Blijf altijd dromen

Lieve, lieve vrouw van mijn dromen

mag Ik nog even

samen met je, ja samen verder leven

gewoon, gewoon-

nog even.

zoals we al deden

maar niet durfden te geloven,

‘U koestert ijdele hoop,’ stamelde de dokter

hand in hand zaten  wij daar, zochten dekking in elkaar,

al ging onze hoop bijna over in wanhoop.

‘Maar dokter, ik mag toch nog dromen?’ fluisterde ik, fluisterde jij.