Een duivels dilemma
Inmiddels ben ik alweer drie weken thuis na mijn ziekenhuisopname in verband met een longontsteking. En Covid infectie (dit was een behoorlijke vlek in de linkerlong op de CT-scan).
Van dat laatste heb ik niet zoveel last gehad en van het eerste ook niet. Niet in de vorm van hoesten of veel slijm. Dat was in januari bij de eerste Covid infectie wel anders. Maar ook toen prees ik mezelf gelukkig. Overigens was ik nu wel extreem kortademig wat ook de reden van de ziekenhuisopname was.
Het is inmiddels al weer juni dus weer tijd om bloed te prikken en een nieuwe Rituximab kuur. Wat voor invloed hebben de longontsteking en Covid infectie gehad? De hematoloog was positief. Het bloedbeeld was goed. IgM gezakt naar 2,67 en een hb van 7,2. De rest zag er ook goed uit.
Maar was het nu verstandig om te gaan kuren. Er moest een afweging worden gemaakt tussen een Rituximab kuur die bewezen opgebouwde influenza en Covid weerstand afbreekt of stoppen met de kuren wat de termijn tot een volgende therapie verkleint (de onderhoudskuren verlengen het moment van een nieuwe therapie).
Met de stijging van de Covid infecties en het feit dat ik na mijn vorige kuur twee weken in het ziekenhuis heb gelegen, weegt dat zwaarder dan de onderhoudskuren. Dus na 20 minuten stond ik weer buiten.
Tja, hoe voelt dat? Heel realistisch is een IgM van 2,67 heel laag (een gezond persoon zit tussen de 1 en de 2). Dat wil zeggen dat met nog vier kuren voor de boeg, wellicht het IgM rond de 1 zou kunnen komen. Dat is een aanname op basis van de voorgaande resultaten. Bij een eventueel recidief zal het IgM weer gaan groeien en de snelheid is onbekend. Dus ja, doorgaan met kuren levert meer tijd op maar gevoelsmatig is het relatief. Tot nu toe heb ik al heel wat Rituximab kuren gehad en ik ben nog nooit door zo’n longontsteking getroffen. Ook de grootte van de Covid infectie in mijn linkerlong was wel iets om nog eens over na te denken. Nu met de stijgende Covid cijfers zou dit wel eens slecht kunnen gaan uitpakken. Dus ik sta ruim achter de keuze om de kuren af te breken.
Het betekent dat ik nu echt weer in wait-and-see zit en dus in oktober terug ga. Dan bekijken we weer mijn bloedresultaten.
Nu weer fit worden en voorzichtig reïntegreren. Dat fit worden ken ik inmiddels wel (niet de eerste keer) dus ik doe rustig aan en luister goed naar mijn lichaam. Ik heb vertrouwen in de toekomst.