Ik twijfel dus ik ben - de keuze voor chemotherapie

Na alle twijfels van afgelopen 2 maanden is het hoge woord eruit: ik volg het medische advies op. Ik ga voor de chemotherapie en probeer niet meer te twijfelen. Lees mee hoe dat me verging.

Dankzij de bestraling die eerst moest, had ik 'extra tijd' om over de volgende stap na te denken. Het duivelse dilemma heeft ruim 2 maanden geduurd en ik kan je uit ervaring vertellen, het antwoord wordt niet duidelijker. Zelfs niet na de 2nd opinion in het AVL (die ook adjuvente chemotherapie adviseerde). Het bleef 'om het even' voelen en ik wachtte op een teken. Het teken kwam niet. Maar meer rust en overgave wel. Daarom ben ik toch dankbaar dat ik de tijd heb kunnen nemen voor deze beslissing. Ik heb hem niet uit haast, angst of paniek gemaakt, maar in rust. 

How to stop overthinking

De dagen voor de deadline bij de oncoloog raakte ik toch weer in paniek. Waarom wist ik het nog stééds niet?! Zelfs een beetje boos dat me zo'n moeilijke keuze is voorgeschoteld. Zo luxe en verleidelijk om de keuze te hebben om het niet te doen, waarom zou je het dan in godsnaam doen? Maarja, als we alles konden kiezen zouden we om te beginnen al helemaal geen kanker willen hebben en geen enkele behandeling willen. Om een operatie of bestraling zat ik ook niet bepaald te springen. Maar het helpt me wél tegen de kanker.

Of ik de aanvullende therapieën nodig heb, zullen we nooit zeker weten. Wat voor mij de gevolgen zijn van de keuze daardoor ook niet. Maar er maar over na blijven denken, dat hielp niet. Om een beetje terug op aarde te komen zocht ik naar een passende meditatie en kwam er eentje tegen met de titel 'How to stop overthinking & trust yourself' (Michael Justin Williams).

Vertrouwen

Nee, helaas: er zat geen antwoord in. Maar wel een soort teken, een basis voor vertrouwen die ik graag met je wil delen. Namelijk dat je de uitkomst van een keuze nooit echt kunt voorspellen, helemaal als het dilemma groots is. Wat je wél kunt doen, is vertrouwen op een goede uitkomst, als je maar kiest.

Erop vertrouwen dat welke richting je ook kiest, je altijd nog kunt bijsturen als het toch de verkeerde weg voor jou blijkt te zijn. Je kunt altijd weer van richting veranderen als je voelt dat dat nodig is. De keuze gaat verder dan dit ene moment, je kunt gaandeweg nog steeds keuzes maken. Ontneem jezelf niet de keuze of de uitkomst, door jezelf te verplichten dat je er koste wat het kost aan vast moet blijven houden. Vertrouw op het proces en de kracht om te veranderen wanneer het nodig is.

De knoop doorhakken

Hoe dat mij concreet hielp? Mijn grootste struikelblok was vooral de angst voor (de bijwerkingen van de) chemo en niet de angst voor de ziekte. Als ik de chemo weiger, vertrouw ik erop dat de andere behandelingen voldoende zijn en we daarin ook bij kunnen sturen. Maar er was één scenario waarin ik bang ben achteraf spijt te krijgen: wat als het binnen een paar jaren toch verder uitgezaaid blijkt te zijn? Dan had de chemotherapie dit mogelijk kunnen voorkomen.

Als ik voor chemo kies, kan ik ervaren hoe het is. Als de bijwerkingen te heftig worden, kunnen we bijsturen. Als ik gaandeweg ervaar dat het niet de goede weg is voor mij, kan ik stoppen. Dus heb ik toch gekozen het aan te gaan, en mezelf te vertrouwen dat we kunnen bijsturen als dat nodig is.

Geen champagne

Van de grote ontknoping bij de oncoloog aan tafel had ik trouwens meer verwacht. Het was voor mij zo'n groot besluit! Toen ik vol emotie vertelde wat ik gekozen had en waarom, gaf de oncoloog geen high-five, kwam er geen confetti uit het plafond en stond er geen (alcoholvrije) champagne koud. De opluchting waar ik op had gehoopt kwam helemaal niet. Ik zeg dat ik toch een beetje bevestiging nodig heb over deze 'dappere' keuze, ik twijfelde van binnen nog steeds. Er volgt een glimlach en een knik, dat ze het niet voor zou stellen als ze niet verwachtte dat ik er baat bij kan hebben.

Die middag wilde ik bijna alsnog het ziekenhuis bellen en mijn keuze afblazen. Maargoed, we gaan vol vertrouwen doorrr naar de volgende ronde.

Tot slot

Mocht je het nodig hebben, hier nog een paar woorden die mijn radiotherapeut tegen me zei over het hele kanker traject: 'Je vindt een veerkracht in jezelf en verlegt grenzen die je elke keer sterker maken om weer een moeilijke stap verder te komen. Een kracht die je nooit verwacht had op te kunnen brengen.'

Poeh, niet dat het makkelijk is, maar we kunnen dit! Neem de tijd die je nodig hebt en je kunt veroorloven. Ik wens jullie allemaal de kracht en het vertrouwen in jouw eigen proces. Liefs, Jo

Lees ook het blog 'De chemo-reis die eindelijk achter me ligt'.