Nieuwe blog: Mijn 5e verjaardag met kanker

Morgen

Morgen ben ik jarig. Dan start mijn 63e levensjaar. Mijn 5e verjaardag met kanker. Dit jaar drukt dat zwaarder op me dan voorgaande jaren. Want door deels tegenvallende resultaten van mijn eerste 3 kuren voelt mijn toekomst nu ongewisser dan ooit.  Jarig zijn met kanker is best ingewikkeld. Wie weet is dit immers de laatste of een van de laatste keren?  We weten het niet.

Prangende vragen

Het antwoord om deze vragen is ongewis. We weten het niet. Veel hangt af van de uitslagen van mijn eerstvolgende CT-scan, van of de chemo’s van het  vervolgbehandelplan dragelijk zullen zij en of die in voldoende mate zullen aanslaan.  En niet onbelangrijk: Of er tijdens en na mijn volgende behandelingen voldoende kwaliteit van leven overblijft. Allemaal vragen waarop we het antwoord zich pas later zal openbaren.

Sombere gedachten

Alhoewel ik me momenteel fysiek weer een stuk beter voel dan tijdens de behandelingen van de afgelopen maanden en ik ook weer meer energie heb om leuke dingen te ondernemen, bekruipen me soms sombere gedachten over het vervolg.

Even heb ik daarom overwogen mijn verjaardag niet te vieren. Maar dat vond ik wel erg sneu. Dus nu wordt het een mini-variant. Dus met mini-taartjes en mini-activiteiten. Want mijn verjaardag onopgemerkt voorbij laten gaan, past  eigenlijk ook niet bij wie ik ben. 

Toch maar wel

Dus hang ik morgen opnieuw de slingers op, koop ik lekkere gebakjes en ga ik toch maar een klein feestje vieren. Niet grootschalig, want door de behandelingen van de afgelopen jaren ben ik veel prikkelgevoeliger geworden. Maar in kleine porties en met kleine hapjes, net zoals een sjieke dame haar taartjes eet. En, misschien valt er wel degelijk iets te vieren? Namelijk het feit dat ik er nog steeds ben! Ten opzichte van de overlevingsstatistieken van eierstokkanker (na 5 jaar leven nog slechts 4 van de 10  vrouwen) is dat toch een klein wonder! Dus elke nieuwe levensdag is een dag om dankbaar voor te zijn. Dus dat vier ik graag! En wie weet wel elke dag van mijn nieuwe levensjaar?

En.... feliciteren mag! Maar alsjeblieft niet met 'Nog vele jaren' want daar word ik een beetje verdrietig van.

Gedicht

Toen ik twee weken geleden somberend door het smeltende winterlandschap van de Utrechtse Heuvelrug wandelde, schreef ik er een paar elfjes (gedichtjes van 11 woorden over).  Die deel ik bij deze graag met jullie!

Bomen

Bomen

vragen zich

toch niet af

hoe oud ze later

worden?

Waarom

doe ik

dat dan wel?

vraag ik me wandelend

af.

Of

leven zij

in het moment?

Net zoals ik nu

probeer.

En

genieten zij

van het fraaie

winterlandschap, de zon en

sneeuw?

Het

kan niet

altijd feest zijn,

maar op deze winterdag

wel!

( © christa,19/1/24)

En jij?

Heb jij ook gemengde gevoelens over je verjaardag vieren omdat je kanker hebt?  Ben benieuwd hoe jij daarmee omgaat!

Hartelijke verjaardagsgroet,

Christa

Meer bekijken?

Olijf filmpje over eierstokkanker (linkje volgt nog)