EMPATHISCH VERMOGEN

Mijn lieve man heef het zwaar te verduren.

Zie hem daar nu zitten. Die dokteren hebben werkelijk geen idee...

‘Ja meneer De Vries, er was toch sprake van een recidief, over een half jaar kijken wij verder.’

Hij trekt wit weg, maar maakt er een grapje van en de dokteren  lachen hartelijk mee.

Radioloog, neuroloog, allemaal doorgeleerde koppen.

Ik knijp zachtjes in zijn hand en voel  dat zijn hand beeft.

Al mogen wij volgens de dokter wel in onze handen knijpen.

Ooit zag ik de film “the doctor” van William Hurt.

Gebaseerd op een dokter, die plots bloed begint op te hoesten en kanker blijkt te hebben.

Voorheen zag hij zijn patiënten als niet meer dan objecten en was hij niet geïnteresseerd in de mens achter de klacht. Hij leert nu wat het is om kwetsbaar te zijn en leert ook welke collega’s wel over empathisch vermogen beschikken en hem ook als zodanig benaderen.

De film eindigt dat elke dokter in opleiding, een week lang als patiënt de nodige onderzoeken moet ondergaan. De witte jas wordt ingeruild voor een operatiehemd.

Als fysiotherapeut heb ook ik een jasje uitgedaan.

Al blijft het medisch technisch handelen natuurlijk van het grootste belang.

Waarom zou dat echter niet samen kunnen gaan met empathisch vermogen.

Velen onder ons hebben met name last, van het gebrek aan communicatie in de breedste zin des woords. Niet zozeer van het trauma alleen.

Overigens is daar tegenwoordig meer en meer aandacht voor.

Warme groet van Asko.