Kuur 5 en 6, eindelijk rust in huis

Ik werk inmiddels al drie maanden niet meer sinds de start van de diagnose. Aan de ene kant gaat de tijd heel erg langzaam maar tegelijkertijd lijkt hij voorbij te vliegen. Je went snel aan het thuiszitten want je kunt je al druk voelen als je in de ochtend een keer bloed moet prikken of in de middag therapie hebt.

De afgelopen weken heb ik wel even bewust wat rust gepakt. Waar ik van plan was een blog te schrijven heb ik dat tot vandaag tijdens de zesde kuur niet gedaan. Er gebeurde namelijk genoeg de afgelopen weken. Cursus stoppen met roken gedaan en ook daadwerkelijk gestopt, het huis is eindelijk af na een paar weken zwoegen, de eerste CT-scan gehad na de 4e kuur en na deze dingen heb ik gewoon lekker rustig aan gedaan de afgelopen twee weken. Ik ben eigenlijk ook niet anders van plan voorlopig.

Sinds het begin van de diagnose is er pas rust gekomen na de vijfde kuur. Best gek als je er over nadenkt…. Het huis is sinds eind juni een puinhoop geweest. We hebben de slaapkamers aangepakt met nieuwe brand- en geluidswerende deuren. Daarnaast Akupanelen op de muren om nog meer geluid te weren zodat onze oudste zoon gewoon lekker ongegeneerd door de headset kan blijven schreeuwen tijdens een potje Fifa of Fortnite. Het werkt overigens verbazingwekkend goed want we horen hem nog amper tijdens het gamen.

Daarna werd het plafond verlaagd op de benedenverdieping en hebben we tussendoor ook nog de keuken aangepakt. Daarna was er een periode van stukadoors waarna we besloten hebben zelf de benedenverdieping te spuiten. Het is allemaal erg mooi geworden en nu is er dan eindelijk rust. Totdat ik wat nieuws verzin natuurlijk. Het is niet leuk om te zeggen (of lezen) maar je bent soms toch bezig met het onvermijdelijke waar je alles zo goed en mooi mogelijk achter wilt laten. Het creëert toch wel rust wetende dat het huis er goed bij staat.

Tijdens de vierde kuur heb ik een vrij heftige griepaanval gehad. Omdat ik tussen de vierde en vijfde kuur nagenoeg twee weken lang van 07.00 in de ochtend tot regelmatig na 22.00 in de avond aan het klussen ben geweest was er geen ruimte om te sporten. Gek genoeg is de vijfde kuur heel erg goed verlopen. Het geeft een heel dubbel gevoel aangezien je bijna iedere keer van bezorgde familieleden en artsen hoort dat je toch echt wel je rust moet pakken, eigenwijs door rammen toch een prima gevoel heeft gegeven. Afleiding en een gevoel van nuttig zijn geven ook een prettig gevoel.

De blogs ga ik overigens wat anders aanpakken, iets vaker en wat korter. Later deze week zal ik uitleggen hoe het stoppen met roken is gegaan. De methode die ik gevolgd heb is echt wel een aanrader voor wie stoppen wil. Ook wil ik nog wat toelichten over de CT-scan en de vervolgstappen die eraan zitten te komen. Inmiddels is mijn dossier ook naar Rotterdam en het team van Casper van Eijck.