4. Een stoma.

Mijn operatie was geslaagd. Er was een blowhole geplaatst. Een stoma dus. Mijn man en ik sliepen op een aparte kamer (met dank aan een BMRO bacterie waar ik drager van was). De ochtend na de operatie bekeken we de stoma samen met een verpleegkundige. 

Wat was dat in hemelsnaam? Waren dat echt darmen die uit mijn buik staken? Dat kan toch niet waar zijn? Nee, ik was er bepaald niet op voorbereid. En het grappige was, dat het ziekenhuis het hele protocol van voor de operatie doorgang liet vinden na de operatie. Rare gewaarwording. Niks niet kiezen van een juiste locatie voor de stoma. Deze zat in een buikplooi. Nee, dat moet je niet willen. Dat plakt lastig. Maar het was al gebeurd. En maar goed ook, want het voelde alsof mijn leven was gered. Wat ook letterlijk het geval was. 

Omdat ik al best lang niet had gegeten mocht ik pas het ziekenhuis verlaten als ik van het kaliuminfuus af mocht. Dat duurde een paar dagen. Genoeg tijd om erachter te komen wat er nou allemaal aan de hand was. En hoe nu verder. 

Als ik was ontslagen zou ik thuis met behulp van de thuiszorg leren omgaan met een stoma. En dan moest ik wachten op een operatie waarbij ze een deel van mijn darm zouden verwijderen. Dan zou ook duidelijk worden hoe de stand van zaken was met betrekking tot uitzaaiingen in de lymfeklieren. Daarna zou ik, eenmaal hersteld van deze tweede operatie een derde operatie krijgen waarin de stoma opgeheven zou worden. Als alles goed ging. 

Het leven met een stoma is best pittig als je het kunstje maar niet onder de knie krijgt. Er werd een heuse speurtocht uitgezet naar de juiste stoma, en ik kreeg allerlei hulpmiddelen. Zalf tegen jeuk, een matrasbeschermer tegen poepvlekken bij een ontploffing en een spiegel met stoma-attributen-kastje in de douche. Het liep niet lekker. Op een avond lagen de darmen op mijn buik. In totale paniek naar de eerste hulp. Zij brachten de darmen weer terug op hun plek, en gaven me als tip bij een volgende keer er poedersuiker op te strooien, dan zouden de darmen weer terug in hun holletje kruipen. Echt waar. 

Maar eerst stond de operatie op de planning. Het verwijderen van de darmtumor. Dat was prioriteit nummer 1.