Kuur 4, McDonalds (1/3)
Voor de diagnose in juni stonden we op een kruispunt met betrekking tot onze woning. We hadden de mogelijkheid om te verhuizen naar een grotere woning maar hebben besloten dit niet te doen. Achteraf is dit een hele goede keuze geweest natuurlijk. We hebben toen besloten om lekker te blijven zitten waar we zitten want eigenlijk is de woning groot genoeg, ik heb niet echt de groene vingers om een tuin rondom te verzorgen en we wonen in een hele fijne straat met leuke mensen. Dus hebben we besloten om het huis flink op te knappen en wat verbeteringen aan te brengen.
Eind juni/begin juli hebben we daarom twee weken lang klussers in huis gehad. Toen ze net begonnen kreeg ik de diagnose en dat was een lastige periode. Iedere ochtend om 7.30 waren ze aanwezig en ik wilde nog niets kwijt over wat me boven het hoofd hing. In die periode zag ik het ook allemaal erg somber in en werd ik voor het eerst geconfronteerd met de gemiddelde overlevingskansen. Nu richting en tijdens de vierde kuur heb ik weer anderhalve week lang stukadoors in huis en daarna gaan we zelf nog aan het sauzen. Niet ideaal gezien de behandeling maar gelukkig sta ik er nu een stuk nuchterder in. Het is niet iets wat we terug kunnen draaien dus even door de zure appel heen bijten.
Op woensdag, de dag van afkoppelen van kuur nummer drie in het ziekenhuis, besloten we om op de terugweg te gaan eten bij McDonalds. Niet voor mezelf maar meer voor mijn vrouw en jongste zoon. We hebben nu geen benedenverdieping door de verbouwing, eten iedere dag bij iemand anders en die dag dus maar even langs de Mac. Ik ging ervan uit dat het me totaal niet zou smaken omdat ik op de dagen van de kuur slecht eet. Voorzichtig bestelde ik twee hamburgertjes, ervan uitgaande dat het niet lekker zou zijn. Maar damn wat was dat lekker, wat een smaaksensatie. Ik had me goed vergist want ze smaakten beter dan ooit tevoren. Hoe dat komt weet ik niet, zal wel met de chemo te maken hebben. Maar dan zit je daar met twee miezerige overheerlijke hamburgertjes. Ik dacht nog verstandig te zijn en heb niets bijbesteld uit angst dat ik er later op de avond last van zou krijgen maar dat gebeurde niet. Ik ben de afgelopen week dus nog een keer of drie terug geweest. Nooit gedacht dat ik zo van de McDonalds zou kunnen genieten.
Verder merk ik dat ik de afgelopen weken weer meer zin heb in eten en lekkere hapjes. Een valkuil want ik wil namelijk niet aankomen. Nu het gewicht onder controle blijkt te zijn, heb ik zelfs goedkeuring van de oncoloog om nog wat kilo’s af te vallen. Ondanks dat ik de afgelopen twee jaar 30 kilo ben afgevallen door sporten en goede voeding, ben ik nog steeds wat te zwaar. Dus toch maar niet te vaak naar de Mac.