Diagnose (1/4)

Al op jonge leeftijd was ik geïntrigeerd door het heelal. Wat gebeurt er allemaal buiten onze planeet, is er ander leven, welke zonnestelsels zijn er allemaal en waar komt dit alles vandaan? Veel vragen waar ik nooit antwoord op zal krijgen. Maar het is het onbekende wat het spannend maakt.

Een naam waar je met deze interesse onmogelijk omheen kan is natuurlijk Stephen Hawking, voor mij- een enorme inspiratiebron. Wie in het verleden wel eens een lezing gezien heeft, of wellicht hem een keer op tv voorbij heeft zien komen, kan natuurlijk niet om zijn ziekte en bijbehorende handicap heen. Ik was mijzelf ook nooit echt bewust van de persoon Hawking zelf. Ik had altijd enorme bewondering voor zijn theorieën en kennis maar was nooit bezig met de persoon erachter. De film over zijn leven, The Theory of Everything, geeft een hele mooie kijk in zijn privéleven en de worstelingen die hij met zijn gezin heeft moeten ondergaan. Alhoewel Stephen Hawking aan de neurologische aandoening ALS leed was zijn prognose dat hij slechts twee jaar te leven had. Eenzelfde prognose waar je als kankerpatiënt ook ineens mee te maken kunt hebben.

However bad life may seem, there is always something you can do and succeed at. While there’s life, there is hope.

Deze uitspraak heeft sinds mijn diagnose extra veel betekenis gekregen en is een enorme inspiratie geworden terwijl ik knok met Alvleesklierkanker. Iedere keer, zelfs nu weer terwijl ik er over schrijf voelt het als onwerkelijk. Ik ben 43 jaar, dit kan toch niet? Ik voel met niet ziek, zelfs na drie kuren Folfirinox niet. Ik train nog steeds 4-5 keer per week in de sportschool, ga met sommige oefeningen nog steeds een tandje zwaarder en mijn conditie op de crosstrainer lijkt onveranderd. Maar ja, tegelijkertijd zit er iets in me wat me van binnenuit aan het opvreten is. Onwerkelijk….

Mijn naam is Kenny, 43 jaar oud en woon samen met mijn twee zoons en vrouw in een klein stadje aan de Duitse grens. Op 26 juni werd mijn leven en dat van mijn gezin ineens ondersteboven gegooid. Die dag liet ik voor de zekerheid een CT-scan maken in het ziekenhuis na aanhoudende buikpijn. Het leek op een buikgriep en dat gevoel werd versterkt doordat twee van mijn beste vrienden op datzelfde moment identieke klachten hadden. Ik werd echter een half uur na de CT-scan gebeld door de huisarts. Dan weet je al dat er iets niet in orde is. Een half uur later kreeg ik van het ziekenhuis een uitnodiging bij Oncologie. Verdenking Alvleesklierkanker met een uitzaaiing in de lever en mogelijk lymfeklieren. Damn, waar komt dit nu weer vandaan? Mijn eerste gedachte was: het is natuurlijk weer mijn lichaam dat me in de steek laat. Daarover zal ik in een ander blog meer over vertellen.

De weken erop waren duister. Ik ben iemand die alles uitzoekt, internet afstruint naar onderzoeken en echt niet gaat wachten op de volgende uitspraak voor er duidelijkheid komt. Veel onderzoeken die ik tegenkwam noemden percentages van overleving en die zien er verschrikkelijk somber uit met deze vorm van kanker. Ik dacht op dat moment dat mijn leven voorbij was. Ik zou het eerste kickboksgala van mijn oudste zoon niet meer meemaken of te ziek zijn om erbij te kunnen zijn. Ik beloofde mijn vrouw dat ik ging knokken om er zo lang mogelijk voor ze te zijn. Ik was al bezig met een document met alle wachtwoorden voor als ik er niet meer zou zijn. Maar nu, bijna twee maanden later en drie kuren achter de rug denk ik: mij krijgen ze voorlopig niet kapot!

Ik begon deze blog met een quote van Stephen Hawking. The Theory of Everything is een film die ik iedereen kan aanraden. Zo ook de film Oppenheimer, waar ik met mijn vrienden de donderdag voor de derde kuur naartoe ben gegaan. Einstein, Oppenheimer en later Stephen Hawking hebben continue elkaars werk verbeterd en uitgebreid. Het onderwerp van Quantum Field theory is waar de wetenschap en alternatieve geneesmethoden zoals Reiki en Meditatie elkaar juist tegenkomen. Deze twee films laten dat heel mooi zien.

Voordat de film begon werd ik ineens snel meegesleurd. De jongens hadden een enorme lege barbiedoos gevonden en als Ken(ny) ontkom je er vervolgens niet aan. Dit hieronder ben ik dus.

2 reacties

Groot respect man! 

1 van mijn schoondochters heeft hetzelfde, zelfde leeftijd en ook 2 kleine kinderen. Een jaar geleden vastgesteld en november 2022 begonnen met die 12 kuren folfirinox of hoe dat heet. Ze is er goed doorheen gekomen is niet kaal geworden en heeft net een rustpauze van 3 maanden gehad, krijgt binnenkort weer een ander chemo-traject. Ook zij staat heelpositief in het leven net als jij. Zij is sterk!

Heel veel kracht en liefde wens ik je, vriendelijke groet,

Anne

Laatst bewerkt: 24/08/2023 - 13:09