Dagelijkse beslommeringen

Ondertussen tot nu 4x een blaasontsteking gehad. Daarvan 2x opgenomen in het ziekenhuis. Dacht ik het onder controle te hebben door goed te te plassen. Maar de blaasontstekingen blijven toch gewoon komen. We hebben eigenlijk geen idee hoe het komt. Ik drink genoeg. Ik moet nog steeds zelf-katheriseren is daar zijn we ook zoekende in. Dan weer dagelijks, dan weer 2x per week en dan weer helemaal niet. Ik begrijp het wat de dokters zeggen dat het maatwerk is, maar dat maakt het er niet makkelijker op. Nu moet ik ook in de nacht 2x mijn blaas legen, ook om blaasontsteking te voorkomen. Ook de katherisatie anders aangepakt. Geen dingen hergebruiken, maar steeds alles nieuw.

Het gaat nu al een paar weken goed en zit bijna te wachten op de volgende blaasontsteking.

Mede daardoor heb ik het wel mentaal zwaar gehad. Ik zat er echt doorheen. Nog steeds heb ik een instelling dat ik niet moet janken. Helemaal in vergelijking met anderen hebben.  Jammer genoeg was ik die instelling wel even een tijd kwijt. 

Overdag veel pijn rond m'n buik. Dan weer m'n rechterzij wat de artsen niet kunnen verklaren, dan weer boven m'n navel. Dat vanwege de breuk in m'n buik. En dan ook nog m'n linkerzij. De linkerzij lijkt ook wel te maken te hebben met een breuk die ik ook daar heb. Overdag gebruik ik een elastieke band. Die helpt echt goed. Zonder die band is het echt afzien. En is er ook de nacht. 's Nachts is het niet zo bijzonder, maar moet ik aan de nachtzak voor urine opvang. Door te liggen en te liggen op mijn zij of buik heb ik geen tot amper pijn.

Ik heb gesprekken gehad (was nodig volgens sommige mensen), maar tot de conclusie gekomen dat praten me niet helpt. Het enige dat me helpt is de tijd. De tijd laat me alles vergeten. Niet alleen de tijd, maar ook een paar weken dat ik geen blaasontsteking heb doet me wel goed.

Tot horens.