Over mij
09-2015
Ik werd diverse keren 's nachts wakker van behoorlijke pijn vanuit
mijn slapen langs mijn hoofd, hals zo naar mijn hart, dus op 15 september naar
de huisarts, die stelde dat het aan mijn hart lag, en dat
hij dat wel regelde, de volgende morgen werd ik vroeg gebeld door de
Cardiologie afdeling van het JBZ ziekenhuis of ik met spoed langs wilde
komen!!!!, dus wij naar de Cardioloog Dr. K. gegaan en die stelde "je
hebt geheid iets, maar ik kan er geen vinger op leggen, je krijgt de hele
riedel aan onderzoeken, dus op 29 september kreeg ik een CT-PET-scan,
een PET-Scan is een Nucleaire test. Vervolgens kreeg ik op 2 oktober een
Holter om, die meet en slaat je hartbewegingen op, bij de eerste malen moest ik
hem 24 uur dragen, maar nu 48 uur. Op 9 oktober kreeg ik een
borstonderzoek, op 13 oktober werd door middel van echo mij hart verder
onderzocht, en kreeg een fietstest op 26 oktober werd een Thorax
(borstkas) foto gemaakt, de verpleegster vroeg of ik mij wel goed voelde, u
bent zo grauw, ze was bang dat ik flauw zou vallen, Op 4 november moest ik bij
de Cardioloog, Dr. K., voor de uitslag komen, ze zei: je hebt een geweldig
hart, ik gun eenieder zo’n hart, je hartspier is geweldig en je hebt geen
verdikkingen in je kransslagaders, iedereen mag van mijn zo'n hart hebben, er
was door de Holter geconstateerd dat ik boezemfibrilleren en hartritmestoornis
had, hiervoor kreeg ik zware bloedverdunners, Pradaxa, de Cardiologe zei: als
ik gelijk heb met je wat je hebt en je gaat naar de toilet, schrik niet er komt
eerst alleen maar bloed,
maar je bloedwaarde, Hemoglobine, is veel te laag, het is 6,3 en het moet
tenminste bij een man 8,5 zijn, als je wel eens bloed in je ontlasting hebt gehad
moet je door de MLD (Maag-Darm-Lever) afdeling onderzocht worden, dus je gaat
deze week nog naar je huisarts om een afspraak te regelen, dus op 12 november
een afspraak met Dr. S., een MLD specialist, na een inleidend gesprek zei hij,
ik zal een zal een maag/darm onderzoek laten toepassen, toen moest ik op
23 november voor het onderzoek 's avonds drie liter aangelengd water
in twee uur drinken, vreselijk, je krijgt die hoeveelheid moeilijk weg, de
volgende morgen moest ik om 5:00 uur wakker worden omdat ik twee uur van
te voren ook nog een liter hiervan moest drinken, dit was om mijn darmen
leeg te maken, voor een goed onderzoek. Op 24 november werd dat onderzoek
gedaan, maar gelukkig kreeg ik een roesje daarvoor, na het onderzoek zei
de arts, die het gedaan had, we hebben diverse biopsies weggenomen, maar je
hebt een poliep die te groot hiervoor is, 5,6 cm, deze moet operatief
verwijderd worden.
Op 30 november naar Dr. S. voor uitslag, hij zei, je slokdarm is goed, alleen
je hebt een middenrifbreuk, en daardoor zit je maag hoger dan normaal, verder is je dunne darm
wel goed, de biopten zijn redelijk, maar bij je dikke darm is het fout, in de
poliep zit aan de binnenkant zijn enkele onrustige cellen waargenomen, maar uit
mijn ervaring is het in je poliep goed fout, mijn vrouw vroeg, is het dan
dus fout, hij stelde tegen mijn vrouw:
mevrouw uw man heeft dikke darm kanker!
Hij zei tegen mij, ik zal u in het
zogenaamde "snel beter circuit" zetten, u word gebeld door een,
aangaande kanker specialistische, verpleegkundige en regelt alles voor u voor
alle afdelingen dit is Marisa G., een zeer sympathieke en deskundige vrouw. Op
4 december kreeg ik aangaande mijn lever etc. een CT-Scan en
later werden longfoto's genomen of er geen uitzaaiingen zouden
zijn. Op 7 december bij Dr. S. op uitslag komen
aangaande de onderzoeken, ze stelde je hebt geen uitzaaiingen, Pffffffffffff,
maar je bent zo kortademig, ik zei, dat is een aangeboren afwijking, ze stelde
dat ik een longonderzoek moest ondergaan, de volgende dag, 8 december,
moest ik bij Dr. B. komen, een chirurg, ik weet nog steeds niet wat
hiervan de bedoeling is geweest, daarna naar de longafdeling voor
onderzoek, dus binnen een dag was ik ertussen geplaatst, ik moest in
een hokje gaan zitten en kreeg een mondstuk in mijn mond, deze
moest tussen mijn lippen en tanden geplaatst worden en een neusklem,
hierna moest ik zo diep mogelijk inademen en uitademen, na dit een aantal
malen gedaan te hebben kreeg ik via een puffer een medicijn
ingepuft en moest ik 20 minuten wachten, daarna weer hetzelfde maar soms
viel een klepje dicht die de luchttoevoer afsloot, maar ik moest door
ademen, na een aantal malen dit gedaan te hebben, kreeg ik hetzelfde probleem
waarvoor ik feitelijk naar mijn huisarts was gegaan, namelijk vanuit mijn
slaap via mijn hoofd naar mijn hart hevige pijn, de onderzoekster
stopte onmiddellijk en stelde ik stop gezien uw historie, namelijk 5
Tia's en 3 hartritme stoornissen, ik maak geen problemen en ga gelijk naar de
longspecialist Dr. S, die stelde ik zie hem morgen toch wel en let
het hem wel weten. De 10e december hadden we 4 afspraken t.w.:
de secretaresse van de anesthesist, deze moest al mijn
medicijnen in plaatsen, aangezien dit 12 verschillende zijn duurde het een
tijd, vervolgens naar de assistente van de anesthesist, deze maakte
eerst een ECG, hartfilmpje, vervolgens vertelde ze me dat ik een
"ruggenprik" zou krijgen voor de pijnonderdrukking na de operatie,
aangezien mijn bloedwaarde intussen gezakt was naar 6,1 zei ze dat ik
bloed bij zou krijgen tijdens de operatie, want ze schrok van de lage waarden,
dus we schrokken ook, verder zouden me darmen weer leeg moeten, dus zou ik
weer die hoeveelheid aangelengd water
moeten drinken ???, vervolgens kwam de anesthesist, hij bekeek alles en
stelde, ik keur het nog niet goed, ik vroeg waarom niet, hij zei je moet eerst
nog naar de longspecialist, dus toen daar naar toe, toen ik daar binnen kwam
zei hij, je hebt geweldige longen, je staat boven het gemiddelde, maar nu bleek
dat ik meer uitademende??, nu doe ik wel eens diep zuchten nu snap ik het
"even bijtanken"ik zal het aan de anesthesist door geven dat je
geweldige longen bezit.
Vervolgens naar Marisa G., na haar verteld te hebben aangaande bloed bijbrengen
tijdens de operatie, zei ze dat doen we al een jaar niet meer, want het is een
lichaamsvreemd iets en je lichaam kan dat gaan afstoten, en dat is niet
interessant tijdens een operatie, we brengen je ijzer toe middels een infuus,
en aangaande je lege darmen, ook dat is al een jaar niet meer zo, als er nog
ontlasting in je darmen hoeven je darmen het niet meer opnieuw op te starten en
kunnen ze alles gebruiken om de wond te laten genezen, ik stelde dat dit wel
eens aan de assistente van de anesthesist mag mededelen, na alles bijgepraat te
hebben, ben ik naar de fysiotherapeut, deze vroeg aan mij, wat doe jezelf aan
je conditie?, ik zei, helemaal niets, hij schrok om dat directe antwoord en
vroeg opnieuw aan mij: wat doe jezelf zo aan je conditie? ik zei opnieuw,
helemaal niets, maar ik kan je wel vertellen, ik woon op de 4e
verdieping en ik kan naar de 4e verdieping met de trap zonder te
rusten, toen keek hij op het scherm en zag, waarschijnlijk, van de
longspecialist dat ik "geweldige longen" heb, zei hij maar dan ben je
met oud op nieuw in het ziekenhuis, stelde ik, ik heb het al 73 keer
meegemaakt, dus die ene keer kan ik wel zonder, hij snapte het niet
direct, maar toen zag hij mijn leeftijd, 73, en toen had hij hem.
16 december moest ik voor een dagbehandeling naar het JBZ, toen de verpleegster
het infuus ging instellen zei ze dat het in een half gepiept kon zijn, en toen
ze mijn historie hoorde stelde ze het af op 2 uur, op 23 december weer een
herhaling van twee uur.
Op 28 december een kennismakingen gesprek met Dr. L., de feitelijke chirurg gehad,
een zeer sympathieke man.
29 december werd ik opgenomen en de volgende morgen werd ik 's morgens vroeg,
plm. 6:00 uur, wakker gemaakt voor het gereed maken voor de operatie, het
duurde nog even heb ik woordzoeker maar in zitten vullen, toen kwam de verpleegster
en die keek verbaast, en zei zit hij op zijn gemak woordzoeker in te vullen!,
toen werd ik naar beneden gebracht, allereerst bracht de
anesthesist "de ruggenprik" in en vervolgens werd ik naar de
operatiekamer ingereden en kreeg ik een kapje op voor de algehele narcose, en
toen begon het: de chirurgen, Dr. L. en Dr. van den H. hebben een stuk darm met
daarop de tumor met kanker verwijderd ik heb vernomen dat het een heftige operatie was, de twee
chirurgen hebben dat afzonderlijk tegen mijn gezegd, ze hebben me
nog extra zuurstof gegeven, mijn vrouw was gebeld dat de operatie was
gelukt is, en er geen lek was en derhalve geen stoma nodig was en toen kwam
mijn vrouw naar het JBZ en dacht dat ik om ongeveer 13:30 terug op de
kamer zou zijn, maar omdat het zo heftig was geweest heb tot 16:00 op de
recovery-room moeten blijven, ik moet er redelijk blauw uit gezien hebben, op
mijn kamer kreeg ik ook nog zuurstof.
03 januari 2016 mocht ik naar huis, eigenlijk al op 02 januari al,
toen ben ik ook uitgeschreven, maar 's avonds om 22:00 uur was mijn ontlasting
pas in orde.
Later is na een specialistische onderzoek geconstateerd dat ik slokdarmspasme heb, maar hopen dat dat zo blijft en geen slokdarmkanker wordt, en een jaar na het verwijderen van mijn tumor heb ik weer een darmonderzoek en daar zijn tubulair adenoom Bevinding: met laaggradige dysplasie waargenomen……
