22. Klaar voor chemo ronde 3.

Maar nu nog even niet. Want vandaag is het super-sunday. De zondag in het goede weekend. En dat is een fijn gegeven. Ik heb mezelf altijd beschouwd als een zondagskind. Er gaat zoveel goed in mijn leven, en dat werd een beetje mijn mantra. Een manier om dankbaar te zijn voor alles wat er is, en alles wat er was. 

Helaas bleek dit jaar dat het zijn van een zondagskind zijn geen garantie biedt voor de toekomst. En had ik iets minder houvast aan het gegeven dat vaak alles de goede kant op valt. 

Dus nu is daar een nieuwe zondag om heel blij mee te zijn. De zondag in het goede weekend. Voordat ronde 3 gaat beginnen. De tweede kuur verliep goed, ik had iets meer pilletjes nodig tegen misselijkheid. Dat is wel rot aan chemo. Dat hele binnenste moppert, klaagt en borrelt. Maar vaak luister ik er niet naar want dan lig ik te slapen. Ik doe aan wereldrecord slapen, vooral de dagen dat de chemo druppelt. Woensdag tot en met vrijdag dus. In het wiebelweekend waar ik weer wat makkelijker rondwandel zonder chemokastje probeer ik het aantal slaapmomenten te beperken. Totdat ik in de "goede week" aankom. Enorme valkuil! Goede week, DUS ik MOET me goed voelen. Das dom denken. Want dat stelt teleur. Ook hiervoor geldt; geen garanties, elke dag is er een. En bij rot voelen altijd maar denken dat alles tijdelijk is werkt ook. 

Is er dan nog goed nieuws te melden? Nou en of. Wist ik me in het vorige goede weekend niet in te houden en typte "fietsen naar de winkel" met hoofdletters, heb ik er nu nog één in de aanbieding. MIJN HEUP DOET LEUK. Wil de goden niet verzoeken, maar ik voel echt minder pijn in mijn heup. Wat?!?!? Doet de chemo nu al zijn werk?? Zie je wel, ik ben een zondagskind. Die offerte voor de traplift laat ik nog even liggen... 

Oké, het zijn nog geen lange stukjes, maar toch gisteren voor het huis twee kleine rondjes gewandeld. Zonder te stoppen én in gezelschap van kat Frenkie. Die rode vriend speelt een belangrijke rol. Afleider, superschat, schootzitter en nu dus ook uitlater van de baas. Of andersom. Zo lief! 

Verder merk ik dat ik totaal in beslag ben genomen door de komende super-sunday. 24 november. Dat is de dag van de KWF loop bij mijn school. Ik zal er zijn. Om alle lopers aan te moedigen. En bij deze moedig ik jullie nog een keer aan om te doneren. En bedank ik de lezer die wel al iets heeft overgemaakt, ik zie jullie in het rijtje donateurs, bedankt!! De link staat in het vorige blog. Geef wat je kwijt kan. Alle beetjes helpen. Daarmee bezig zijn geeft me ook energie. Die ik gebruik voor ronde 3.