5 april 2022. Zr. A. en de ijstijd
Goed geslapen vannacht maar toch vermoeid wakker geworden. Vlug ontbeten en toen met de privé taxi naar het NWZ. Kanjer van een chauffeur die er ook nog eens leuk uit zag. Bijrijder was wat luidruchtig en moest hoognodig z’n ronde maken. Zorba is één van de redenen dat wij bijna elke middag Griekse muziek beluisteren.
Eenmaal in het ziekenhuis en opgestegen naar de vierde etage werd ik als een oude bekende verwelkomd en naar de bekende zaal en relax-stoel gedirigeerd. Zr. A. begroette mij, vroeg of ze mij bij de voornaam mocht noemen, ging voortvarend te werk en voor ik het wist had ze mij onder een gezellige maar professionele intake fysiek gecontroleerd en aangelijnd. Na het memory spelletje waarbij we nooit verder komen dan mijn naam en geboortedatum, druppelden de eerste voorbereidende druppels binnen. Omdat mijn medicatie was aangepast duurde het even voordat mijn persoonlijke cocktail arriveerde, maar de tijd werd gedood met spoelen. De inhoud van de daarop volgende cocktail zakjes dood niet alleen de tijd maar ook de tumoren, een beetje tumor is niet op zo’n cocktail voorbereid.
Zo’n dagopname kamer lijkt inderdaad wat op een hotellounge annex cocktailbar. Vogels van allerlei pluimage strijken er neer en gaan weer huns weegs. De twee grote verschillen met welke lobby dan ook en geloof me ik heb er vele gezien, zijn de verplichting om je beverage tot de laatste drup te consumeren en het feit dat de meeste gasten niet genieten van hun omgeving. Dat kan komen omdat ze er geen oog voor hebben of zelf niet te genieten zijn. Zoals de meesten geniet ook ik het liefst in geestelijke afzondering van mijn cocktail, Ook de obligate bakjes met vaak betaste en zelden geconsumeerde apennootjes ontbreken. Zrs. A. t/m Z. zijn zowel professioneel als betrokken bij al die paradijsvogels die hun finale trek naar dat paradijs zoveel mogelijk proberen uit te stellen, zo lang het dragelijk is, zo lang het zinvol is, zo lang ze kunnen vliegen. Verwondering en vertedering in mijn hart als ik me hun en mijn oorspronkelijke kleuren probeer voor te stellen, op ieders weg naar een nieuw palet.
En dan heb je je laatste cocktail achter de kiezen, wens je je paradijselijke lotgenoten succes en bedank je Zr. A. en middels haar Zrs. A. t/m Z. voor de prima verzorging. Een kwartier later staat dezelfde privé taxi voor de deur met dezelfde chauffeur. Heerlijk, naar huis!
Thuis gekomen lag er een prachtige handgeschreven kaart op de deurmat met woorden van troost, vertrouwen en profetie. Dergelijke blijken van medeleven zijn voor ons de krenten in de pap en geven troost. Ik citeer vertrouwen: “Ga met God en Hij zal met jullie zijn” en profetie : “De zomer en daarmee de ijstijd komen er aan”. Op de voorkant ijs, ijs afgebeeld in allerlei variaties en daar over heen geplakt een origineel groen plastic ijslepeltje. Zo’n lepeltje waar de verwachtingsvolle rillingen van over je rug lopen, ijs en weder dienende!
7 reacties
Hoi,
Toch tover jij altijd een glimlach op me gezicht. Je schrijft zo mooi.
Marian
Hai Marian, zou dat komen omdat mijn lief Marianne heet?
Hoi,
Wel toevallig. Je schrijft gewoon super leuk.
Xx
Ben het helemaal eens met Marian, je hebt een hele prettige schrijfstijl!
Groet, Ingrid
Dank Ingrid. Overigens dames complimenten hebben bij mij als bijwerking dat ik ga blozen. Zit ik hier met rode koontjes achter de PC. Groet, Ab
En dat op een forum van kanker.nl, dat had je van tevoren niet kunnen bedenken :))
Zeg Ab , had ook m'n waardering willen uitspreken over je schrijfstijl , maar ga je dan ook zitten blozen ?
gr , willy