Generiek medicijn

Het bericht dat Chromo, blogger op deze site, is overleden hakt er flink in. Een niet onbelangrijke bijkomstigheid van Kanker.nl is dat je op digitale afstand mensen leert kennen, aan ze gehecht raakt en ze dan soms voorgoed kwijtraakt. Dat doet pijn. Het zij zo maar wennen doet het nooit.

Vorige week zijn Lief en ik teruggekeerd van een vakantie naar de Hoge Tatra in Slowakije. We hebben het zo goed gehad dat we heel voorzichtig over een volgend bezoek spreken in de loop van volgend jaar.
Sinds onze terugkeer word ik geplaagd door misselijkheid, diarree en somberheid. Gisteren met Lief van alles doorgenomen om te proberen te achterhalen waardoor dit veroorzaakt wordt. Wat heb ik gegeten? Wat heb ik ondernomen? Wat speelt er allemaal om mij heen? We kwamen er niet uit totdat ik mij herinnerde dat ik afgelopen week van Omeprazol Sandoz overgestapt ben naar Omeprazol Auro omdat mijn verzekeraar dit voorschrijft. Dus de bijsluiter erbij gepakt en ja hoor, daar staan deze klachten bij de mogelijke bijwerkingen vermeld. Ik slik Omeprazol tegen de misselijkheid die weer veroorzaakt wordt door het slikken van Everolimus. Misselijk worden van het slikken van medicijnen tegen de misselijkheid klinkt als water naar de zee dragen, vrij nutteloos dus. Ik heb besloten nog een weekje door te gaan met slikken in de hoop dat het door gewenning vanzelf overgaat.
Dit deed mij denken aan die keer dat ik overstapte van Arimidex naar het generieke medicijn Anastrozol. Binnen de kortste keren lagen mijn darmen overhoop en dit ging niet over. Mijn verzekeraar liet mij weten dat ik Arimidex alleen kon krijgen als ik een verklaring van medische noodzaak kon overleggen. De chirurg bij wij ik voor controle kwam vond het flauwekul en weigerde deze af te geven. De radiotherapeute werkte gelukkig wel mee. Maar ook met deze verklaring weigerde mijn apotheker Arimidex te leveren. Telefoongesprekken met de verzekeraar leverden geen oplossing. Redelijk overstuur ben ik toen een andere apotheek binnengelopen alwaar de apotheker de tijd nam om naar mijn verhaal te luisteren. Hij legde uit dat een apotheker uitsluitend de kosten van het generieke medicijn vergoed krijgt van de verzekeraar. Als hij toch het originele, duurdere medicijn levert, moet hij het verschil uit eigen zak betalen. Maar, vertelde hij, er zijn ook apothekers die een ander, duurder contract hebben met verzekeraars, en op grond hiervan wel het duurdere medicijn kunnen leveren. Hij gaf mij het adres van de dichtsbijzijnde apotheek met zo’n contract en ja hoor, daar kreeg ik na het overleggen van de medische verklaring zonder enig probleem Arimidex mee.
Nu ik Everolimus slik, kom ik niet meer bij deze apotheek want, zo schrijft de verzekeraar voor, dit medicijn mag alleen door de ziekenhuisapotheek worden verstrekt. Wie verzint toch deze bureaucratische rompslomp?