Verwachtingenmanagement

Verwachtingenmanagement

Poeh! Weer op de weg terug en weer op aarde. Afgelopen week waarde de griep/verkoudheid door het huis en nekte me voor een dag of vijf. Ik ben nu weer bijna fit. De conclusie is wel nog steeds dat de weerbaarheid van het immuunsysteem beter is (en nog steeds beter lijkt te worden) dan het de laatste tien jaar is geweest. Ja, ik heb met koorts in bed gelegen, maar ik heb veel erger meegemaakt. Ook duurde het even voordat ik echt ziek was. Zeker een week. Nog niet zo lang geleden was drie keer niezen het voorteken voor een goed en stevig ziekbed dat uiterlijk de volgende dag startte. I kid you not!

Mooi, hoor ik u zeggen maar hoe zit dat dan met ‘weer terug op aarde’? Vorige keer vertelde ik dat ik op gesprek zou gaan. Ik was namelijk de topkandidaat. Dat ben ik tot het einde gebleven en toen ben ik mysterieus gestruikeld, net voor de finish. Er bleek een tweede kandidaat (de andere twee waren afgevallen) en deze tweede kandidaat was ouder en had meer ervaring op een klein onderdeel dat niet in de vacature terugkwam. Daar had men de  voorkeur aan gegeven. Dat had de recruiter niet verwacht. Mooi voor deze persoon.

Iets gewonnen of alleen maar verloren? Meer gewonnen dan verloren. Het verlies was pijnlijk en ongrijpbaar. Twee gesprekken gehad. Twee assessments gemaakt (mooi, past perfect in het profiel) en het dan toch niet worden, terwijl de voorspiegeling was dat er wel erg veel mis moest gaan in het tweede gesprek (met de eigenaar) als het niet door zou gaan. En toen ging het niet door, na een prima gesprek (daar had het niet aan gelegen). Een jaar of acht geleden ook gehad. Die recruiter zei: ‘Je was echt goed. Er zijn je al veel voorgegaan. Hij geeft je zeker een 8 - 8,5, maar hij geloofd dat er nog een 9 of 10 in de markt is en daar wil hij op wachten.’

Ach, weer een ervaring rijker. Ik wist dat het kon gebeuren. Ondertussen kijk ik wel langzaam verder, maar eerlijk is eerlijk: ik ben blijer met de response van mijn lichaam. Ben benieuwd wat de hematoloog over twee maanden gaat zeggen. Ik weet het daar spreekt een verwachting uit en dat is gevaarlijk (dat hebben we ook bij de recruiter gezien). Aan de andere kant weet ik dat dit geen race naar de pot met goud gaat zijn. Vroeg of laat zal ik weer behandeld moeten worden dus ik geniet van het huidige moment.