18 november 2023. De slijmbal

In meerdere opzichten speelt de rol van slijmbal nu een rol in mijn leventje. Slijmballen die het aanzien niet waard zijn, kom ik veel op de TV en met name in de politiek tegen. Slijmballen die anderen tegen een gulle vergoeding iets op willen dringen kom ik veel in het dagelijkse leven tegen (kwam moet ik eigenlijk zeggen) en vandaag de dag maar vooral in de nacht zijn er grote getalen interne slijmballen die de negatieve klank rondom het fenomeen meer dan waar maken. Ik vraag me af hoe mijn lichaam het voor elkaar krijgt om gedurende een uurtje of twee drie zoveel taaie troep te verzamelen, die er daarna weer uitgepuft, geschraapt en gekotst moet worden. Ik heb bij mijn fysio lessen huften aangevraagd zodat ik een professionele hufter kan worden. Af en toe ben ik net een bladblazer die twee kanten op kan blazen/ zuigen. Weinig verheffend maar doeltreffend zullen we maar zeggen. Een uiterst benauwde en precaire aangelegenheid, dat verzeker ik jullie, maar ook hier geldt, doorgaan met ademhalen.

En Jessie, onze onvolprezen Case-manager is gisteren geweest. Belangrijke onderwerpen waren de huidige verslechterende fysieke situatie en wat we aan hulp/ ondersteuning kunnen verwachten. Voor de beeldvorming dus vanaf enige hulp met douchen tot aan een speciaal bed in de woonruimte, ik daarin en de zorg daar rond om. Ook het gecontroleerd toedienen van de medicinale orgies en de dagelijkse verzorging stonden op het menu. Als laatste maar niet onbelangrijkste onderdeel hoe Lief te ondersteunen in haar taken die alleen maar meer zullen worden. De kids hebben al aangegeven daar meer in te willen betekenen. Inmiddels heeft Jessie een aantal dingen, onder meer twee keer in de week ondersteuning bij het douchen in gang gezet, die vanaf volgende week gaan lopen. Niet alleen woorden, ook daden. Absoluut geen slijmbal dus! Op haar vraag wat ik nu het liefst zou willen antwoorde ik "Gewoon doorgaan met ademhalen". Waarmee ik aan gaf dat normaal ademhalen voor mij nu een groot goed is. Ik hoop ook dat Lief dit vol houdt want zonder haar ben ik niets. Voor wie in soortgelijke situatie verkeren, probeer zo open mogelijk te zijn en doe je vooral niet groter/ beter voor dan je op dat moment bent, zowel fysiek als geestelijk. Niet denken :"Het zal die persoon een zorg zijn, dat is natuurlijk wel zo, maar dat is dan de zorg voor jou". De kans om de zorg rondom en voor jou waar te maken moet er natuurlijk wel zijn. Nee, ik ben nu geen slijmbal.

Heb nog maar even een pufje genomen, ga zo nog proberen een paar tukuurtjes te pakken. Later.

Het is later. Acht uur 's ochtends om precies te zijn. Eerste gang van het medicijnmenu zit achter de kiezen geflankeerd door een wit bammetje met pindakaas. Ik hoop oprecht dat de media, buiten alle kulverhalen en leuke rubrieken, hun bezorging weer op orde hebben. Vandaag verwacht ik drie kranten, één regionale krant en twee landelijke dagbladen. Zo af en toe pakken we een weekend abonnementje mee en zo ben ik gemiddeld een uurtje of twee met het "nieuws" bezig in het weekend en lees door de week naast de harde regionale copy als het fysiek het toe laat, e.e.a.. Van de week was de bezorging knudde met een rietje. Er ging maandag zo'n drieweeks abonnementje in met 6 daagse bezorging. Eerste dag geen krant, tweede wel, derde niet, net prijsschieten. Snap het wel, vroeger ook bezorger geweest, maar het loopt nu soms de spuigaten uit. Ah, een mailtje, de bezorging van een landelijke heeft vertraging. Slechte verslaggeving, de bezorging van het hele land ligt al jaren op z'n gat! Tot blogs.