Nieuwe ik?

Inmiddels ben ik al 2,5 maand klaar met de chemo. Het verlossende bericht van genezing gehad, eerste controle was goed en slik geen medicatie meer. Gaat het goed? Nou nee….

 

Tijdens m’n behandeling was ik zeer gemotiveerd. Je gaat in de overlevingsstand en heb bergen verzet. Ben ontzettend trots op mezelf wat ik heb gedaan en bereikt. Nu komt het besef wat de medicatie met me heeft gedaan. Buiten dat chemo gewoon je lijf sloopt, doet het veel met je hormonen. Fysiek merkte ik dat snel.. m’n mannelijkheid ging weg zeg maar. Niet echt een probleem, je hoofd staat er toch niet naar..maar toch… geaccepteerd en door vechten. Maar buiten fysiek doen hormonen ook wat met je stemming. Merkte dat ik zachter was, meegaander, niet meer geïrriteerd en niet boos. Inmiddels is het denk ik wel op m’n oude niveau en betrap mezelf erop dat ik soms boos ben. Op de situatie, wat er gebeurt is, op bepaalde mensen…. Weer even wennen en mee om leren gaan. 

 

Buiten dat heb ik gewoon ook nog veel pijn.  Mijn spieren, botten en gewrichten doen echt zeer als ik lang gezeten heb of gelegen en ik moet opstaan. Moet echt door de pijn heen. Merk dat ik baat heb bij wandelen en buiten in de natuur zijn. Dus ik verplicht mezelf om 2 dagen te wandelen, een dag rust. Maar af en toe gewoon geen zin, moe of pijn. Gelukkig ken ik mezelf en regel dan dat iemand mee gaat zodat ik een stok achter de deur heb. Straks maar weer wandelen.

 

Het moet allemaal nog even landen. M’n lijf komt weer terug, m’n haar, hormonen, stemmingen, m’n oude ik. Maar sommige dingen van m’n oude ik waren leuker in de tijd dat ik chemo kreeg. Of lijkt dat maar zo? Dat moet ik even uit zien te vogelen. Alsof je een nieuwe auto koopt, zelfde model als daarvoor maar anders. 

6 reacties

Hoewel ik een heel ander verhaal beleef, merk ik toch wel heel wat herkenningspunten. Op het "hoogtepunt", het acute moment, is alles zoveel anders. En dan het gevoel van de stoere krijger te zijn. Weet niet hoe het met u zit, maar ik merk ook dat naarmate dat acute stuk voorbij is, de omgeving ook van je verlangt dat je "normaal" gaat doen en je ook veel meer alleen komt te staan. Voor mij is dat toch wel een heel groot verschil.  En inderdaad, een nieuwe auto van het zelfde model maar een ander bouwjaar is anders :) . Misschien ben je nu bezig aan een nieuw bouwjaar? Sterkte daar!

Laatst bewerkt: 15/02/2023 - 11:52

Bij een snelle bevalling heb je veel last van naweeën. Die zijn extra pijnlijk omdat ze nergens meer toe dienen. Je hebt ze niet meer nodig om je kindje ter wereld te zetten. Jij hebt best een snelle behandeling doorlopen, dus wat anderen tijdens de behandeling mogelijk al een plekje kunnen geven, komt bij jou achteraf. En dan dient het ‘nergens’ meer voor, zit alleen maar in de weg om het nieuwe leven te leven. Heel veel sterkte met jouw ‘naweeën!

Laatst bewerkt: 15/02/2023 - 19:26

Ik heb geen chemo gehad, mijn weg naar ( hopelijke ) genezing verliep totaal anders. Ik kan dus niet meepraten over de schade die chemo veroorzaakt aan je lijf.  Misschien is er nu ook een soort van ruimte ontstaan om te verwerken wat er de afgelopen tijd is gebeurd. Je leeft niet meer van behandeling naar behandeling, je hebt het goede nieuws gehad dat je schoon bent. Ik zelf hoorde dat ik aan de goede kant sta om te genezen, de eerste uitslagen  ( echo en bloed) waren  goed, alleen het vertrouwen in mijn lijf is weg. Een lijf dat weer verder moet herstellen om normale dingen weer te kunnen. Een balance vinden, niet te snel willen, soms zo moeilijk. Gelukkig heb ik oncologische fysiotherapie die mij hierin ondersteund, las dat dat ook bij jou was geadviseerd? Hoop dat je daar ook wat aan hebt.

Laatst bewerkt: 16/02/2023 - 10:01

Zo herkenbaar wellicht stadsgenoot!

Toen in maart 2022 een tumor in mijn long werd vastgesteld! Mij moest melden in het HMC bij longarts. En het hele circus opstarten. Werd me 1 ding snel duidelijk ik wil boven water krijgen wat de gevolgen zijn van high doses chemo + 33 bestralingen en als dessert om er even van bij te komen de immunotherapie. Hoe kom ik eruit na deze behandeling?

Deze informatie werd me niet tot nauwelijks gegeven. Nadat ikzelf alle info had gezocht en doorgespit en ze daarmee confronteerde was steevast het antwoordt; het kan, maar hoeft niet  hoor, het kan. Nadat ik de optel som maakte besloot ik naar een ander ZKH te gaan en te kiezen vanuit mijn kracht voor levenskwaliteit! Momenteel mag ik niet klagen. En kan ik met de bijwerkingen van de immunotherapie nog best goed leven.

Ik hoor bij jou de kracht en energie van verder leven!! Good for you 💪🏻🍀. En hoop voor je dat de bijwerkingen van behandelingen snel zullen verminderen….

zo fijn wanneer iemand dat met je deelt wat herkenbaar is dank.

 

Groetjes Helma.

Laatst bewerkt: 20/02/2023 - 18:07