Randvoorwaarden om te kunnen werken

Sterkte met je kuur!

Ik snap je drive heel goed. En dat zoeken naar balans is zeer herkenbaar.

Een jaar geleden zat ik ook in chemokuren, en ook ik ben de ziektewet niet in geweest (behalve even anderhalve week rondom mijn operatie). Nu had ik wel een iets ander traject dan jij: ik ben begonnen met een amputatie en daarna kwamen de infusen en medicatie, ik heb geen bestraling gehad. Mijn chemo bestond uit 12 wekelijkse kuren van Paclitaxel icm Trastuzumab. Daarna (tot 3 weken geleden de laatste) nog driewekelijks Trastuzumab, en nu nog ruim 4 jaar door met antihormoontherapie (Tamoxifen en Lucrin injecties). En een ander verschil met jou is dat ik toen een wat kleiner contract had waardoor ik mijn uren gemakkelijk in 2 dagen kon maken (inmiddels werk ik wel weer 18 uur). Maar daaromheen heb ik wel veel hardgelopen, gewandeld en gefietst om maar in conditie te blijven. Ook kon ik goed meedraaien in ons gezin, waarbij met name de oudste (nu 13) best veel begeleiding nodig heeft.

En het lukte. Niet omdat ik nou zo stoer was of m'n kop in het zand stak of over m'n grenzen heen ging, maar het gíng gewoon. En dat vond ik heel fijn. Daardoor draaide mijn leven niet alléén maar om kanker en voelde ik me niet alleen maar patiënt. Het kon ook, doordat ik gelukkig geen moment ziek-ziek geweest ben (dus niet kotsend op de bank heb gelegen enzo).

Het was wel intensief, zeker naarmate de kuren vorderden. Maar het was zo helend, zowel voor mijzelf als ons gezin, dat in alle onzekerheid m'n leven niet volledig was overgenomen door de kanker.

Mijn leven is overigens ook niet in alles hetzelfde gebleven. Sowieso heeft mijn sociale leven een half jaar op een zeer laag pitje gestaan vanwege de kwetsbaarheid tijdens chemo, maar ook nu nog moet ik m'n energie en activiteiten heel goed verdelen en kan ik duidelijk minder aan dan voorheen en ben ik veel vaker en sneller moe. Dus dat betekent keuzes maken.

Ik wens je toe dat je dát evenwicht kunt vinden waarbij je je grenzen goed bewaakt, jezelf dus niet over de kling jaagt, maar daarnaast voldoende energie overhoudt voor alle leuke dingen naast kanker. Zet 'm op! En gun het jezelf ook om goed voor jezelf te zorgen, ook mentaal.

Beste Naessa,  

Dank voor jouw reactie. Wat fijn om jouw ervaring te lezen en dat het jou lukte. Helaas is dat niet voor iedereen weggelegd en/of anderen maken daarin een andere keuze.  
Mijn startpunt is immunotherapie en chemo, volgend jaar een operatie waarna de rest volgt. De operatie zal borstsparend zijn. 
Ik ben 50% ziek gemeld en werk dus 18 uur i.p.v. 36 uur. 
Gevolg is wel dat mijn sociaal leven minder aandacht krijgt. Keuzes maken. Maar door Whatsapp, bellen, etc. kan ik die contacten goed onderhouden. 

Groetjes

Je hebt groot gelijk dat je met deze randvoorwaarden aan het werk blijft. Voor mij gelden dezelfde randvoorwaarden als voor jou en ik popel om na 24 november te starten met reïntegratie. Helaas was ik tijdens de eerste 3 maanden van de kuren daar veel te ziek voor, maar kijk er nu naar uit me weer tussen de collega's te begeven. Maandag ga ik op kantoor koffie drinken. Vind ik al een feestje.

Sterkte met de kuren en veel plezier op en met het werk.

Ik heb dezelfde kuren gehad, waar ik de nodige bijwerkingen van heb gehad waaronder flinke vermoeidheid. Ik was volledig ziek gemeld, maar mocht op therapeutische basis wel wat werken als ik me goed voelde. Dat kwam vooral op die herstelweek aan. Het heeft mij erg goed gedaan in die periode  naast patiënt ook wat anders te zijn. Dat je nog zoveel blijft werken vind ik knap, maar je drive begrijp ik heel goed. 

Ik heb wel een kleine waarschuwing voor je. Bij mij leek het heel goed te gaan, maar tijdens de bestralingen ben ik helemaal ingestort. Mijn potje met energie was letterlijk op. En bijna anderhalf jaar later is mijn energie nog lang niet hersteld. Werken zit er voorlopig niet in voor mij. 

Denk goed om jezelf en je gezondheid. Jou hoeft zeker niet hetzelfde als mij te overkomen, maar het kan wel. Ik maak mensen zich er liever van bewust zodat je een eigen overwegen keuze kan maken. En je moet vooral doen waar jij je goed bij voelt. 

Succes met je behandelingen! 

Liefs Saskia ❤️

Hoi!

Ook ik herken je drive zeker. En wat fijn dat je zo’n fijne begripvolle plek hebt. Dat is zeker belangrijk.
Toen ik mijn diagnose kreeg, ben ik volledig de ziektewet ingegaan (ik werk met cliënten en wilde de verantwoordelijkheid daarvoor niet), maar deed ik achter de schermen wel wat werk, als ik daar zin in had en me goed genoeg voelde. Daar was alle begrip voor.

Wat Saskia zegt herken ik echter ook. Voor mij was het echt leren luisteren naar mijn lichaam, maar dat is bij mij een on-going proces 😉

succes met het traject. 🍀

Groet, Kim