Spierpijn
Al een aantal weken heb ik last van mijn lijf. Soort van spierpijn. Sterker.. voelt als spierpijn.
Nu heb ik jarenlang krachttraining gedaan en weet dus wat spierpijn inhoud. Maar aangezien ik nagenoeg geen lichamelijke arbeid verricht voelt dit raar.
Voornamelijk m’n schouders, armen, benen en rond m’n heup heb ik het gevoel alsof ik gisteren heb gepowerlift. Het gevoel alsof ik dagen in de tuin de tegels heb lopen verslepen. Eerst dacht ik dit te kunnen wijten aan het vele rusten en liggen maar lees nu wat andere verhalen.
Ook ik sta op als een oude man. Stijf en m’n spieren geven aan dat ik rusten moet… maar het word niet minder. De stijfheid gaat wel wat voorbij als ik beweeg maar de pijn niet. In combinatie met neuropathie wel vervelend. Hoop dat dit niet te lang gaat duren. M’n handen verzuren sneller dan normaal. Moet echt door een soort grens heen die ik ook steeds doorbreek.
Misschien zijn er mensen met tips tegen dit ongemak, pijn of gewoon weten wat je het beste kan doen.
10 reacties
Het ongemak en de pijn. Vreselijk.
Mijn tip: blijven bewegen als dat kan. Wandelen is goed. Rust roest en maakt het allemaal erger.
Het zou goed zijn als je op de sportschool een aangepast programma kan volgen.
Mijn man heeft de oefeningen van -de vijf tibetanen- ontdekt en doet dit iedere dag twee keer. Een paar dagen in de chemotherapie niet als zijn batterij low is.
Mag je paracetamol gebruiken en verdraag je dat?
Ja ik slik al paracetamol… misschien eentje extra… kan geen kwaad. En merk ook bewegen… maar moet er nu niet aan denken om te sporten… een boodschappentas is al heavy…
De paracetamol spiegel moet je opbouwen in je bloed. Je huisarts kan je daarover vertellen.
Mijn moeder is overleden aan darmkanker. Haar enige pijnstilling was paracetamol. Vier keer per dag twee tabletten.
De buitenlucht opzoeken is ook goed voor het gemoed.
Je ervaart veel ongemak en pijn.
Heb een tijd die paracetamol spiegel gehad voor m’n botpijn… alsof dat helpt…
weet hoe ik hem moet opbouwen… ga dat even weer doen maar. Dank je
Hallo Catalina, wat zijn die oefeningen, de vijf Tibetanen? Kun je dat makkelijk thuis doen? Niet te zwaar als je in chemo proces zit?
Dank voor wat uitleg!
Mar-Viata,
mijn man doet deze oefeningen. Als hij erg moe is van de chemo, gaat het niet.
Hij heeft de oefeningen op internet gevonden.
Mogelijk kan je hier oncologische fysiotherapie voor krijgen?Spieropbouw, uithoudingsvermogen trainen op een goede manier. Misschien voor jou lastig omdat je dan weer hulp krijgt maar het kan er voor zorgen dat je leert omgaan met het lijf wat je nu hebt zodat het uiteindelijk alleen maar vooruit gaat.
Ik probeer elke dag een paar proteïne shakes te drinken, voor het herstel is dit mij aangeraden in het ziekenhuis, mijn eetpatroon is niet super dus ik heb dat echt wel nodig maar ik merk wel dat het helpt, eiwitten zijn het belangrijkste voor genezing en herstel. Je hebt natuurlijk chemo gehad en dat doet veel met gezond weefsel. Als je veel pijn blijft ervaren zou ik dit wel opnemen met je arts want pijn is fnuikend, maakt een mens chagrijnig ( mij wel). Ik drink gewoon zo een schep proteïne ( Holland & Barret ) waar ongeveer 20 gram inzit met melk maar kan ook met water, je zal er wel ervaring mee hebben aangezien je aan krachttraining hebt gedaan. Misschien het proberen waard? En oncologische revalidatie? Dat kan ook via ziekenhuis geregeld worden volgens mij. Ik vind het echt knap dat mensen het kunnen op paracetamol maar bij mij gaat dat niet meer, sommige pijntjes vereisen andere pijnstilling. O en wat ik ook doe om mijn lijf volledig te ontspannen, een diepe meditatie (ik doe dan zo een drum meditatie, sjamaans, dat is heel fijn en helpt, via YouTube hele goede te vinden!) hoef je niet voor te kunnen mediteren, gewoon liggen, koptelefoon op en je laten leiden... Bonne chance!
Hallo.
Bij mij helpt goede pijnstillers. En toch elke dag wat proberen te bewegen of een wandeling maken. Nu mag ik weer naar de sauna dat doet mij ook goed.
Sterkte ermee
Herkenbaar die spierpijn! Ik kreeg het bijna twee maanden na mijn laatste chemo (en sct). Vreselijk! Het begint nu na een paar weken weer wat minder te worden. Heb verder ook geen tips, maar ik vroeg me ook al af of het een bekende klacht was.