Wow

Ik zat net in de tuin aan het thuisonderwijs voor school te werken. Lekker op mijn gemak. Mijn eigen ding, mijn eigen verantwoordelijkheid. Telefoon..het opname bureau......of het uitkomt dat ik maandag geopereerd wordt......WOW.....maandag al? Hier had ik even niet op gerekend. Ik had op de lijst die vrij gekomen was om de zorg te hervatten gezien dat ik in een van de laatste groepen zat. Even snel gerekend zou dat ergens in juli zijn. Maar nu dus al op maandag. Ik gaf nog aan dat ik nog niet bij de anesthesie geweest ben. Ik werd gelijk doorverbonden. Morgen 14.30 uur kan ik daar terecht. Pffffff even tot me door laten dringen. Natuurlijk is het fijn dat het zo snel kan. Geen Lucrin meer, een zomervakantie zonder ongemak en natuurlijk op mijn werk echt op gaan bouwen en hopelijk in september weer gewoon voor de groep. Maar toch......

Snel wat mensen gebeld en wat afspreken verzet. Iedereen blij dat het zo snel kan. De kapper ook maat verzet (balen, ik was er wel aan toe). Mijn kinderen zijn ook weer op de hoogte . Mijn stoere zoon haalde gelijk water voor me en bleef me maar observeren. Moeten we anders even weg gasn, dan kan jij jr emoties laten gaan. Dat is lief, maar hoeft niet. Ik moest alleen even bijkomen van de schrik. Mijn dochter in tranen. Die vindt het eng. Ze heeft me Na de vorige operatie gezien. 

Nu maar hopen dat het de korte simpele operatie wordt en dat er geen verklevingen in mijn buik zitten. Een zware operatie zit ik niet op te wachten. Maar is het zo dan is het zo. 

Knuf