24 december 2022. Bofkont

Inderdaad, het leven gaat door. Niet dat de dagen zich op de bekende oude manier aan één rijgen, die tijd hebben we gehad. Gewone kleine dingetjes worden, zeker in deze adventstijd, als het ware dubbel beleefd. En dan bedoel ik veel intenser. Naast dat vervelende kankerhoestje voel ik me prima. In elk geval goed genoeg om de kerstboom in elkaar te zetten, met lief naar Christmas Fairs te gaan en de voorbereidingen te treffen voor onze gezamenlijke kerstviering op eerste kerstdag.

Afgelopen woensdag gesprek gehad met de longarts over het volgende deel van de feuilleton FFKankeren. De biopt bevatte te weinig materiaal om alle testen uit te voeren. Daarom wordt op 6 januari nog een biopt genomen om de resterende tests (ca. 4%) uit te kunnen voeren. De week daarop wordt gestart met 4x chemo/ immunotherapie, dezelfde aanpak als begin dit jaar, die op zich succesvol was. Weer zwaar geschut, maar ik voel me redelijk goed en voel er niet veel voor om eerst met immuno aan de gang te gaan om dan tot de ontdekking te komen dat het juist de chemo was die succesvol was. Dat is dus de grap, ze weten niet welk middel wat deed, maar de combinatie was killing. Voor de kanker dus! De chemo is deze keer zonder Taxol hetgeen de neuropathie op gepaste afstand houdt. Dus nu eerst de feestdagen en dan de woestijn weer in. Komt allemaal goed hopen en bidden we.

In één van de berichten op www.kanker.nl, de website van die andere wereld, trof ik een woord aan dat me op de één of andere wijze erg aansprak. Het woord is: Kankerbofkont. Misschien geeft het voor mij iets weer van het mee maken van dingen die je in een “normaal leven” niet eens zou opmerken. Niet alles is rampzalig, niet alles is zwart en donker, niet alles is kommer en kwel. Ondanks de tegenvaller om uit de curatieve gelederen in de palliatieve setting te worden geplaatst, zijn er veel dingen daarom heen en daarmee te maken hebbend waardoor ik mij een kankerbofkont voel.

En Kerst, elk jaar weer en nu voor de tweede keer als bofkont met kanker, is daar het teken van. Niet het ultieme genieten om de pijn om en van een dodelijke ziekte aan te kunnen, maar Gods ultieme geschenk om ons te redden, onze Messias Jezus Christus, maakt ons de grootste bofkonten die er maar zijn met en zonder ziekte.

Gezegende kerstdagen van lief en mij voor jou en de jouwen,