Haptotherapie

De zenuwen gieren door mijn keel, wanneer ik je praktijkruimte voor haptotherapie binnenloop. Onderuitgezakt zit je daar, met je schoeisel aan de kant. Al bij binnenkomst ben  jij mijn held op sokken. Ons eerste gesprek staat mij nog levendig bij en dan met name: mijn tranen in jouw ogen, wanneer mijn woordenstroom opgedroogd is. Alsof ik mijzelf plots door ogen van licht zie. Nooit zal ik je vergeten. De spiegel die nooit of te nimmer brak; mijn eerste kennismaking met de haptotherapie en de kracht van het affectief contact.      Jouw tranen staan nu weer in mijn ogen.