb ik lekker vrij. Dat is het voordeel als je geen werk aangeboden krijgt. Het is prachtig weer en er zal niemand zijn die mij mist. Natuurlijk noteer ik deze dag gewoon als snipperdag want daar wil ik geen gedonder mee hebben.
Op een normale werkdag verveel ik me bijna nooit. De ochtenden probeer ik te vullen met zinnige bezigheden voor de ARBO. Zo ben ik mijn programma verder aan het perfectioneren en heb ik inmiddels een bestelboek gemaakt. De voorraad in de kasten is weer gecontroleerd en alles is weer helemaal up to date. De facturen van heel 2012 heb ik gecontroleerd en er best wel wat gekke dingen uitgehaald. Na de middag doe ik dan alle voorbij komende klusjes. Dit varieert van de krant lezen tot het doen van een afwasje of kopieerwerk voor andere afdelingen. Ook heb ik verschillende formulieren ontworpen en gemaakt en pas ik regelmatig Word- en Excel bestanden voor collega’s aan.
De tijd die over is vul ik met zelfstudie wat de kwaliteit van mijn persoontje zeker ten goede komt. Zo vind ik het heerlijk om wetteksten en uitspraken van de rechter te lezen. Boek 7 is mijn favoriet. Ik vergaar veel informatie over met name processen die betrekking hebben op de rechten en plichten bij zieke werknemers van zowel werkgever als werknemer en over het eenzijdig wijzigen van een arbeidsovereenkomst en de redelijkheid en billijkheid hiervan alsook het wijzigen van de werkplek.
Het is nog steeds de bedoeling (inmiddels alweer 4 jaar lang) dat ik de administratieve processen ga controleren en auditeren dus dan is het goed om van alles op de hoogte te zijn. Dit alles kost wel veel tijd maar dat is in mijn geval geen probleem, tijd genoeg. Zo werk ik steeds aan en voor de afdeling kwaliteit. Ik denk dat deze werkzaamheden mij nog wel eens van pas zullen komen.
Vrijdag, 03-08-2012
Het is ruim een week terug dat mijn leidinggevende nummer 7, tevens hoofd afdeling kwaliteit aan mijn collega de email heeft gestuurd waarin zij voorstelde dat ik de procedures ga herschrijven. Ik heb er nog steeds niets op gehoord en ga meteen weer het slechtste denken, namelijk dat hij mij geen werk mag aanleveren. Niet zo’n rare gedachte toch? Als ik wel werk aangeleverd krijg sterkt mij dat in mijn gevecht om in Alkmaar te kunnen blijven en is tevens mijn bewijs dat het dus wel mogelijk is om het administratieve beeldschermwerk vanaf een andere locatie te doen.
Ik denk dat mijn leidinggevende nummer 7, tevens hoofd afdeling kwaliteit in goed vertrouwen heeft gehandeld. Het is een hele aardige vrouw die best wel redelijk is volgens mij. Zij kan onmogelijk alle regels omtrent ziek, herstel en werk uit haar hoofd weten en ze vertrouwt blindelings op de adviezen van de HRM adviseur en leidinggevende nummer 6, tevens directeur kenniscentrum ATP en HRM. Dat hoort ook zo.
Toch wil ik weten waarom ik niets hoor en mail de betreffende collega heel vriendelijk en vraag of hij het misschien vergeten is of nog geen tijd gehad heeft. Direct krijg ik een automatische email terug. “Ik ben op vakantie en daardoor niet in staat om te reageren op uw bericht. Met alle plezier ga ik daar vanaf 14 augustus weer toe over”. Nou, dat weet ik dan ook weer. Waarschijnlijk heeft mijn leidinggevende nummer 6, tevens hoofd afdeling kwaliteit daar vast niet aan gedacht. Ben ik nu weer te goedgelovig of kan ik nog steeds niet wennen aan deze maatschappij waarin men steeds vaker onzorgvuldig handelt?
Dinsdag, 14-08-2012
Geloof het of niet maar ik ontvang een email van mijn collega uit Purmerend. Hij was op vakantie dus vandaar zijn late reactie. Hij sluit ook 2 instructies tot het uniforme format in en hij zal me zo snel mogelijk een aantal documenten toesturen die gereviseerd moeten worden. “Dat kost mij wel even wat tijd. Fijn dat je dit wil doen” zo schrijft hij. Mijn hart maakt een sprongetje. Zou ik dan toch eindelijk het beloofde werk aangeboden krijgen? Ik kan het bijna niet geloven.
Het is de bedoeling dat ik alle documenten die betrekking hebben op de certificering in dezelfde lay-out ga maken en ze eventueel ga herschrijven. Dit is heel veel werk en ik vind dat leuk werk leuk dus kom maar op!
Donderdag, 16-08-2012
Het is alweer de 2e werkdag van mijn collega. Ik ben blij dat ze er weer is want het is toch wel stil alleen. Het is wel gek want hoe gekwetst ik ook ben, ik ga nog steeds niet met tegenzin naar mijn werk. Inmiddels werk ik hier bijna 20 jaar. Ik ken heel veel mensen en die mensen kennen mij ook en weten me te vinden. Iedereen is altijd even vriendelijk en er is wederzijds respect. Het bestand/programma wat ik gemaakt heb is voor de afdeling Arbo. Ik werk dan ook nauw samen met de Arbo coördinatrice. Omdat ik geen eigen kantoor en computer meer mag hebben delen wij de werkplek. Mijn collega werkt 2 dagen per week en bezet op die dagen de flexplek. Zo heb ik dus toch nog mijn eigen kantoor met werkplek maar ben eigenlijk een illegale gastarbeider.
Ik hoor iemand die op de gang aan het rommelen is. Iemand van een extern bedrijf vervangt alle bordjes op de deur voor nieuwe in de huisstijl van de fusiepartner (2007). Ik roep meteen mijn collega. Kom eens kijken, dit is echt humor. Naast de deur hangt een naambordje met daarop de afdeling die in dit kantoor zijn vesting heeft. Onder de bedrijfsnaam staat de naam van mijn collega en let goed op……. Daaronder staat mijn naam. Het hoofd van de verantwoordelijke afdeling loopt langs. Heb jij dat gedaan vraag ik lachend. Ach, ik denk dat jouw naam per ongeluk op de lijst gekomen is (LOL).
Dinsdag, 28-08-2012
Een nieuwe week met nieuwe kansen. Ik hoop zo dat mijn gewaardeerde collega mij de documenten toestuurt zodat ik eindelijk kan beginnen aan het herschrijven en in de juiste lay-out zetten van de procedures. Het is inmiddels ruim 4 weken geleden dat mijn leidinggevende nummer 6, tevens hoofd afdeling kwaliteit hem hiertoe een email heeft gestuurd. Zodra mijn pc is opgestart open ik mijn mailbox maar helaas, er zitten weer geen procedures tussen.
Ik ben diep teleurgesteld. Als ik zelf iets beloof aan iemand dan kom ik die belofte na, maar blijkbaar werkt dat bij mijn werkgever en bij velen in de huidige maatschappij niet meer zo. Tot op de dag van vandaag heb ik door mijn werkgever nog steeds geen werk aangeboden gekregen. Ook is men niet geïnteresseerd in mijn bezigheden overdag. Ik vind dat zo raar. Blijkbaar maakt het niet uit wat ik doe.
Zo, de lunch is voorbij en vol goede moed begin ik aan de middag. Er komt een email binnen van mevrouw W. van het UWV. Wat is dit nu weer? Tjonge tjonge zeg, de HRM dame weet van gekkigheid niet hoe ze draaien moet om te bewijzen dat het UWV adviezen geeft om mensen gedeeltelijk ziek te laten staan. De email is gericht aan de HRM adviseur en ik ontvang zelf een cc van deze email. Gelukkig maar, mevr. W. van het UWV heeft haar geheugen weer terug. Ik ben zo blij voor haar.
Op verzoek van de HRM adviseur lijkt het haar zorgvuldig om te vermelden wat er in het telefoon- gesprek besproken is tussen haar en de HRM adviseur. Ze begint met de stelling dat de inhoud van de vorige email juist is. Daarna geeft ze de vraag van de HRM adviseur weer: "Als een werknemer reeds verschillende malen langere tijd ziek gemeld is geweest als gevolg van een en dezelfde ziekteoorzaak, en de werknemer is wel weer volledig werkzaam tegen verdiensten, maar de mogelijkheid bestaat tot herhaalde uitval in de toekomst, bestaat er dan de mogelijkheid om de ziekmelding te laten doorlopen, zodat t.z.t. de WIA beoordeling aan de orde is?
Daarna volgt er een antwoord: "Wettelijk hoeft een werkgever maar 2 jaar te betalen voor uitval als gevolg van één en dezelfde ziekteoorzaak. Wanneer een werknemer zich herhaaldelijk beter meldt na een langere periode van ziekmelding, wordt deze 2 jaar nooit bereikt. Een samentelling van ziekte perioden is namelijk alleen mogelijk als de ziekmelding plaatsvindt binnen 4 weken na hersteld melding. Overigens speelt de bedrijfsarts een cruciale rol bij ziek en/of beter melding van de werknemer. Een actie zoals door mij beschreven, dient door hem/haar te worden ondersteund".
Ze zegt het zelf al: “Een samentelling van ziekte perioden is namelijk alleen mogelijk als de volgende ziekmelding plaatsvindt binnen 4 weken na hersteld melding en iemand ziek laten staan kan alleen als de bedrijfsarts hieraan meewerkt". Maar dat kan weer alleen door een advies te geven waarin staat dat ik niet volledig zou kunnen werken.
Met deze email proberen de HRM adviseur en mevr. W. van het UWV een onjuiste stelling te suggereren maar in feite komt het erop neer dat beide dames hun eigen straatje proberen schoon te vegen.
Beste lezers, laat je alsjeblieft goed adviseren door iemand die er verstand van heeft als je in een soortgelijke situatie terecht komt. Zelf raad ik iedereen aan om ten alle tijden een uitgebreide rechtsbijstandverzekering af te sluiten. Je kunt dan bij allerlei verschillende situaties zowel werk als privé rekenen op een vakkundig oordeel en hulp. Al zal je er maar één keer gebruik van maken, dan heb je de premie voor de rest van de looptijd terugverdiend.
Dinsdag, 04-09-2012
Met regelmaat is er een afdelingsoverleg van de afdeling kwaliteit. Iedereen is daarbij aanwezig. Naast de agenda krijgt iedere medewerker 3 minuten de tijd om te vertellen wat hem of haar bezig houdt. Van mijn leidinggevende nummer 7, tevens hoofd afdeling kwaliteit krijg ik na het 1e gesprek dat we gehad hebben in maart van dit jaar steeds de data en agendapunten via de mail toegestuurd.
De arbo coördinator valt ook onder de afdeling kwaliteit en zij gaat altijd naar dit overleg. Ook zij heeft geen vervoer maar gebruikt hiervoor de dienstauto. Ik denk erover om met haar mee te gaan naar het overleg om zo mijn goede wil te tonen. Toch voelt het een beetje raar om daar nu zo ineens binnen te stappen. Tijd voor een email naar mijn ex casemanager. Zij bekijkt alles met wat meer afstand en ik vraag advies.
Ik krijg direct een email terug waarin staat dat het overleg niet doorgaat. Leidinggevende nummer 7, tevens hoofd afdeling kwaliteit ligt in het ziekenhuis. Ze is afgelopen weekeind thuis van de trap gevallen en heeft een hersenkneuzing. Ze knapt langzaam op, maar is misselijk, kan geen eten binnen houden en heeft hoofdpijn. Volgens haar man ligt ze nog wel een paar dagen in het ziekenhuis. Daar schrikken we toch wel even van. Zo zie je maar weer hoe kwetsbaar wij mensen zijn. We gaan meteen een beterschap kaart kopen en sturen die op.
Woensdag, 09-09-2012
Mijn ex casemanager informeert vandaag bij mijn collega of hij misschien vergeten is om mij wat bestanden toe te sturen. Ik krijg al snel antwoord en wat blijkt? Er is geen opzet in het spel maar er waren wat problemen met de leverancier van het programma. Vandaag of vrijdag zal hij me de eerste documenten toesturen.
Met het verwerken van mijn 100% herstel en de positieve ontwikkelingen over het aanleveren van werk kan mijn dag kan niet meer stuk. Het is zonnig en ik neem de rest van de dag lekker vrij. De hele middag ben ik heerlijk aan het rommelen in mijn tuintjes.
Nu het ernaar uitziet dat ik eindelijk werk aangeboden krijg ben ik bijna in een jubelstemming. Nu maar hopen dat ik na 5 jaar vechten eindelijk ook mijn functiewijziging krijg en dat mijn standplaats Alkmaar blijft.
Woensdag, 12-09-2012
Mijn casemanager is samen met een andere collega op bezoek gegaan bij mijn leidinggevende nummer 7, tevens hoofd afdeling kwaliteit. Sinds afgelopen vrijdag is ze weer thuis uit het ziekenhuis. Ze moet rust houden en hoeft de eerste 6 tot 8 weken niet eens aan werken te denken. Ik voel me bijna een beetje raar/schuldig. Weet je nog tijdens ons 1e overleg? Toen probeerde ik aan de hand van voorbeelden uit te leggen dat iedereen de kans loopt om voor langere tijd ziek te worden en dat niemand duurzame gezondheid kan garanderen.
Van mijn collega uit Purmerend heb ik zoals beloofd een aantal Word documenten ontvangen die ik in de juiste lay-out kan zetten en eventueel kan herschrijven. Ik vind het heerlijk om te doen en ben meteen weer enthousiast en positief gestemd. Ik heb afgesproken om hem vandaag te bellen. Ik ben vooral bezig geweest om het digitale archief te bekijken en de logica van de indeling te begrijpen. Als ik dat eenmaal goed door heb dat gaat het zoeken en wijzigen veel sneller natuurlijk. De eerste 8 documenten zijn klaar en we hebben het één en ander doorgesproken. Ik kan niet wachten tot ik de volgende serie krijg want er ligt héééél veel werk. Met de arbo coördinator heb ik afgesproken dat als zij weer naar Purmerend gaat ik ook mee ga om met mijn collega één op één te overleggen.
Op dit moment kunnen er 2 mensen wijzigingen en toevoegingen doen in de digitale gids. Mijn collega wil dat ook aan mij leren. Ik heb gezegd dat ik dat heel graag wil maar dat er eerst toestemming moet zijn van mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur Kenniscentrum ATP. Ik vertel heel kort dat er nogal wat gedoe is geweest en dat ik wil dat zij weten waar ik mee bezig ben. Het vleit me wel dat hij zoveel vertrouwen in mij heeft dat hij mij toegang wilt geven in de digitale gids. Er staan inmiddels zo’n 1200 documenten in de gids dus ik zal me niet vervelen.
Dinsdag, 18-09-2012
Ik ben ziek. Het begon al in het weekend dat ik me niet helemaal lekker voelde en gisteren heb ik de hele dag op bed gelegen. Buikgriep en daarbij doet iedere spier in mijn lichaam me zeer. Zelfs mijn tong en oren ontkomen er niet aan. Dat brengt dan weer de nodige ongerustheid met zich mee. Ik voel me zo lamlendig en kan echt niet te werk. Wat nu? Ziek melden wil ik niet want ik weet zeker dat ik daar gedonder mee krijg. Ik stuur een email naar mijn collega in Alkmaar dat ik ziek ben en dat ik maar een snipperdag neem. Als ik me morgen niet beter voel dan doe ik dat morgen weer!
Vanmiddag komt de post en ontvang ik het verslag van het laatste gesprek van 19 juli. Het is een goed verslag en geeft het verloop van het gesprek goed weer. Het is jammer en behoorlijk flauw dat er gewezen wordt naar iets wat ik heb gezegd in de hitte van de strijd. Namelijk dat de HRM adviseur liegt en bedriegt en dat de directeur zich ook niet aan zijn afspraken houdt. Niet echt slim van mij maar ik meende het wel en nog steeds.
Woensdag, 17-10-2012
Wat een gezelligheid vandaag. Vanuit het magazijn loopt men af en aan van boven naar beneden. Het verzorgingshuis bestaat 80 jaar. Hoewel, we zijn in 2007 gefuseerd en dragen nu een andere naam. Een aantal “prominenten” van voor 2007 wilden dit niet zomaar voorbij laten gaan en hebben het plan opgevat om een reünie te organiseren voor oud medewerkers en medewerkers die nog werkzaam zijn maar zo ondertussen tot de inboedel behoren. Tot de laatste groep behoor ik. De reünie vindt plaats in het gebouw waar ik werk en wordt gefinancierd door de fusiepartner. Er is een leuk programma samengesteld en ik heb er zin in. Ik heb het druk en wil nog van alles doen voordat het feest begint.
En jawel hoor. Het is in de zakenwereld traditie om minder leuke berichten of mededelingen vlak voor het weekend, feestdagen of vakantie te doen. Mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur Kenniscentrum ATP & HRM heeft hierop een variant aangebracht en doet dit een paar uur voor de gezellige middag. Of zou dit gewoon weer toeval zijn? Wie het weet mag het zeggen. In ieder geval ontvang ik van de afdeling HRM een email met 2 brieven als bijlagen.
Laat ik eens beginnen met brief nummer 2:
In deze brief laat mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur Kenniscentrum ATP & HRM mij weten dat hij mijn uitlatingen over de HRM adviseur onacceptabel vindt en dat hij van oordeel is dat een excuus van mij aan haar op zijn plaats is. Hij doelt hierbij op het uitspreken van mijn gevoel dat ze mij constant probeert te manipuleren en te intimideren. Verder ook op mijn uitspraak die ik in het laatste overleg in het heetst van de strijd gezegd heb. Namelijk dat ze liegt en bedriegt. In een latere email heb ik ook nog geschreven: “Bovendien komt ze op mij niet erg geloofwaardig meer over. Een HRM adviseur hoort als geen ander te weten hoe de regelgeving omtrent ziek en herstel in elkaar steekt”.
Tja, is dit nu een excuus waard? Nou, ik pieker er niet over. Ik ben niemand een excuus verschuldigd om mijn gevoel. Toegegeven, het was niet slim om dit rechtstreeks in haar gezicht te zeggen maar wie mij kent weet dat ik zulke uitspraken nooit zal doen als ik er zelf niet voor 500% achter sta. Ik verwacht dat mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur Kenniscentrum ATP & HRM hier nog wel op terug zal komen. Hoe ik dan reageer dat zien we wel. Misschien zeg ik dan wel met mijn allerliefste glimlach iets in de trant van ok, sorry hoor dat ik zulke lelijke dingen tegen je heb gezegd (lol).
Dan is brief nummer 1 aan de beurt:
Mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur Kenniscentrum ATP & HRM doet mij in deze brief van 17 oktober een voorstel om mij per 1 november 2012 voor 2 dagen in de week over te plaatsen naar de vestiging in Purmerend. Als ik niet bereid ben om dit aanbod te aanvaarden zal hij het aan de rechter voorleggen.
Deze brief moet ik voor 27 oktober ondertekenen en terugsturen. Als ik nog vragen heb moet ik die aan hem persoonlijk voorleggen maar als ik dat doe krijg ik enkele uren later een email terug waarin staat dat hij onbereikbaar is tot 24 oktober. Dat is wel heel grof. Het document wat “voorstel” genoemd wordt is volgens mij gewoon een eenzijdige contractwijziging en heeft niets met een voorstel te maken. Sterker nog, ik word onder druk gezet om binnen enkele dagen te tekenen.
Deze overplaatsing heeft een langere reistijd en een andere manier van reizen tot gevolg. De extra reiskosten, reistijd en het reizen met het openbaar vervoer, (2 keer 10 minuten lopen en het reizen met 3 verschillende bussen) vind ik te bezwaarlijk en te belastend en zeker niet redelijk in mijn geval. Ten opzichte van mijn huidige reistijd komt er op mijn werkdag van 8,5 uur zo’n 2,5 á 3 uur extra reistijd bij mits ik alle aansluitingen ga halen. Eén kleine vertraging van een bus kan er voor zorgen dat mijn reistijd behoorlijk verlengd wordt.
Maar wat een geluk, ik lees dat als ik gebruik maak van het openbaar vervoer ik 1 uur en 5 minuten onderweg ben. Dat is bijna 25 minuten korter dan waar ik op uit kom. We gebruiken nog wel dezelfde routeplanner van de site 9292.nl. Ik stuur de HRM medewerker een vriendelijke email met een cc’tje naar mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur Kenniscentrum ATP & HRM. Citaat: In de bijgevoegde brief lees ik dat ik met het openbaar vervoer conform de route planning van de site van 9292.nl, 1 uur en 5 minuten onderweg ben. Wil je deze route aan mij door mailen want ik kan hem niet vinden, misschien doe ik iets verkeerd?
De mail is bezorgd en ik zie dat de HRM medewerker de mail meteen opent. Bij leidinggevende nummer 6, tevens directeur Kenniscentrum ATP & HRM zie ik dat de mail wel is bezorgd maar nog niet geopend. Het is 11.52 uur. Dan zie ik dat om 14.23 uur de mail is gelezen. Dat is gek, ik ontvang een email terug dat hij voor vragen op dit moment niet bereikbaar is tot 24 oktober. Ik ben met stomheid geslagen.
Hoewel ik nog steeds 100% werk (34 uur per week) sta ik zowel psychisch als lichamelijk nog steeds onder grote druk door de behandelingen die ik heb ondergaan in het NKI-AVL ziekenhuis en mijn medicijngebruik. Mijn werkzaamheden zijn puur administratief die vanaf elke willekeurige pc uitgevoerd kan worden. In de taak functieomschrijving staat onder zelfstandigheid: Werkzaamheden worden zelfstandig binnen afgesproken kaders uitgevoerd. Uiteraard heb ik aangeboden om op gezette tijden naar Purmerend te komen als dat noodzakelijk is voor mijn werkzaamheden. Ik heb 1 keer per maand 1 volle dag voorgesteld. Bijna gesmeekt heb ik om duidelijk te maken hoe groot het probleem reizen is voor mij. Helaas zonder resultaat.
Als ik de website van mijn werkgever open lees ik in de allereerste zin het volgende: XXX is specialist op het gebied van Wonen, Welzijn, Services, Zorg, Behandeling en Preventie. Wij leveren onze diensten vooral aan ouderen. Allemaal leuk en aardig maar deze stelling gaat helaas niet op voor het eigen personeel.
Als ik thuis kom liggen dezelfde brieven als uit de email in de brievenbus. Geloof het of niet maar mijn TFO Taak Functie Omschrijving zit er zelfs ook bij in. Na 5 lange jaren is het de fusiepartner dan eindelijk gelukt om een functieomschrijving op papier te zetten. Sterker nog, de Voorzitter van de Raad van Bestuur, de Directeur Kenniscentrum ATP en de Beheerder HRM hebben alle 3 de vaststelling van de functieomschrijving ondertekend. Deze 3 handtekeningen zijn nodig om de functieomschrijving officieel te laten zijn. Chapeau!
Donderdag, 18-10-2012
Ik heb goed geslapen maar wordt toch een beetje depri wakker. Het regent pijpenstelen wat mijn gemoedstoestand niet ten goede komt. Stel je voor dat je met dit weer naar Purmerend moet reizen met het openbaar vervoer, daar word je niet vrolijk van denk ik meteen. Ik heb me voorgenomen om vandaag het één en ander uit te zoeken over het gedane “voorstel”. In het verleden deed ik dit altijd thuis maar dat neemt me te veel van mijn kostbare en spaarzame vrije tijd. Bovendien is dit een probleem veroorzaakt door het werk zodat ik zonder schuldgevoel net als de andere belanghebbende de benodigde tijd in werktijd neem.
Wel lastig. Ik heb eindelijk werk gekregen en ik heb ook nog beloofd om op een andere afdeling dagelijks 2 uurtjes bij te springen en dan krijg je dit. Maar ja, je moet prioriteiten stellen zeggen ze dus dat doe ik dan ook. Na de dagelijkse noodzakelijke zinvolle activiteiten ga ik onder het genot van een kopje koffie de dingen voor mijzelf op papier zetten en nog eens rustig doorlezen.
Gelukkig is het me gelukt en ik ben klaar voor stap 2 van vandaag. Ik ga mijn verzekering om advies en rechtsbijstand vragen. Contact opnemen mag telefonisch of per email. Telefonisch ben ik niet zo sterk en ik ben bang dat als ik alles wat er is gebeurd in het kort moet uitleggen het nog wel eens een ingewikkeld verhaal kan worden. Dus klim ik weer in de pen. Dit vergt best veel tijd want het is moeilijk om iets op papier te zetten zonder de emotie een rol te laten spelen. Toch is het me weer gelukt en de aanvraag is verstuurd. Binnen 3 dagen zal ik een reactie ontvangen.
Wat is dit een vermoeiende dag zeg. Voor wat betreft het werk komt er weinig zinnigs uit mijn handen. Aan de andere kant klop ik mezelf op de schouder. Hoewel ik met regelmaat bijna in huilen uitbarst zit ik hier toch maar mooi en heb ik alles weer goed van me af geschreven. Ik heb mezelf niet ziek gemeld en probeer zo goed en kwaad als het kan mijn werk te doen. Wie doet me dat na?
Van de afdeling HRM ontvang ik een reactie op mijn vraag over de route van 1 uur en 5 minuten met het openbaar vervoer. Citaat: Helaas kan ik je vraag niet inhoudelijk beantwoorden. Voor inhoudelijke vragen kan je contact opnemen met je ... (jawel, daar gaat ie weer) leidinggevende nummer 6, tevens directeur Kenniscentrum ATP & HRM. Dat deze niet bereikbaar is staat er niet bij.
Alsof ik nog geen hoofdpijn genoeg heb komt er een email binnen van mijn zeer gewaardeerde collega. De AO/IC audits komen eraan. Mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur Kenniscentrum ATP & HRM stelt mijn collega voor om de kar te trekken. Hij vindt het gewenst om ook een andere IC auditor te instrueren ten behoeve van de continuïteit. Te denken valt aan iemand als Marga van afdeling Kwaliteit en Veiligheid, die een administratieve achtergrond heeft zo schrijft hij.
Mijn collega stuurt mij een voorstel met data in de laatste week van oktober voor de 'on the job-training' in Purmerend in het kader van de AO/IC. Hij vraagt om vandaag te reageren zodat hij de afspraak vast kan leggen.
Geen idee wat ik hier nu weer mee aan moet. In ieder geval niet reageren vandaag. Misschien kan de advocaat of Leo hier iets zinnigs over roepen. In de functieomschrijving staat dat ik bijdraag aan het voorbereiden, rappelleren en uitvoeren van audits met administratieve en financiële functies, waaronder de AO/IC. Maar ik weet nog niet eens of het contract wel of niet ga ondertekenen. Is het nu wel of niet verstandig om daar naar toe te gaan?
Vrijdag, 19-10-2012
Het leven hangt ook van toevalligheden aan elkaar. Het loopt tegen negenen als er iemand mijn kantoor binnenkomt met de vraag of ik de deur van flexplek 2 open wil maken. Ze stelt zich voor als B.B. en komt erg sympathiek over. Deze mevrouw heeft bij de gemeente Schermer gewerkt bij het Wmo loket. Ze heeft veel ervaring en is door de raad van bestuur binnengehaald om haar specifieke kennis en om subsidies binnen te halen. De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) is een Nederlandse wet die de basis vormt van het stelsel van Zorg en Welzijn. Dit stelsel bestaat naast de Wmo ook uit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) en de Zorgverzekeringswet (Zvw).
Deze dame werkt nog maar net bij dit bedrijf. Wat ik begrepen heb valt zij net als ik onder mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur Kenniscentrum ATP & HRM, alleen dan specifiek onder de P (van projecten). Ze heeft een vlotte babbel en vertelt dat ze in Purmerend werkt maar in Alkmaar woont. Omdat vrijdag een rustige dag is en ze toch geen afspraken heeft staan werkt ze vandaag lekker dicht bij huis.
Ze heeft een vlotte babbel en in no time weet ik dat ze op dezelfde locatie als mijn oud collega’s en de afdeling PSA/HRM werkt. Op de afdeling PSA kent ze ook mensen en toevallig noemt ze zelfs de naam van de HRM adviseur waar ik zo’n “plezierige” band mee heb. Ze is op de hoogte van de ziekte van het hoofd van de afdeling kwaliteit en brengt het gesprek daarna op mijn plaats van werkzaamheden en vraagt sneaky of iedere vestiging een eigen afdeling kwaliteit heeft. Dit hele gesprek heeft enkele minuten geduurd. Ik bied haar nog een kopje koffie aan ik vertel haar dat ik het erg druk heb en echt aan mijn werk moet beginnen.
Nog geen uur later komt er weer iemand mijn kantoor binnen, nu met de vraag om de deur van flexplek 1 open te maken. Ik ken deze persoon niet maar hij stelt zich netjes voor. Ik ben F.B. de bedrijfspsycholoog. Goh, ik wist niet eens dat we die hadden zeg ik lachend. Het is een vriendelijke man en hij gaat rustig aan zijn werk. Nou, nu weet ik in ieder geval bij wie ik terecht kan als ik het niet meer zie zitten.
De dame tegenover mij mag dan wel heel vriendelijk zijn maar ik heb er geen zin in dat ze bij mij aan tafel aanschuift. Ik heb geen zin om uitgehoord te worden dus ga ik lunchen bij mijn ouders. Na de lunch sluit ik mijn kantoor en ga naar beneden naar de bewoners administratie. Daar verricht ik dagelijks wat hand-en-spandiensten en dat komt me nu heel goed uit. Als ik een paar uur later terug kom op kantoor zijn de vreemde vogels gevlogen.
Dinsdag, 23-10-2012
Ik ben lekker aan het werk als de directie secretaresse naar mij toekomt om een preek te houden. Ik heb het hele weekend aan je gedacht. Oh ja, vertel. Het komt omdat jij het voorstel van leidinggevende nummer 6 tevens directeur kwaliteit en HRM niet meteen wil ondertekenen. Ik wil je waarschuwen. Denk er nog eens goed over na want je weet niet wat ze gaan doen als je niet tekent. Ik ben zo bang dat ze je gaan ontslaan. Je hebt al zoveel meegemaakt. Ja ja, ik weet het “zucht”.
In de brief staat duidelijk dat de volgende stap naar de rechter is. Ik sta met mijn rug tegen de muur maar ik vind het zo onredelijk. Het werk dat ik daar moet doen is hetzelfde als wat ik hier achter de computer doe, daar hoef ik niet voor in Purmerend te zitten. Ik heb mijn probleem ook voorgelegd aan de rechtsbijstand en hun advies gevraagd. Ik verwacht dat ze op korte termijn bellen.
Toch is het voorstel volgens mij best wel redelijk hoor. Je hebt het aantal dagen dat je naar Purmerend moet al weten terug te brengen van 4 naar 2 en je mag per dag 2 uur reizen in de baas zijn tijd. Ik weet het maar 2 jaar is snel om hoor en dan begint de ellende pas. Ik moet dan nog 12 jaar werken tot aan mijn pensioen en dat is best wel lang. Ach meid wie weet hoe de wereld er dan uit ziet. De ontwikkelingen gaan zo hard, ook bij onze werkgever. Kijk maar naar het nieuwe werken wat zo gepromoot wordt. Misschien mag je over 2 jaar wel een paar dagen thuis werken. Probeer het nou gewoon, wie weet valt het hartstikke mee. In mijn hart weet ik dat ze gelijk heeft en dat mijn boosheid niet de boventoon moet voeren.
Nou weet je wat, ik ga het vanavond nog een keer met Leo bespreken en ik beloof je om er in ieder geval nog een keer over na te denken. Bedankt dat je naar me toegekomen bent.
Woensdag, 24-10-2012
Ik zit op mijn werk als ik gebeld word door de rechtsbijstand. De dame heeft een aantal vragen en vraagt of het uitkomt dat ze belt. Ja hoor, zeg ik en ondertussen doe ik gewoon de deur van het kantoor dicht.
Ze wil de reden weten waarom ik overgeplaatst ga worden. Ik vertel haar dat mijn leidinggevende nummer 6 en 7 vinden dat ik dan een beter contact met mijn collega's kan opbouwen en dat het makkelijker is om overleg te plegen. Daartegenover staat natuurlijk dat mijn werk puur administratief is en dat de werkgever erg zwak staat omdat dit niet echt een zwaarwegende motivatie is. Ik vertel dat ik 3 keer langdurig ziek geweest ben en dat er veel strijd is geweest over het hersteld melden en dat ik zelf het idee heb dat deze overplaatsing meer een vorm van pesten is dan van noodzaak. Zo van, jij werkt niet mee met ons dan werken wij niet mee met jou.
Juist om die reden kan de werkgever het voor de rechter laten komen zegt ze. De kans is groot dat de werkgever ongeacht de uitspraak ontslag gaat aanvragen. Als de werkgever in het gelijk wordt gesteld kan dit als ik een WW uitkering aanvraag gevolgen hebben in de zin dat mij een uitkering geweigerd wordt. Het feit dat ik ontslagen word omdat ik het niet met de overplaatsing eens ben wordt dan door het UWV als werkweigering gezien en ontslag door eigen schuld. Met als gevolg geen uitkering.
Een reistijd van 1,5 uur per enkele reis wordt doorgaans als passend en redelijk gezien. Daarom heeft het geen zin om een proefperiode af te spreken. De werkgever biedt mij een periode van 2 jaar waarin de werkplek in Alkmaar voor 2 dagen per week gegarandeerd wordt. Ook dit is meer dan redelijk. Als jij kunt aantonen dat je tijdens diensttijd in verband met je gezondheid niet kan reizen is het een ander verhaal. Kun je dat? Nee! Ik heb gevochten voor mijn herstel en dat wil ik niet in twijfel trekken.
Wat de reiskosten betreft is een vergoeding volgens CAO bepalend tenzij anders (in het voordeel van de werknemer) wordt overeengekomen. Ook de 14 dagen bedenktijd die ik krijg om de brief te ondertekenen is redelijk volgens haar. Zelfs als men niet bereikbaar is voor commentaar en er dus maar 3 dagen overblijven om vragen te stellen.
Ik kan wel vragen om in de brief toe te voegen dat er na 2 jaar een evaluatie zal zijn waarin gekeken wordt hoe deze periode door beide partijen ervaren is. Maar ja hoeveel waarde heeft dat, vraag ik mezelf dan af. Eigenlijk geld ook nu weer het recht van de sterkste en de grootste.
Ik stuur Leo een email waarin staat wat ik besproken heb met de rechtsbijstand. We hebben allebei geen zin om hier nog al te veel woorden aan vuil te maken. Als we ’s avonds aan de koffie zitten zijn we er snel uit. Om mijn inkomen veilig te stellen is het enige wat ik nu nog kan doen de brief ondertekenen. Het is wel even slikken maar vooruit.
Vrijdag, 26-10-2012
Ik heb de getekende brief bij me en ik stuur deze meteen via de interne post naar Purmerend. Ik heb me onthouden van iedere vorm van commentaar. In de loop van de ochtend loop ik bij de directiesecretaresse langs en vertel haar dat ik naar haar geluisterd heb en de brief heb ondertekend. Ze is zichtbaar opgelucht want ze was ervan overtuigt dat ik mijn ontslag zou krijgen als ik dit niet deed. Ik vertel haar dat er wel een last van me afgevallen is want nu hoef ik niet meer boos te zijn. En weet je, eigenlijk heb ik er wel zin in. Buiten het reizen om vind ik het wel leuk om daar te werken. Nou ja zeg, dat is nou weer het andere uiterste. We moeten er allebei om lachen.
Ik bel mijn nieuwe collega op maar hij heeft nog van niemand gehoord dat ik voor 2 dagen per week naar Purmerend kom. Er is ook geen werkplek voor mij. Hoewel, leidinggevende nummer 7 is nog steeds ziek dus je zou achter haar bureau kunnen gaan zitten. We hebben het nog even over de dagen en ik vertel dat ik het liefst op dinsdag en woensdag naar Purmerend kom. Dan is hij ook aanwezig.
Donderdag, 31-10-12
Het is alweer een week terug dat ik de getekende brief teruggestuurd heb maar ik heb nog steeds geen enkele reactie terug ontvangen. Nu had ik dat ook niet echt verwacht hoor maar het blijft toch raar. Het is eerder regel dan uitzondering dat men niet reageert of mensen informeert hier. Zo heb ik als voorbeeld vorige maand aan mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur kenniscentrum ATP en HRM gevraagd om in orde te maken dat het onterecht ingehouden salaris over de maand juli herrekend wordt. Je raadt het al, geen enkele reactie. Ik probeer het deze maand nog 1 keer en anders laat ik het door een advocaat regelen.
Ik wil toch wel graag weten wat er nu van mij verwacht wordt en ik stuur mijn leidinggevende nummer 6, tevens directeur kenniscentrum ATP en HRM toch nog maar een email. Citaat: Ik wil dinsdag 6 en woensdag 7 november naar Purmerend komen. Heb je dan een werkplek voor mij? Nu maar hopen dat er een antwoord volgt.