Ik ben niet sterk

  • Openbaar blog
  • zaterdag 26 november 2022
  • 652 x gelezen

Jij kan dit. Sterke vrouw

Komt helemaal goed met die mentaliteit van jou

Jij wordt beter, jij gaat dit verslaan

Positief denken, dan kan het alleen maar goed gaan

 

Hopelijk kun je weer snel aan het werk

Ik denk vaak aan je, je bent zo sterk

Je bent nog zo jong, jij gaat overleven

Knap hoe je dit allemaal een plekje kan geven

 

Maar ik ben niet sterk, ik ben niet knap

Ik geef geen plekjes en ben bang voor beterschap

 

Want de ik zoals ik mijzelf ken,

De ik die mij heeft gemaakt tot wie ik nu ben

Die staat op losse schroeven, die ligt onder vuur

Die staat met haar rug tegen de muur

 

Ik ben niet bang om dood te gaan, geen zorgen

In mij zit een grotere angst verborgen

’s Nachts lig ik wakker, het is onbezonnen

Ik ben bang voor mijn leven nadat ik kanker heb overwonnen

 

Bang voor blijvende schade vanbinnen

Bang dat ik nooit maar aan seks kan beginnen

Bang voor een stoma, bang voor pijn

Bang dat mijn leven voor altijd anders zal zijn

 

Bang voor vochtophoping in mijn buik benen

Bang voor steunkousen en nooit meer zwaar kunnen trainen

Bang voor het gemis van de vrijheid die ik nu geniet

Bang voor een onbegrepen verdriet

 

Bang voor het verlies van sensualiteit

Bang voor het verlies van mijn blijheid

Bang om niet te worden begrepen

Bang om mezelf door het leven te slepen

 

Een ding is zeker, kanker gaat voorbij

Als ik dan nog leef, is iedereen blij

Dankbaar zal ik moeten zijn om te leven,

Maar ik kijk niet uit naar wat ik ervoor op moet geven

 

Ik ben niet sterk, ik ben niet knap

Ik geef geen plekjes en ben bang voor beterschap

Reageren
Volgend blogbericht

4 reacties

Wat prachtig geschreven Marieke! Fijn dat je bent gaan bloggen, welkom.

Ja... Veel herkenbare gedachten beschrijf je... Heftig hè, die onzekerheid. Het weten dat je niet meer zal zijn wie je was. Of eigenlijk: jij blijft wel jij, maar er verandert zoveel, dat je bang bent om jezelf kwijt te raken. En daar heb je helemaal niet voor gekozen, om precies te zijn heb je in feite geen keuze. Zeker niet als je jonge kinderen hebt waarvoor je moeder wilt blijven zijn. Maar wat ik zelf wel ervaren heb, is dat blijkt dat je ondanks al die veranderingen, tóch jezelf blijft. Want wie jij bent, dat is niet hoe je eruit ziet (in mijn geval na een amputatie en met andere restschade en met nog jarenlang hele "leuke" hormoontherapie). En ook niet wat je nog wel of niet kunt. Maar wat jou jou maakt, is je karakter, je liefde, je talenten, je vermogen tot het ontvangen van liefde etc. En die kankerbehandelingen zullen je van alles afnemen, maar dát niet. Daar ben ik echt van overtuigd, ook al ken ik je helemaal niet. Dag voor dag meis. Gun jezelf dit verdriet. Sterkte ❤️

Laatst bewerkt: 26/11/2022 - 17:40
Reageren