9 december 2022. Roller coaster

Zo voelden we ons de laatste paar weken, als in een door donderende roller coaster. Dat zit zo. Ongeveer drie weken geleden werd de status van mijn kanker gecontroleerd d.m.v. een CT scan. Uitgaande van de laatste stand van zaken die positief was gingen we van himmelhoch jaugzend, zum tode betrubt. De uitslag loog er niet om, nieuwe kankercellen op de plek waar de oude tumor zat in de rechterlong en aanpalende aangetaste lymfeklieren met het vermoeden dat er verdere uitzaaiingen zouden zijn. Schrikken en slikken. Een full-body PET-CT scan, een week later, moest hier verder licht op werpen. Lief en ik spraken af om dit alleen in kleine kring bekend te maken en verder de resultaten van de PET af te wachten alvorens e.e.a. in grotere kring bekend te maken. Gisteren heeft de longarts de resultaten met ons besproken.

Na de aanvankelijke schrik van twee weken geleden, was de uitslag van de PET niet goed maar zeker niet slecht. De beste duiding voor het gesprek ernstig maar hoopvol. Een nieuw tumortje in de rechterlong en twee aangetaste lymfeklieren daar vlak naast. Verder geen uitzaaiingen. Biopt van januari j.l. wordt getest op een bepaalt stofje. Over 10 dagen resultaat. Stofje ja dan gerichte medicatie in de vorm van pillen, stofje nee dan chemo of immuno of combi omdat dat eerder ook effectief was, de combi dus. Geen grote haast omdat de ziekte klein is dwz zich in een zeer beperkt gebied bevind. Volgende afspraak op 22/12 om de verdere behandeling te bespreken en in januari in gang te zetten. Mrs. D. de longarts zette alles in een heldere uitleg uiteen. en gaf aan dat de gekozen behandeling begin januari van start zou gaan. De komende feestdagen kunnen we dus daadwerkelijk feestelijk doorbrengen. Het zicht op de toekomst is wat weidser geworden. Een goed moment om onze Heer te danken voor Zijn genade en alomtegenwoordigheid en Lief, gezin, familie, vrienden en bekenden voor jullie niet aflatende belangstelling meeleven en steun in welke kostbare vorm dan ook.

Voor het eerst sinds jaren weer Sinterklaas gevierd. Jenthe heeft nu de leeftijd van de ware gelovige en onze twee nieuwe kleinspruiten hebben recht op Sinterknuffels. Dus de hele bende op Sinterklaas visite, heftig geklop op de voorruit door een zwart gehandschoende hand en de oudste kleinspruit met een koppie als een vuurtoren heen en weer rennend tussen haar eigen buit en die van de andere twee kleinspruiten. Pret voor tien!

Fysiek voel ik mij de laatste tijd beter dan dat ik gewent was. Toch blijft het oppassen met de energievoorziening en het verbruik. Plotselinge storingen “Power failures” komen gelukkig niet veel meer voor. En zo leer je met je eigen eigenaardigheden om te gaan. We ondernemen samen kleine expedities, praten met regelmaat, drinken een glaasje, genieten van de gegeven tijd en de mensen die op ons pad komen. En jawel, de kerstboom staat er weer, kunstgroen met 700 lampjes een piek tot aan het plafond en oude en nieuwe ballen, voor het merendeel dankzij de inspanningen van Lief en dochterlief.

Het is goed om even in de rust te komen na de zoveelste rit in de roller coaster. Geen rit is hetzelfde. Zolang we maar niet hoog boven de grond, stilstaand op z’n kop hangen valt het allemaal nog wel mee. Tot blogs.